1Εἰς τὸν τρίτον μῆνα τῆς ἐξόδου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ ἐκ τῆς Αἰγύπτου, τὴν ἡμέραν ταύτην ἦλθον εἰς τὴν ἔρημον Σινά.2Ἐσηκώθησαν δὲ ἀπὸ Ῥαφιδεὶν καὶ ἦλθον εἰς τὴν ἔρημον Σινὰ καὶ ἐστρατοπέδευσαν ἐν τῇ ἐρήμῳ· καὶ ἐκεῖ κατεσκήνωσεν ὁ Ἰσραήλ ἀπέναντι τοῦ ὄρους.
3Ὁ δὲ Μωϋσῆς ἀνέβη πρὸς τὸν Θεόν· καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Κύριος ἐκ τοῦ ὄρους, λέγων, Οὕτω θέλεις εἰπεῖ πρὸς τὸν οἶκον Ἰακώβ, καὶ ἀναγγείλει πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ.4Σεῖς εἴδετε ὅσα ἔκαμα εἰς τοὺς Αἰγυπτίους, καὶ σᾶς ἐσήκωσα ὡς ἐπὶ πτερύγων ἀετοῦ καὶ σᾶς ἔφερα πρὸς ἐμαυτόν·5τώρα λοιπὸν ἐὰν τῳόντι ὑπακούσητε εἰς τὴν φωνήν μου, καὶ φυλάξητε τὴν διαθήκην μου, θέλετε εἶσθαι εἰς ἐμὲ ὁ ἐκλεκτὸς ἀπὸ πάντων τῶν λαῶν· διότι ἰδική μου εἶναι πᾶσα ἡ γῆ·6καὶ σεῖς θέλετε εἶσθαι εἰς ἐμὲ βασίλειον ἱεράτευμα καὶ ἔθνος ἅγιον. Οὗτοι εἶναι οἱ λόγοι, τοὺς ὁποίους θέλεις εἰπεῖ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ.
7Καὶ ἦλθεν ὁ Μωϋσῆς καὶ ἐκάλεσε τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ καὶ ἔθεσεν ἔμπροσθεν αὐτῶν πάντας ἐκείνους τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους προσέταξεν εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος.8Καὶ ἀπεκρίθη ὁμοφώνως πᾶς ὁ λαός, λέγων, Πάντα ὅσα εἶπεν ὁ Κύριος θέλομεν πράξει. Καὶ ἀνέφερεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Κύριον τοὺς λόγους τοῦ λαοῦ.
9Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Ἰδού, ἐγὼ ἔρχομαι πρὸς σὲ ἐν νεφέλῃ πυκνῇ, διὰ νὰ ἀκούσῃ ὁ λαὸς ὅταν λαλήσω πρὸς σέ, καὶ ἔτι νὰ πιστεύῃ εἰς σὲ πάντοτε. Ἀνήγγειλε δὲ ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Κύριον τοὺς λόγους τοῦ λαοῦ.10Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Ὕπαγε πρὸς τὸν λαὸν καὶ ἁγίασον αὐτοὺς σήμερον καὶ αὔριον, καὶ ἄς πλύνωσι τὰ ἱμάτια αὑτῶν·11καὶ ἄς ἦναι ἕτοιμοι εἰς τὴν ἡμέραν τὴν τρίτην· διότι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ θέλει καταβῆ ὁ Κύριος ἐπὶ τὸ ὄρος Σινὰ ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ·12καὶ θέλεις βάλει εἰς τὸν λαὸν ὅρια κυκλόθεν, λέγων, Προσέχετε εἰς ἑαυτοὺς μή ἀναβῆτε εἰς τὸ ὄρος ἤ ἐγγίσητε εἰς τὰ ἄκρα αὐτοῦ· ὅστις ἐγγίσῃ τὸ ὄρος, θέλει ἐξάπαντος θανατωθῆ·13δὲν θέλει ἐγγίσει εἰς αὐτὸν χείρ, διότι μὲ λίθους θέλει λιθοβοληθῆ ἤ μὲ βέλη θέλει κατατοξευθῆ· εἴτε ζῷον εἶναι εἴτε ἄνθρωπος, δὲν θέλει ζήσει. Ὅταν ἡ σάλπιγξ ἠχήσῃ, τότε θέλουσιν ἀναβῆ ἐπὶ τὸ ὄρος.
14Καὶ κατέβη ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ τοῦ ὄρους πρὸς τὸν λαὸν καὶ ἡγίασε τὸν λαόν· καὶ ἔπλυναν τὰ ἱμάτια αὑτῶν.15Καὶ εἶπε πρὸς τὸν λαόν, Γίνεσθε ἕτοιμοι διὰ τὴν ἡμέραν τὴν τρίτην· μή πλησιάσητε εἰς γυναῖκα.
16Καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ τὸ πρωΐ ἔγειναν βρονταὶ καὶ ἀστραπαί, καὶ νεφέλη πυκνή ἦτο ἐπὶ τοῦ ὄρους, καὶ φωνή σάλπιγγος δυνατή σφόδρα· καὶ ἔτρεμε πᾶς ὁ λαὸς ὁ ἐν τῷ στρατοπέδῳ.17Τότε ἐξήγαγεν ὁ Μωϋσῆς τὸν λαὸν ἐκ τοῦ στρατοπέδου εἰς τὴν συνάντησιν τοῦ Θεοῦ· καὶ ἐστάθησαν ὑπὸ τὸ ὄρος.
18Τὸ δὲ ὄρος Σινὰ ἦτο ὅλον καπνός, διότι κατέβη ὁ Κύριος ἐν πυρὶ ἐπ᾿ αὐτό· ἀνέβαινε δὲ ὁ καπνὸς αὐτοῦ ὡς καπνὸς καμίνου καὶ ὅλον τὸ ὄρος ἐσείετο σφόδρα.19Καὶ ὅτε ἡ φωνή τῆς σάλπιγγος προέβαινεν αὐξανομένη σφόδρα, ὁ Μωϋσῆς ἐλάλει καὶ ὁ Θεὸς ἀπεκρίνετο πρὸς αὐτὸν μετὰ φωνῆς.
20Καὶ κατέβη ὁ Κύριος ἐπὶ τὸ ὄρος Σινά, ἐπὶ τὴν κορυφήν τοῦ ὄρους· καὶ ἐκάλεσε Κύριος τὸν Μωϋσῆν ἐπὶ τὴν κορυφήν τοῦ ὄρους, καὶ ἀνέβη ὁ Μωϋσῆς.21Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Καταβάς, διαμαρτυρήθητι πρὸς τὸν λαόν, μήποτε ὑπερβῶσι τὰ ὅρια καὶ ἀναβῶσι πρὸς τὸν Κύριον διὰ νὰ περιεργασθῶσι καὶ πέσωσι πολλοὶ ἐξ αὐτῶν·22καὶ οἱ ἱερεῖς δὲ οἱ πλησιάζοντες πρὸς τὸν Κύριον ἄς ἁγιασθῶσι, διὰ νὰ μή ἐξορμήσῃ ὁ Κύριος ἐπ᾿ αὐτούς.
23Καὶ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Κύριον, Ὁ λαὸς δὲν δύναται νὰ ἀναβῇ εἰς τὸ ὄρος Σινά· διότι σὺ προσέταξας εἰς ἡμᾶς, λέγων, Βάλε ὅρια κυκλόθεν τοῦ ὄρους καὶ ἁγίασον αὐτό.
24Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς αὐτόν, Ὕπαγε, κατάβα· ἔπειτα θέλεις ἀναβῆ, σὺ καὶ ὁ Ἀαρὼν μετὰ σοῦ· οἱ ἱερεῖς ὅμως καὶ ὁ λαὸς ἄς μή ὑπερβῶσι τὰ ὅρια διὰ νὰ ἀναβῶσι πρὸς τὸν Κύριον, διὰ νὰ μή ἐξορμήσῃ ἐπ᾿ αὐτούς.
25Καὶ κατέβη ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν λαὸν καὶ ὡμίλησε πρὸς αὐτούς.