Ζήτα από τον Θεό να σου φανερώσει τον εαυτό Του σήμερα.
Β΄ Κορινθίους 12:1-10
1Νὰ καυχῶμαι βέβαια δὲν μοὶ συμφέρει· διότι θέλω ἐλθεῖ εἰς ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις Κυρίου.2Γνωρίζω ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων, εἴτε ἐντὸς τοῦ σώματος δὲν ἐξεύρω, εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος δὲν ἐξεύρω, ὁ Θεὸς ἐξεύρει· ὅτι ἡρπάγη ὁ τοιοῦτος ἕως τρίτου οὐρανοῦ.3Καὶ γνωρίζω τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον, εἴτε ἐντὸς τοῦ σώματος εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος δὲν ἐξεύρω, ὁ Θεὸς ἐξεύρει,4ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἀνεκλάλητα λόγια, τὰ ὁποῖα δὲν συγχωρεῖται εἰς ἄνθρωπον νὰ λαλήσῃ.5Ὑπὲρ τοῦ τοιούτου θέλω καυχηθῆ, ὑπὲρ δὲ ἐμαυτοῦ δὲν θέλω καυχηθῆ εἰμή εἰς τὰς ἀσθενείας μου.6Διότι ἐὰν θελήσω νὰ καυχηθῶ, δὲν θέλω εἶσθαι ἄφρων, ἐπειδή ἀλήθειαν θέλω εἰπεῖ· συστέλλομαι ὅμως μή στοχασθῇ τις εἰς ἐμὲ ἀνώτερόν τι ἀφ᾿ ὅ, τι μὲ βλέπει ἤ ἀκούει τι ἐξ ἐμοῦ.7Καὶ διὰ νὰ μή ὑπεραίρωμαι διὰ τὴν ὑπερβολήν τῶν ἀποκαλύψεων, μοὶ ἐδόθη σκόλοψ εἰς τὴν σάρκα, ἄγγελος Σατᾶν διὰ νὰ μὲ ῥαπίζῃ, διὰ νὰ μή ὑπεραίρωμαι. 8Περὶ τούτου τρὶς παρεκάλεσα τὸν Κύριον διὰ νὰ ἀπομακρυνθῇ ἀπ᾿ ἐμοῦ·9καὶ μοὶ εἶπεν· Ἀρκεῖ εἰς σὲ ἡ χάρις μου· διότι ἡ δύναμίς μου ἐν ἀδυναμίᾳ δεικνύεται τελεία. Μὲ ἄκραν λοιπὸν εὐχαρίστησιν θέλω καυχηθῆ μᾶλλον εἰς τὰς ἀδυναμίας μου, διὰ νὰ κατοικήσῃ ἐν ἐμοὶ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ. 10Ὅθεν εὐαρεστοῦμαι εἰς τὰς ἀδυναμίας, εἰς τὰς ὕβρεις, εἰς τὰς ἀνάγκας, εἰς τοὺς διωγμούς, εἰς τὰς στενοχωρίας, ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ· διότι ὅταν ἦμαι ἀδύνατος, τότε εἶμαι δυνατός.
Συνεχίζοντας τον διστακτικό του κομπασμό, ο Παύλος στρέφεται προς την πνευματική του εμπειρία. Ίσως οι «υπερ-απόστολοι» να νόμιζαν ότι τα δικά τους οράματα τους καθιστούσαν ανώτερους. Ο Παύλος μιλά συνεσταλμένα για τον «άνθρωπο εν Χριστώ», αλλά γίνεται σαφές ότι αναφέρεται στο δικό του εκπληκτικό όραμα. Οι Ιουδαίοι ραβίνοι είχαν διάφορες ιδέες περί πολλαπλών ουρανών, αλλά ο Παύλος φαίνεται να εννοεί ότι βρέθηκε στην παρουσία του Θεού (εδ. 2-4).
Παρόλο που οι περισσότεροι από μας ανησυχούμε μήπως οι άλλοι μάς υποτιμούν, ο Παύλος ανησυχεί για το αντίθετο (εδ. 5-6). Γνωρίζουμε από τις Πράξεις ότι ο Παύλος έλαβε διάφορα οράματα, αλλά αυτό είναι το μοναδικό που αναφέρει στις επιστολές του, γιατί θέλει να κριθεί για τον λόγο και τις πράξεις του. Για να βεβαιωθεί ότι δεν καυχιέται, ο Παύλος λαμβάνει έναν «σκόλοπα» στο σώμα του (εδ. 7). Όποια μορφή κι αν πήρε αυτή η αδυναμία, ήταν τόσο ένα μήνυμα του σατανά, όσο και μια υπενθύμιση ότι ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιήσει τα πάντα για καλό (βλ. Ρωμαίους 8:28).
Η αδυναμία μετατρέπεται σε αιτία για καύχηση, καθώς διασφαλίζει την εξάρτηση του Παύλου από τη χάρη του Θεού. Αντί να καυχιέται για τα μεταφυσικά του οράματα, καυχιέται για την αδυναμία του, γιατί στρέφει την προσοχή στη δύναμη του Θεού.
Β΄ Χρονικών 16–17, Ψαλμός 73
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
