1Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγων,2Λάλησον πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ λάβε παρ᾿ ἑκάστου αὐτῶν ῥάβδον κατὰ τὸν οἶκον τῶν πατέρων αὑτῶν, παρὰ πάντων τῶν ἀρχόντων αὐτῶν κατὰ τὸν οἶκον τῶν πατέρων αὐτῶν, δώδεκα ῥάβδους· ἑκάστου τὸ ὄνομα ἐπίγραψον ἐπὶ τῆς ῥάβδου αὐτοῦ·3καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Ἀαρὼν ἐπίγραψον ἐπὶ τῆς ῥάβδου τοῦ Λευΐ, ἐπειδή μία ῥάβδος θέλει εἶσθαι δι᾿ ἕκαστον ἀρχηγὸν τοῦ οἴκου τῶν πατέρων αὐτῶν·
4καὶ θέλεις ἀποθέσει αὐτὰς ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἔμπροσθεν τοῦ μαρτυρίου, ὅπου θέλω εὑρίσκεσθαι μεθ᾿ ὑμῶν·5καὶ ἡ ῥάβδος τοῦ ἀνθρώπου, ὅντινα ἐκλέξω, θέλει βλαστήσει καὶ θέλω κάμει νὰ παύσωσιν ἀπ᾿ ἔμπροσθέν μου οἱ γογγυσμοὶ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, τοὺς ὁποίους αὐτοὶ γογγύζουσιν ἐναντίον σας.
6Καὶ ἐλάλησεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ· καὶ ἔδωκαν εἰς αὐτὸν πάντες οἱ ἄρχοντες αὐτῶν ἀνὰ μίαν ῥάβδον ἕκαστος ἄρχων κατὰ τοὺς οἴκους τῶν πατέρων αὑτῶν, δώδεκα ῥάβδους· καὶ ῥάβδος τοῦ Ἀαρὼν ἦτο μεταξὺ τῶν ῥάβδων αὐτῶν.7Καὶ ἀπέθηκεν ὁ Μωϋσῆς τὰς ῥάβδους ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου.8Καὶ τὴν ἐπαύριον εἰσῆλθεν ὁ Μωϋσῆς εἰς τὴν σκηνήν τοῦ μαρτυρίου· καὶ ἰδού, ἡ ῥάβδος τοῦ Ἀαρὼν διὰ τὸν οἶκον τοῦ Λευΐ ἐβλάστησε καὶ ἀνεφύησε βλαστὸν καὶ ἐξήνθησεν ἄνθη καὶ ἔδωκεν ἀμύγδαλα.9Καὶ ἔφερεν ἔξω ὁ Μωϋσῆς πάσας τὰς ῥάβδους ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου πρὸς πάντας τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ· καὶ αὐτοὶ εἶδον καὶ ἔλαβον ἕκαστος τὴν ῥάβδον αὑτοῦ.
10Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Ἀπόθες τὴν ῥάβδον τοῦ Ἀαρὼν ἔμπροσθεν τοῦ μαρτυρίου, διὰ νὰ φυλάττηται εἰς σημεῖον εἰς τοὺς υἱοὺς τῆς ἀποστασίας· καὶ θέλεις καταπαύσει ἀπ᾿ ἐμοῦ τοὺς γογγυσμοὺς αὐτῶν, διὰ νὰ μή ἀποθάνωσι.11Καὶ ἔκαμεν ὁ Μωϋσῆς καθὼς προσέταξεν εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος· οὕτως ἔκαμε.
12Καὶ εἶπον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγοντες, Ἰδού, ἡμεῖς ἀποθνήσκομεν, ἀφανιζόμεθα, πάντες ἀφανιζόμεθα·13πᾶς ὁ πλησιάζων, ὁ πλησιάζων εἰς τὴν σκηνήν τοῦ Κυρίου, ἀποθνήσκει· πάντες θέλομεν ἐκλείψει ἀποθνήσκοντες;