Ανεξάρτητα από το παρελθόν και το μέλλον, μονάχα στο παρόν μπορούμε να συναντήσουμε τον Θεό.
Αριθμοί 35:6-34
6Καὶ ἐκ τῶν πόλεων, τὰς ὁποίας θέλετε δώσει εἰς τοὺς Λευΐτας, ἕξ πόλεις θέλουσιν εἶσθαι διὰ καταφύγιον, τὰς ὁποίας θέλετε διορίσει διὰ νὰ φεύγῃ ἐκεῖ ὁ φονεύς· καὶ εἰς ταύτας θέλετε προσθέσει τεσσαράκοντα δύο πόλεις.7Πᾶσαι αἱ πόλεις, τὰς ὁποίας θέλετε δώσει εἰς τοὺς Λευΐτας, θέλουσιν εἶσθαι τεσσαράκοντα ὀκτὼ πόλεις· ταύτας θέλετε δώσει μετὰ τῶν περιχώρων αὐτῶν.8Καὶ αἱ πόλεις, τὰς ὁποίας θέλετε δώσει, θέλουσιν εἶσθαι ἐκ τῆς ἰδιοκτησίας τῶν υἱῶν Ἰσραήλ· ἀπὸ τῶν ἐχόντων πολλὰ θέλετε δώσει πολλά, καὶ ἀπὸ τῶν ἐχόντων ὀλίγα θέλετε δώσει ὀλίγα· ἕκαστος κατὰ τὴν κληρονομίαν, τὴν ὁποίαν ἐκληρονόμησε, θέλει δώσει ἐκ τῶν πόλεων αὐτοῦ εἰς τοὺς Λευΐτας.
9Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγων,10Λάλησον πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς, Ὅταν διαβῆτε τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὴν γῆν Χαναάν,11τότε θέλετε διορίσει εἰς ἑαυτοὺς πόλεις, διὰ νὰ ἦναι εἰς ἐσᾶς πόλεις καταφυγίου, ὥστε νὰ φεύγῃ ἐκεῖ ὁ φονεύς, ὅστις ἐφόνευσεν ἄνθρωπον ἀκουσίως.12Καὶ θέλουσιν εἶσθαι εἰς ἐσᾶς πόλεις διὰ καταφύγιον ἀπὸ τοῦ ἐκδικοῦντος τὸ αἷμα· διὰ νὰ μή ἀποθάνῃ ὁ φονεύς, ἑωσοῦ παρασταθῇ ἐνώπιον τῆς συναγωγῆς εἰς κρίσιν.13Καὶ ἐκ τῶν πόλεων, τὰς ὁποίας θέλετε δώσει, ἕξ πόλεις θέλουσιν εἶσθαι διὰ καταφύγιον εἰς ἐσᾶς.14Τὰς τρεῖς πόλεις θέλετε δώσει ἐντεῦθεν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ τὰς τρεῖς πόλεις θέλετε δώσει ἐν τῇ γῇ Χαναάν· πόλεις καταφυγίου θέλουσιν εἶσθαι.15Αὗται αἱ ἕξ πόλεις θέλουσιν εἶσθαι καταφύγιον διὰ τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ καὶ διὰ τὸν ξένον καὶ διὰ τὸν παροικοῦντα μεταξὺ αὐτῶν· ὥστε ὅστις φονεύσῃ ἄνθρωπον ἀκουσίως νὰ φεύγῃ ἐκεῖ.
16Καὶ ἐὰν πατάξῃ αὐτὸν μὲ ὄργανον σιδηροῦν, ὥστε νὰ ἀποθάνῃ, εἶναι φονεύς· ὁ φονεὺς ἐξάπαντος θέλει θανατωθῆ.17Καὶ ἐὰν πατάξῃ αὐτὸν μὲ λίθον ἐκ τῆς χειρός, διὰ τοῦ ὁποίου δύναται νὰ ἀποθάνῃ, καὶ ἀποθάνῃ, εἶναι φονεύς· ὁ φονεὺς ἐξάπαντος θέλει θανατωθῆ.18Ἤ ἐὰν πατάξῃ αὐτὸν μὲ ξύλινον ὄργανον ἐκ χειρός, ἐκ τοῦ ὁποίου δύναται νὰ ἀποθάνῃ, καὶ ἀποθάνῃ, εἶναι φονεύς· ὁ φονεὺς ἐξάπαντος θέλει θανατωθῆ.19Ὁ ἐκδικητής τοῦ αἵματος, αὐτὸς θέλει θανατόνει τὸν φονέα· ὅταν ἀπαντήσῃ αὐτόν, θέλει θανατόνει αὐτόν·20Ἐὰν δὲ δι᾿ ἔχθραν θήσῃ αὐτὸν ἤ παραμονεύσας ῥίψῃ τι ἐπ᾿ αὐτὸν καὶ ἀποθάνῃ,21ἤ ἐχθρικῶς πατάξῃ αὐτὸν μὲ τὴν χεῖρα αὑτοῦ καὶ ἀποθάνῃ, ὁ πατάξας ἐξάπαντος θέλει θανατωθῇ· εἶναι φονεύς· ὁ ἐκδικητής τοῦ αἵματος θέλει θανατόνει τὸν φονέα, ὅταν ἀπαντήσῃ αὐτόν.
22Ἐὰν ὅμως θήσῃ αὐτὸν ἐξαίφνης χωρὶς ἔχθρας ἤ ῥίψῃ τι ἐπ᾿ αὐτὸν χωρὶς νὰ παραμονεύσῃ αὐτόν,23ἤ λίθον τινὰ χωρὶς νὰ ἴδῃ αὐτόν, ἐκ τοῦ ὁποίου δύναται νὰ ἀποθάνῃ, καὶ ῥίψῃ ἐπ᾿ αὐτὸν ὥστε νὰ ἀποθάνῃ, καὶ δὲν ἦτο ἐχθρὸς αὐτοῦ οὐδὲ ἐζήτει νὰ κακοποιήσῃ αὐτόν,24τότε ἡ συναγωγή θέλει κρίνει ἀναμέσον τοῦ φονέως καὶ τοῦ ἐκδικοῦντος τὸ αἷμα κατὰ τὰς κρίσεις ταύτας·25καὶ ἡ συναγωγή θέλει ἐλευθερώσει τὸν φονέα ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ ἐκδικοῦντος τὸ αἷμα, καὶ ἡ συναγωγή θέλει ἀποκαταστήσει αὐτὸν εἰς τὴν πόλιν τοῦ καταφυγίου αὐτοῦ, ὅπου εἶχε φύγει· καὶ θέλει κατοικεῖ ἐν αὐτῇ μέχρι τοῦ θανάτου τοῦ ἱερέως τοῦ μεγάλου, τοῦ κεχρισμένου διὰ τοῦ ἁγίου ἐλαίου.26Ἐὰν ὅμως ὁ φονεὺς ἐξέλθῃ ἔξω τῶν ὁρίων τῆς πόλεως τοῦ καταφυγίου αὑτοῦ, εἰς τὴν ὁποίαν ἔφυγε,27καὶ ὁ ἐκδικητής τοῦ αἵματος εὕρῃ αὐτὸν ἔξω τῶν ὁρίων τῆς πόλεως τοῦ καταφυγίου αὐτοῦ καὶ ὁ ἐκδικητής τοῦ αἵματος θανατώσῃ τὸν φονέα, δὲν θέλει εἶσθαι ἔνοχος αἵματος·28διότι ἔπρεπε νὰ μένῃ ἐν τῇ πόλει τοῦ καταφυγίου αὑτοῦ μέχρι τοῦ θανάτου τοῦ μεγάλου ἱερέως· μετὰ δὲ τὸν θάνατον τοῦ μεγάλου ἱερέως, ὁ φονεὺς θέλει ἐπιστρέφει εἰς τὴν γῆν τῆς ἰδιοκτησίας αὑτοῦ.29Καὶ ταῦτα θέλουσιν εἶσθαι εἰς διάταγμα κρίσεως πρὸς ἐσᾶς, εἰς πάσας τὰς γενεὰς σας κατὰ πάσας τὰς κατοικίας σας.
30Ὅστις φονεύσῃ τινά, ὁ φονεὺς θέλει θανατωθῆ διὰ στόματος μαρτύρων· πλήν εἷς μόνος μάρτυς δὲν θέλει μαρτυρήσει ἐναντίον τινός, ὥστε νὰ θανατωθῇ.
31Καὶ δὲν θέλετε λαμβάνει οὐδεμίαν ἐξαγορὰν ὑπὲρ τῆς ζωῆς τοῦ φονέως, ὅστις εἶναι ἔνοχος θανάτου· ἀλλὰ ἐξάπαντος θέλει θανατωθῆ.32Καὶ δὲν θέλετε λαμβάνει ἐξαγορὰν ὑπὲρ τοῦ φυγόντος εἰς τὴν πόλιν τοῦ καταφυγίου αὑτοῦ· διὰ νὰ ἐπιστρέψῃ νὰ κατοικῇ ἐν τῷ τόπῳ αὑτοῦ, μέχρι τοῦ θανάτου τοῦ ἱερέως.
33Καὶ δὲν θέλετε μολύνει τὴν γῆν εἰς τὴν ὁποίαν κατοικεῖτε· διότι τὸ αἷμα αὐτὸ μολύνει τὴν γῆν· καὶ ἡ γῆ δὲν δύναται νὰ καθαρισθῆ ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ ἐκχυθέντος ἐπ᾿ αὐτῆς, εἰμή διὰ τοῦ αἵματος ἐκείνου ὅστις ἔχυσεν αὐτὸ.34Μή μολύνετε λοιπὸν τὴν γῆν, εἰς τὴν ὁποίαν θέλετε κατοικήσει, ἐν μέσῳ τῆς ὁποίας ἐγὼ κατοικῶ· διότι ἐγὼ ὁ Κύριος εἶμαι ὁ κατοικῶν ἐν τῷ μέσῳ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.
Το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος» (Λευιτικό 24:20, Ματθαίος 5:38) συνοψίζει το δίκαιο της Παλιάς Διαθήκης. Η εκδίκηση ήταν νομικό καθήκον του κοντινότερου αρσενικού συγγενή, καθιστώντας εξαιρετικά ευάλωτο οποιονδήποτε είχε κατά λάθος σκοτώσει κάποιον. Σε τέτοιες περιπτώσεις υπήρχε η επιλογή εγκατάστασης σε πόλεις διαφυγής, μέρη προστασίας και, ταυτόχρονα, εξορίας (εδ. 11).
Αυτή η παροχή δεν προστάτευε μόνο το άτομο, αλλά και την ίδια τη γη. «Και δεν θέλετε μολύνει την γην εις την οποίαν κατοικείτε· διότι το αίμα αυτό μολύνει την γην· και η γη δεν δύναται να καθαρισθή από του αίματος του εκχυθέντος επ’ αυτής, ειμή διά του αίματος εκείνου όστις έχυσεν αυτό» (εδ. 33).
Μόνο ο θάνατος του αρχιερέα θα μπορούσε να απελευθερώσει ενόχους ανθρωποκτονίας (εδ. 25, 28, 32), αλλά σε αυτή την περίπτωση πρόκειται για θάνατο του αρχιερέα από φυσικά αίτια και όχι θυσία του αρχιερέα. Ο Ιησούς είναι ο αρχιερέας του οποίου ο θάνατος προσφέρει εξιλέωση για οτιδήποτε έχουμε κάνει (Εβραίους 7:26-27).
Όλοι μας, σε κάποια φάση της ζωής, θα θέλαμε να γυρίσουμε πίσω και να διορθώσουμε κάποιο λάθος μας. Ακόμα και όταν δεχόμαστε τη συγχώρηση του Θεού, τα αποτελέσματα των επιλογών μας παραμένουν. Ο «εκδικητής» ίσως δεν είναι κάποιος άνθρωπος, αλλά μια επαναλαμβανόμενη σκέψη μας.
Εκκλησιαστής 10–11, Α΄ Τιμόθεο 2
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
