1Οὕτω λέγει Κύριος· Ἰδού, ἐγὼ ἐγείρω ἄνεμον φθοροποιὸν ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἐπὶ τοὺς κατοίκους αὐτῆς τοὺς ὑψώσαντας τὴν καρδίαν αὑτῶν κατ᾿ ἐμοῦ.2Καὶ θέλω ἐξαποστείλει ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα λικμητὰς καὶ θέλουσιν ἐκλικμήσει αὐτήν καὶ ἐκκενώσει τὴν γῆν αὐτῆς· διότι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς συμφορᾶς κυκλόθεν θέλουσιν εἶσθαι ἐναντίον αὐτῆς.3Τοξότης ἐπὶ τοξότην ἄς ἐντείνῃ τὸ τόξον αὑτοῦ καὶ ἐπὶ τὸν πεποιθότα ἐπὶ τὸν θώρακα αὑτοῦ· καὶ μή φείδεσθε τοὺς νέους αὐτῆς· ἐξολοθρεύσατε ἅπαν τὸ στράτευμα αὐτῆς.
4Καὶ οἱ τραυματίαι θέλουσι πέσει ἐν τῇ γῇ τῶν Χαλδαίων καὶ οἱ κατακεκεντημένοι ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῆς.5Διότι ὁ Ἰσραήλ δὲν ἐγκατελείφθη οὐδὲ ὁ Ἰούδας παρὰ τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ, παρὰ τοῦ Κυρίου τῶν δυνάμεων, ἄν καὶ ἡ γῆ αὐτῶν ἐνεπλήσθη ἀνομίας ἐναντίον τοῦ Ἁγίου τοῦ Ἰσραήλ.6Φύγετε ἐκ μέσου τῆς Βαβυλῶνος καὶ διασώσατε ἕκαστος τὴν ψυχήν αὑτοῦ· μή ἀπολεσθῆτε ἐν τῇ ἀνομίᾳ αὐτῆς· διότι εἶναι καιρὸς ἐκδικήσεως τοῦ Κυρίου· ἀνταπόδομα αὐτὸς ἀνταποδίδει εἰς αὐτήν.
7Ἡ Βαβυλών ἐστάθη ποτήριον χρυσοῦν ἐν τῇ χειρὶ τοῦ Κυρίου, μεθύον πᾶσαν τὴν γῆν· ἀπὸ τοῦ οἴνου αὐτῆς ἔπιον τὰ ἔθνη· διὰ τοῦτο τὰ ἔθνη παρεφρόνησαν.8Ἔπεσεν ἐξαίφνης ἡ Βαβυλών καὶ συνετρίβη· ὀλολύζετε δι᾿ αὐτήν· λάβετε βάλσαμον διὰ τὸν πόνον αὐτῆς, ἴσως ἰατρευθῆ.9Μετεχειρίσθημεν ἰατρικὰ διὰ τὴν Βαβυλῶνα ἀλλὰ δὲν ἰατρεύθη· ἐγκαταλείψατε αὐτήν, καὶ ἄς ἀπέλθωμεν ἕκαστος εἰς τὴν γῆν αὑτοῦ· διότι ἡ κρίσις αὐτῆς ἔφθασεν εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ὑψώθη ἕως τοῦ στερεώματος.
10Ὁ Κύριος ἐφανέρωσε τὴν δικαιοσύνην ἡμῶν· ἔλθετε καὶ ἄς διηγηθῶμεν ἐν Σιὼν τὸ ἔργον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.
11Στιλβώσατε τὰ βέλη· πυκνώσατε τὰς ἀσπίδας· ὁ Κύριος ἤγειρε τὸ πνεῦμα τῶν βασιλέων τῶν Μήδων· διότι ὁ σκοπὸς αὐτοῦ εἶναι ἐναντίον τῆς Βαβυλῶνος, διὰ νὰ ἐξολοθρεύση αὐτήν· ἐπειδή ἡ ἐκδίκησις τοῦ Κυρίου εἶναι ἐκδίκησις τοῦ ναοῦ αὐτοῦ.12Ὑψώσατε σημαίαν ἐπὶ τὰ τείχη τῆς Βαβυλῶνος, ἐνδυναμώσατε τὴν φρουράν, στήσατε φυλακάς, ἑτοιμάσατε ἐνέδρας· διότι ὁ Κύριος καὶ ἐβουλεύθη καὶ θέλει ἐκτελέσει ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον ἐλάλησεν ἐναντίον τῶν κατοίκων τῆς Βαβυλῶνος.
13Ὦ ἡ κατοικοῦσα ἐπὶ ὑδάτων πολλῶν, ἡ πλήρης θησαυρῶν, ἦλθε τὸ τέλος σου, τὸ πέρας τῆς πλεονεξίας σου.14Ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων ὥμοσεν εἰς ἑαυτόν, λέγων, Ἐξάπαντος θέλω σὲ γεμίσει ἀπὸ ἀνθρώπων ὡς ἀπὸ ἀκρίδων, καὶ θέλουσιν ἐκπέμψει ἀλαλαγμὸν ἐναντίον σου.
15Αὐτὸς ἐποίησε τὴν γῆν ἐν τῇ δυνάμει αὑτοῦ, ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην ἐν τῇ σοφίᾳ αὑτοῦ καὶ ἐξέτεινε τοὺς οὐρανοὺς ἐν τῇ συνέσει αὑτοῦ.16Ὅταν ἐκπέμπῃ τὴν φωνήν αὑτοῦ, συνίσταται πλῆθος ὑδάτων ἐν οὐρανοῖς, καὶ ἀνάγει νεφέλας ἀπὸ τῶν ἄκρων τῆς γῆς· κάμνει ἀστραπὰς διὰ βροχήν καὶ ἐξάγει ἄνεμον ἐκ τῶν θησαυρῶν αὑτοῦ.17Πᾶς ἄνθρωπος ἐμωράνθη ὑπὸ τῆς γνώσεως αὑτοῦ· πᾶς χωνευτής κατῃσχύνθη ἀπὸ τῶν γλυπτῶν· διότι ψεῦδος εἶναι τὸ χωνευτὸν αὐτοῦ καὶ πνοή ἐν αὐτῷ δὲν ὑπάρχει.18Ματαιότης ταῦτα, ἔργον πλάνης· ἐν καιρῷ ἐπισκέψεως αὑτῶν θέλουσιν ἀπολεσθῆ.19Ἡ μερὶς τοῦ Ἰακὼβ δὲν εἶναι ὡς αὐτά, διότι αὐτὸς εἶναι ὁ πλάσας τὰ πάντα· καὶ ὁ Ἰσραήλ εἶναι ἡ ῥάβδος τῆς κληρονομίας αὐτοῦ· Κύριος τῶν δυνάμεων τὸ ὄνομα αὐτοῦ.
20Σὺ ἦσο πέλεκύς μου, ὅπλα πολέμου, καὶ διὰ σοῦ συνέτριψα ἔθνη καὶ διὰ σοῦ ἐξωλόθρευσα βασίλεια·21καὶ διὰ σοῦ συνέτριψα ἵππον καὶ ἀναβάτην αὐτοῦ, καὶ διὰ σοῦ συνέτριψα ἅμαξαν καὶ ἀναβάτην αὐτῆς·22καὶ διὰ σοῦ συνέτριψα ἄνδρα καὶ γυναῖκα, καὶ διὰ σοῦ συνέτριψα γέροντα καὶ νέον, καὶ διὰ σοῦ συνέτριψα νεανίσκον καὶ παρθένον·23καὶ διὰ σοῦ συνέτριψα ποιμένα καὶ ποίμνιον αὐτοῦ, καὶ διὰ σοῦ συνέτριψα γεωργὸν καὶ ζεῦγος αὐτοῦ· καὶ διὰ σοῦ συνέτριψα στρατηγοὺς καὶ ἄρχοντας.24Καὶ θέλω ἀνταποδώσει ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς κατοίκους τῆς Χαλδαίας πᾶσαν τὴν κακίαν αὐτῶν, τὴν ὁποίαν ἔπραξαν ἐν Σιὼν ἐνώπιόν σας, λέγει Κύριος.
25Ἰδού, ἐγὼ εἶμαι ἐναντίον σου, ὄρος φθοροποιόν, λέγει Κύριος, τὸ ὁποῖον φθείρεις πᾶσαν τὴν γῆν· καὶ θέλω ἐκτείνει τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ θέλω σὲ κατακυλίσει ἀπὸ τῶν βράχων καὶ σὲ καταστήσει ὄρος πυρίκαυστον.26Καὶ δὲν θέλουσι λάβει ἀπὸ σοῦ λίθον διὰ γωνίαν οὐδὲ λίθον διὰ θεμέλια, ἀλλὰ θέλεις εἶσθαι ἐρήμωσις αἰωνία, λέγει Κύριος.
27Ὑψώσατε σημαίαν ἐπὶ τὴν γῆν, σαλπίσατε σάλπιγγα ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἑτοιμάσατε ἔθνη κατ᾿ αὐτῆς, παραγγείλατε κατ᾿ αὐτῆς, εἰς τὰ βασίλεια τοῦ Ἀραράτ, τοῦ Μιννὶ καὶ τοῦ Ἀσχενάζ· καταστήσατε ἐπ᾿ αὐτήν ἀρχηγούς· ἀναβιβάσατε ἵππους ὡς ἀκρίδας ὀρθότριχας.28Ἑτοιμάσατε κατ᾿ αὐτῆς ἔθνη, τοὺς βασιλεῖς τῶν Μήδων, τοὺς στρατηγοὺς αὐτῆς καὶ πάντας τοὺς ἄρχοντας αὐτῆς καὶ πᾶσαν τὴν γῆν τῆς ἐπικρατείας αὐτῆς.29Καὶ ἡ γῆ θέλει σεισθῆ καὶ στενάξει· διότι ἡ βουλή τοῦ Κυρίου θέλει ἐκτελεσθῆ κατὰ τῆς Βαβυλῶνος, διὰ νὰ καταστήσῃ τὴν γῆν τῆς Βαβυλῶνος ἔρημον, ἄνευ κατοίκου.
30Οἱ ἰσχυροὶ τῆς Βαβυλῶνος ἐξέλιπον ἀπὸ τοῦ νὰ πολεμῶσιν, ἔμειναν ἐν τοῖς ὀχυρώμασιν· ἡ δύναμις αὐτῶν ἐξέλιπεν· ἔγειναν ὡς γυναῖκες· ἔκαυσαν τὰς κατοικίας αὐτῆς· οἱ μοχλοὶ αὐτῆς συνετρίβησαν.31Ταχυδρόμος θέλει δράμει εἰς ἀπάντησιν ταχυδρόμου καὶ μηνυτής εἰς ἀπάντησιν μηνυτοῦ, διὰ νὰ ἀναγγείλωσι πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος ὅτι ἡ πόλις αὐτοῦ ἡλώθη ἀπὸ τῶν ἄκρων αὑτῆς,32καὶ ὅτι αἱ διαβάσεις ἐπιάσθησαν, καὶ κατέκαυσαν ἐν πυρὶ τοὺς καλαμῶνας, καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ πολέμου κατετρόμαξαν.