Θα μετακόμιζες αν σου το ζητούσε ο Θεός; Κι αν το καινούργιο σπίτι δεν ήταν τόσο άνετο;
Ιερεμίας 24:1-10
1Ὁ Κύριος ἔδειξεν εἰς ἐμὲ καὶ ἰδού, δύο κάλαθοι σύκων κείμενοι ἔμπροσθεν τοῦ ναοῦ τοῦ Κυρίου, ἀφοῦ αιχμαλώτισε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος Ἰεχονίαν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωακείμ, βασιλέα τοῦ Ἰούδα, καὶ τοὺς ἄρχοντας τοῦ Ἰούδα καὶ τοὺς ξυλουργοὺς καὶ τοὺς χαλκεῖς ἐξ Ἱερουσαλήμ καὶ ἔφερεν αὐτοὺς εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
2Ὁ κάλαθος ὁ εἷς εἶχε σῦκα κάλλιστα, ὡς τὰ σῦκα τὰ πρώϊμα· ὁ δὲ κάλαθος ἄλλος σῦκα κάκιστα, τὰ ὁποῖα διὰ τὴν ἀχρειότητα δὲν ἐτρώγοντο.
3Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς ἐμέ, Τί βλέπεις, Ἱερεμία; Καὶ εἶπα, Σῦκα· τὰ σῦκα τὰ καλὰ εἶναι κάλλιστα, τὰ δὲ κακὰ κάκιστα, ὥστε διὰ τὴν ἀχρειότητα δὲν τρώγονται.
4Πάλιν ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμὲ λέγων,5Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Καθὼς τὰ καλὰ ταῦτα σῦκα, οὕτω θέλω ἐπιμεληθῆ τοὺς αἰχμαλωτισθέντας ἐκ τοῦ Ἰούδα, τοὺς ὁποίους ἐξαπέστειλα ἐκ τοῦ τόπου τούτου εἰς τὴν γῆν τῶν Χαλδαίων διὰ καλόν.6Διότι θέλω ἐπιστηρίξει τοὺς ὀφθαλμοὺς μου ἐπ᾿ αὐτοὺς διὰ καλόν, καὶ θέλω ἀποκαταστήσει αὐτοὺς ἐν τῇ γῇ ταύτῃ καὶ οἰκοδομήσει αὐτοὺς καὶ δὲν θέλω κατακρηνίσει, καὶ θέλω φυτεύσει αὐτοὺς καὶ δὲν θέλω ἐκριζώσει.7Καὶ θέλω δώσει εἰς αὐτοὺς καρδίαν διὰ νὰ μὲ γνωρίσωσιν, ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος· καὶ θέλουσιν εἶσθαι λαὸς μου καὶ ἐγὼ θέλω εἶσθαι Θεὸς αὐτῶν· διότι θέλουσιν ἐπιστρέψει εἰς ἐμὲ ἐξ ὅλης καρδίας αὑτῶν.
8Καὶ καθὼς τὰ σῦκα τὰ κακά, τὰ ὁποῖα διὰ τὴν ἀχρειότητα δὲν τρώγονται, οὕτω βεβαίως λέγει Κύριος, Οὕτω θέλω παραδώσει Σεδεκίαν τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα καὶ τοὺς μεγιστᾶνας αὐτοῦ καὶ τὸ ὑπόλοιπον τῆς Ἱερουσαλήμ, τὸ ἐναπολειφθὲν ἐν τῇ γῇ ταύτῃ, καὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου·9καὶ θέλω παραδώσει αὐτοὺς εἰς διασπορὰν εἰς πάντα τὰ βασίλεια τῆς γῆς πρὸς κακόν, εἰς ὄνειδος καὶ εἰς παροιμίαν, εἰς λοιδορίαν καὶ εἰς κατάραν, ἐν πᾶσι τοῖς τόποις ὅπου θέλω διώξει αὐτούς.10Καὶ θέλω ἀποστείλει πρὸς αὐτοὺς τὴν μάχαιραν, τὴν πεῖναν καὶ τὸν λοιμόν, ἑωσοῦ ἀφανισθῶσιν ἐπάνωθεν ἀπὸ τῆς γῆς, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς τοὺς πατέρας αὐτῶν.
Με χαρακτηριστικό για αυτό το βιβλίο τρόπο, έχουμε τώρα περάσει στο σημείο όπου οι άρχοντες και η ελίτ του λαού έχουν μεταφερθεί στην εξορία (εδ. 1). Ίσως για κάποιους Ισραηλίτες φάνηκε σαν το τέλος της ιστορίας τους. Αλλά δεν ήταν έτσι. Ένα από τα μεγαλεία της Γραφής είναι ότι μας παρουσιάζει την οπτική του Θεού. Και είναι εντυπωσιακό ότι η ιστορία αυτού του λαού συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Το ενδιαφέρον ερώτημα είναι γιατί ο Θεός επέλεξε να ευνοήσει αυτούς τους οποίους οδήγησε στην αμαρτωλή Βαβυλώνα (εδ. 4-7) και όχι το υπόλοιπο του λαού που έμεινε πίσω (εδ. 8-10). Η απάντηση δεν είναι ξεκάθαρη και είναι μια καλή ευκαιρία να αναγνωρίσουμε ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος. Η σοφία Του είναι ολοκληρωτική και ο σκοπός Του καλός. Ωστόσο, η μέθοδός Του εδώ φαίνεται να συνδέεται με προηγούμενες φορές, όπου ξεκάθαρα ο Θεός εργάστηκε καλύτερα με την πλήρη διάλυση που ακολουθείται από καινούργια αρχή, αντί να επιδιορθώνει τα ανθρώπινα σχέδια. Να ένα μήνυμα για μας: κρατιόμαστε από ετοιμόρροπα συντρίμμια του παρελθόντος, όταν ο Κύριος μας λέει να προχωρήσουμε;
Ιερεμίας 47–48, Ιωάννης 17
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
