Θεέ μου, όταν αντιμετωπίζω εντάσεις καθώς σκέφτομαι για την πίστη μου και την εξηγώ, σε παρακαλώ δώσε μου τη χάρη να ξέρω πότε να προσπαθώ να κατανοήσω τα μυστήριά σου και πότε να αναπαύομαι σ’ αυτά.
Πράξεις 2:22-36
Το κήρυγμα του Πέτρου έχει ένα βασικό στόχο: να διακηρύξει πως ο Ιησούς είναι «Κύριος και Μεσσίας» (εδ. 36). Εκτός από την αναφορά στη θαυματουργική διακονία του Ιησού, ο Πέτρος συνεχίζει να επικαλείται την Παλαιά Διαθήκη, την αυθεντία της οποίας δέχονταν οι Εβραίοι που ήταν στο ακροατήριό του. Η σάρκα του δεν «θα γνωρίσει φθορά» (εδ 31) και ο ίδιος θα «ανέβει με τη δύναμη του Θεού στον ουρανό» (εδ 33). Αυτός δεν ήταν ο ίδιος ο Δαβίδ, αλλά ο απόγονός του, ο Ιησούς, για τον οποίο τού είχε δοθεί υπόσχεση.
Το κήρυγμα του Πέτρου μάς διαβεβαιώνει αυθεντικά για την κυριαρχία του Θεού πάνω στον θάνατο και για τη σωματική ανάσταση του Ιησού, χωρίς να απαλλάσσει από τις ευθύνες τους όσους συμμετείχαν στη θανάτωσή του –συμπεριλαμβανομένων των ακροατών του (εδ. 23).
Επιπλέον, αντιμετωπίζει τον παραλογισμό του ανθρώπου που αψηφά τον τάφο, με τη σκέψη ότι μια θεϊκή προσωπικότητα δεν ήταν δυνατόν να κρατείται από τον θάνατο (εδ 24). Υπάρχουν πολλά που προσπαθεί να κατανοήσει κανείς εδώ. Η αλληλεπίδραση των σχεδίων του Θεού, η προφητική πληροφορία και η ευθύνη του ανθρώπου δυσκολεύουν σημαντικά την κατανόησή μας. Και όμως! Συνδέοντας τα νήματα με τις αναφορές αυτοπτών μαρτύρων, ο Πέτρος εξηγεί την έκχυση του Πνεύματος και αποδεικνύει ποιος ήταν ο Ιησούς (εδ. 33).
Β΄ Βασιλέων 6–7, Β΄ Κορινθίους 4
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]