loader image
Δύο τράγοι

Τρίτη, 25/03/2025

Εισαγωγή:

Λευιτικό κεφ. 16–27
Αγιότητα

Το βιβλίο του Λευιτικού έχει τη φήμη ενός δύσκολου αναγνώσματος, γεμάτου δυσνόητες διατάξεις και κανονισμούς. Έχει κάτι να διδάξει στους πιστούς του Χριστού του 21ου αιώνα; Κι εμείς υπηρετούμε τον ίδιο Θεό με τον αρχαίο Ισραήλ, αν και οι περιστάσεις της ζωής μας μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές. Αν κοιτάξουμε κάτω από την επιφάνεια, στις βασικές αρχές, μπορούμε να μάθουμε πολλά για τη σχέση με τον Θεό.

Ο λαός του Θεού διασώθηκε από τη σκλαβιά της Αιγύπτου και οδηγείται μέσα από την έρημο στη γη της επαγγελίας. Ο Θεός ταξιδεύει μαζί τους και θα είναι μαζί τους στη νέα τους πατρίδα. Αλλά πώς μπορεί ο άγιος Θεός να ζήσει ανάμεσα σε ασεβείς ανθρώπους; Ο Θεός καλεί τον λαό Του να είναι άγιος, όπως Εκείνος είναι άγιος. Αυτό σημαίνει να είναι ξεχωρισμένος γι’ Αυτόν και ξεχωριστός.

Ο Θεός είχε δώσει εντολή στον Μωυσή να χτίσει έναν φορητό χώρο λατρείας, τη σκηνή του μαρτυρίου. Στο κέντρο ήταν η σκηνή που περιείχε τα Άγια των Αγίων, όπου βρισκόταν η Κιβωτός της Διαθήκης. Για να δεις τις λεπτομέρειες της σκηνής διάβασε τα κεφάλαια 25–27 της Εξόδου. Καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις της υπάρχουν σε πολλές εκδόσεις της Αγίας Γραφής και σε βιβλία με σχόλια ή στο ίντερνετ.

Η έννοια του «καθαρού» εισάγεται σε προηγούμενα κεφάλαια του βιβλίου. Μόνο καθαρά αντικείμενα και καθαροί άνθρωποι μπορούν να μπουν στην παρουσία του Θεού. Το να βρεθεί κανείς στη θέση του ακάθαρτου είναι αναπόφευκτο, αλλά παρέχονται διαδικασίες καθαρισμού, οι οποίες πρέπει να εφαρμόζονται πριν από την προσέγγιση στον Κύριο.

Πώς μπορούμε εμείς, οι πιστοί του Χριστού, που μέσα μας κατοικεί το Άγιο Πνεύμα του Θεού, να ζούμε άγια μέσα στον σημερινό κόσμο; Το βιβλίο του Λευιτικού μάς δίνει κάποιες κατευθυντήριες αρχές.

Προετοιμάσου

Σκέψου το Α΄ Ιωάννη 1:9. «Αν όμως ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός, που είναι αξιόπιστος και δίκαιος, θα συγχωρήσει τις αμαρτίες μας και θα μας καθαρίσει από κάθε άδικη πράξη».

Απόσπασμα της Βίβλου:
Λευιτικό 16:1-34
1-2Μετά το θάνατο των δύο γιων του Ααρών, όταν πρόσφεραν αντικανονική θυσία ενώπιον του Κυρίου, ο Κύριος μίλησε στο Μωυσή και του είπε:
«Πες στον αδερφό σου τον Ααρών, ότι δεν επιτρέπεται να μπαίνει οποιαδήποτε στιγμή στο αγιαστήριο, πίσω από το καταπέτασμα, μπροστά στο ιλαστήριο, που σκεπάζει την κιβωτό, γιατί πάνω στο ιλαστήριο εμφανίζομαι εγώ μέσα σε σύννεφο. Αν παρακούσει θα πεθάνει. 3Μέσα στο αγιαστήριο θα μπαίνει με ένα μοσχάρι, για τη θυσία εξιλέωσης και με ένα κριάρι για τη θυσία του ολοκαυτώματος. 4Θα φοράει τον ιερό λινό χιτώνα, τις λινές περισκελίδες και τη λινή ζώνη, και στο κεφάλι του θα φοράει τη λινή μίτρα· αυτά είναι τα ιερά ενδύματα. Θα τα φορέσει αφού λούσει το σώμα του με νερό. 5Η ισραηλιτική κοινότητα θα του δώσει δύο τράγους που θα θυσιαστούν για την εξιλέωση της αμαρτίας και ένα κριάρι για τη θυσία του ολοκαυτώματος. 6Ο Ααρών θα προσφέρει το μοσχάρι θυσία εξιλέωσης και θα κάνει την τελετουργία του εξιλασμού για τον εαυτό του και για το σπίτι του. 7Έπειτα θα πάρει τους δύο τράγους και θα τους στήσει ενώπιον του Κυρίου στην είσοδο της σκηνής του Μαρτυρίου. 8Εκεί θα τραβήξει κλήρους για τους δύο τράγους: έναν κλήρο για να οριστεί ο τράγος για τον Κύριο και έναν κλήρο για τον Αζαζήλ. 9Θα φέρει τον τράγο, στον οποίο έπεσε ο κλήρος “του Κυρίου”, και θα τον προσφέρει θυσία εξιλέωσης. 10Τον τράγο στον οποίο έπεσε ο κλήρος “του Αζαζήλ”, θα τον στήσει ζωντανό ενώπιον του Κυρίου, για να κάνουν πάνω σ’ αυτόν την τελετουργία του εξιλασμού· έπειτα θα τον διώξουν στον Αζαζήλ, στην έρημο.
11»Ο Ααρών θα προσκομίσει το δικό του μοσχάρι της θυσίας εξιλέωσης για να κάνει την τελετουργία του εξιλασμού για τον εαυτό του και για την οικογένειά του, και θα το σφάξει. 12Έπειτα θα πάρει ένα θυμιατήρι γεμάτο αναμμένα κάρβουνα από το θυσιαστήριο που είναι ενώπιον του Κυρίου, θα γεμίσει τα δυο του χέρια με ψιλοκομμένο αρωματικό θυμίαμα και θα το φέρει πίσω από το καταπέτασμα. 13Θα ρίξει το θυμίαμα στη φωτιά ενώπιον του Κυρίου, ώστε ο καπνός του θυμιάματος να σκεπάσει το ιλαστήριο που βρίσκεται πάνω από το νόμο, για να μην πεθάνει ο Ααρών. 14Ύστερα θα πάρει από το αίμα του μοσχαριού και θα ραντίσει με το δάχτυλό του την ανατολική πλευρά του ιλαστηρίου. Επίσης μπροστά στο ιλαστήριο θα ραντίσει με το δάχτυλό του εφτά φορές από το αίμα αυτό. 15Μετά θα σφάξει τον τράγο της θυσίας για την εξιλέωση του λαού, και θα φέρει το αίμα του μέσα από το καταπέτασμα. Μ’ αυτό το αίμα θα κάνει ό,τι έκανε και με το αίμα του μοσχαριού, δηλαδή θα το ραντίσει πάνω στο ιλαστήριο και μπροστά απ’ αυτό. 16Μ’ αυτόν τον τρόπο θα κάνει για τα άγια των αγίων την τελετουργία του εξιλασμού για τις ανομίες των Ισραηλιτών που τις προξένησαν οι παραβάσεις τους και οι αμαρτίες τους. Το ίδιο θα κάνει και για ολόκληρη τη σκηνή του Μαρτυρίου, που βρίσκεται ανάμεσά τους, στο ακάθαρτο στρατόπεδό τους.
17»Κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να βρίσκεται στη σκηνή του Μαρτυρίου, από τη στιγμή που ο Ααρών μπαίνει στο αγιαστήριο για να κάνει την τελετουργία του εξιλασμού. Αφού θα έχει κάνει την τελετουργία του εξιλασμού γι’ αυτόν τον ίδιο, για την οικογένειά του και για την ισραηλιτική κοινότητα, 18τότε θα βγει και θα πάει στο θυσιαστήριο που βρίσκεται ενώπιον του Κυρίου και θα κάνει την τελετουργία του εξιλασμού για το θυσιαστήριο. Θα πάρει από το αίμα του μοσχαριού και από το αίμα του τράγου και θ’ αλείψει τα κέρατα του θυσιαστηρίου ολόγυρα. 19Θα ραντίσει πάνω στο θυσιαστήριο από το αίμα με το δάχτυλό του εφτά φορές· έτσι θα το καθαρίσει από τις ανομίες των Ισραηλιτών και θα το αγιάσει».
20«Αφού τελειώσει ο Ααρών την τελετουργία του εξιλασμού για τα άγια των αγίων, για την υπόλοιπη σκηνή του Μαρτυρίου και για το θυσιαστήριο, τότε θα φέρει κοντά του το ζωντανό τράγο. 21Θα βάλει τα δυο του χέρια πάνω στο κεφάλι του ζώου και θα εξομολογηθεί πάνω του όλες τις ανομίες τις παραβάσεις και τις αμαρτίες των Ισραηλιτών και έτσι θα τις αποθέσει στο κεφάλι του τράγου. Μετά θα τον διώξει στην έρημο, με ειδικό άνθρωπο που έχει οριστεί γι’ αυτό. 22Ο τράγος θα σηκώσει πάνω του όλες τις ανομίες και θα τις φέρει σε άγονη χώρα· ο άνθρωπος θ’ αφήσει ελεύθερο τον τράγο στην έρημο.
23»Μετά ο Ααρών θα μπει στη σκηνή του Μαρτυρίου, θα βγάλει τα λινά ενδύματα, που φόρεσε για να μπει στα άγια των αγίων και θα τα αφήσει εκεί. 24Θα λούσει το σώμα του με νερό σε τόπο ιερό και θα φορέσει τα ρούχα του. Στη συνέχεια, θα βγει και θα προσφέρει τη θυσία του ολοκαυτώματος για τον εαυτό του και για το λαό· και θα κάνει την τελετουργία του εξιλασμού για τον εαυτό του και για το λαό. 25Το λίπος της θυσίας εξιλέωσης θα το κάψει στο θυσιαστήριο.
26«Ο άνθρωπος που θα οδηγήσει τον τράγο στον Αζαζήλ θα πρέπει να πλύνει τα ρούχα του και να λούσει το σώμα του με νερό· έπειτα θα μπορεί να μπει στο στρατόπεδο. 27Το μοσχάρι και τον τράγο που θα έχουν προσφερθεί θυσία εξιλέωσης και που το αίμα τους θα έχει μεταφερθεί στο αγιαστήριο για την τελετουργία του εξιλασμού, θα τα βγάλουν έξω από το στρατόπεδο, και θα κάψουν το δέρμα τους, το κρέας τους και την κοπριά τους. 28Ο άνθρωπος που θα τα κάψει, θα πρέπει να πλύνει τα ρούχα του και να λούσει το σώμα του με νερό· κατόπιν θα μπορεί να μπει στο στρατόπεδο».
29«Αυτά θα είναι για σας νόμος παντοτινός· τη δέκατη μέρα του έβδομου μήνα θα ταπεινώνεστε. Δεν θα κάνετε καμιά εργασία, ούτε οι Ισραηλίτες ούτε οι ξένοι που ζουν ανάμεσά σας. 30Αυτή την ημέρα θα γίνεται για σας η τελετουργία του εξιλασμού, για να καθαρίζεστε απ’ όλες τις αμαρτίες σας, ώστε να είστε καθαροί ενώπιον του Κυρίου. 31Η ημέρα του Εξιλασμού θα είναι για σας αγιότατη, μέρα απόλυτης ανάπαυσης και ταπείνωσης· αυτός είναι νόμος παντοτινός. 32Τον εξιλασμό θα τον τελεί ο ιερέας που θα έχει χριστεί και καθιερωθεί για να διαδεχθεί τον πατέρα του στην ιεροσύνη. Αυτός θα φοράει τα άγια λινά ενδύματα, 33και θα τελεί τον εξιλασμό για τα άγια των αγίων, την υπόλοιπη σκηνή του Μαρτυρίου και το θυσιαστήριο. Επίσης θα τελεί τον εξιλασμό για τους ιερείς και για όλο το λαό της κοινότητας. 34Αυτό θα είναι για σας νόμος παντοτινός. Μία φορά το χρόνο θα τελείτε για τους Ισραηλίτες τον εξιλασμό για όλες τις αμαρτίες τους».
Ο Ααρών έκανε όλα όσα ο Κύριος διέταξε το Μωυσή.
Σκέψου

Στην Πινακοθήκη του Μάντσεστερ υπάρχει ένας πίνακας του William Holman Hunt, που απεικονίζει έναν τράγο ολομόναχο στην ερημιά. Είναι ο δεύτερος τράγος της ημέρας του Εξιλασμού.

Πώς θα μπορούσε ένας άγιος Θεός να ζήσει ανάμεσα σε έναν λαό που επανειλημμένα αμάρτανε και δεν ικανοποιούσε τα πρότυπά Του; Η ημέρα του Εξιλασμού ήταν η μόνη μέρα του χρόνου που μπορούσε ο ιερέας να μπει στα Άγια των Αγίων, στο εσωτερικό της σκηνής όπου βρισκόταν η Κιβωτός. Ράντιζε με το αίμα ενός μοσχαριού (θυσιασμένου ως προσφορά για την αμαρτία του) και το αίμα του πρώτου τράγου (θυσιασμένου για την αμαρτία του λαού) το ιλαστήριο και τη σκηνή του Μαρτυρίου. Με αυτό τον τρόπο η αμαρτία του λαού εξιλεωνόταν και η μόλυνση της ανθρώπινης αμαρτίας απομακρυνόταν από τον τόπο όπου ο Θεός ζούσε ανάμεσά τους.

Θυσίες γίνονταν τακτικά, αλλά για τη συγκεκριμένη μέρα θεσπίστηκε μια πρόσθετη τελετή, κατά την οποία ο ιερέας εξομολογούνταν τις αμαρτίες του λαού πάνω στον δεύτερο τράγο, τον οποίο έστελνε στην έρημο (εδ. 21). Τι εντυπωσιακή απεικόνιση της άρσης της αμαρτίας!

Στο πρόσωπο του Ιησού βλέπουμε και τη θυσία εξιλέωσης (Ρωμαίους 3:25) και Αυτόν που παίρνει πάνω Του την αμαρτία μας (Α΄ Πέτρου 2:24).

Ανταποκρίσου
Δόξασε τον Θεό: «Όσο απέχει από τη δύση η ανατολή, τόσο απομάκρυνε από μας τις ανομίες μας» (Ψαλμός 103:12).
Η Βίβλος σε έναν χρόνο:

Δευτερονόμιο 21–22, Ψαλμός 35

Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:

Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.

ΕΓΓΡΑΦΗ

[WORDPRESS_PDF]