Ξόδεψε μερικά λεπτά δοξάζοντας τον Θεό και συλλογίσου τον χαρακτήρα και τα έργα Του.
Ψαλμός 75
1[Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν, ἐπὶ Ἄλ-τασχέθ. Ψαλμὸς ᾠδῆς τοῦ Ἀσάφ.] Δοξολογοῦμέν σε, Θεέ, δοξολογοῦμεν, διότι πλησίον ἡμῶν εἶναι τὸ ὄνομά σου· κηρύττονται τὰ θαυμάσιά σου.
2Ὅταν λάβω τὸν ὡρισμένον καιρόν, ἐγὼ θέλω κρίνει ἐν εὐθύτητι.
3Διελύθη ἡ γῆ καὶ πάντες οἱ κάτοικοι αὐτῆς· ἐγὼ ἐστερέωσα τοὺς στύλους αὐτῆς.
Διάψαλμα.
4Εἶπα πρὸς τοὺς ἄφρονας, μή γίνεσθε ἄφρονες· καὶ πρὸς τοὺς ἀσεβεῖς, μή ὑψώνετε κέρας.
5Μή ὑψόνετε εἰς ὕψος τὸ κέρας ὑμῶν· μή λαλεῖτε μὲ τράχηλον σκληρόν.
6Διότι οὔτε ἐξ ἀνατολῶν, οὔτε ἐκ δυσμῶν, οὔτε ἐκ τῆς ἐρήμου, ἔρχεται ὕψωσις.
7Ἀλλ᾿ ὁ Θεὸς εἶναι ὁ Κριτής· τοῦτον ταπεινόνει καὶ ἐκεῖνον ὑψόνει.
8Διότι ἐν τῇ χειρὶ τοῦ Κυρίου εἶναι ποτήριον πλῆρες κεράσματος οἴνου ἀκράτου, καὶ ἐκ τούτου θέλει χύσει· πλήν τὴν τρυγίαν αὐτοῦ θέλουσι στραγγίσει πάντες οἱ ἀσεβεῖς τῆς γῆς καὶ θέλουσι πίει.
9Ἐγὼ δὲ θέλω κηρύττει διαπαντός, θέλω ψαλμῳδεῖ εἰς τὸν Θεὸν τοῦ Ἰακώβ.
10Καὶ πάντα τὰ κέρατα τῶν ἀσεβῶν θέλω συντρίψει· τὰ δὲ κέρατα τῶν δικαίων θέλουσιν ὑψωθῆ.
Στον Ψαλμό έχουμε τα δύο άκρα, ο Θεός στο κέντρο παρατηρεί και αποκρίνεται στον καθένα όπως του ταιριάζει. Όμως, στην πραγματική ζωή δεν υπάρχουν άνθρωποι μόνο καλοί ή μόνο κακοί. Οι περισσότεροι είμαστε μείγμα και των δύο, εξαρτώμενοι για τα πάντα από τη χάρη του Θεού.
Εδώ έχουμε ένα δίπολο. Απ’ τη μια είναι οι «άφρονες» (εδ. 4), που καυχώνται και «υψώνουν το κέρας» – σύμβολο δύναμης – κηρύσσοντας πόλεμο στον ίδιο τον Θεό! Ο ψαλμωδός σημειώνει ότι κανένας δεν μπορεί να υψώσει τον εαυτό του (εδ. 6). Μπορούμε αυτή τη στιγμή να βγούμε στον δρόμο και να διαλαλήσουμε ότι εμείς ελέγχουμε το σύμπαν, όμως θα μας κοροϊδέψουν (ή θα μας στείλουν στο ψυχιατρείο…).
Από την άλλη, έχουμε τους δικαίους, αυτούς που κατανοούν τη θέση τους. Δοξάζουν τον Θεό και αναγνωρίζουν ότι είναι παντοδύναμος και αυτοί δεν έχουν καμία εξουσία που να μην τους έχει δοθεί από Εκείνον (εδ. 7). Αυτούς τους ανθρώπους υψώνει ο Θεός και τους δίνει δύναμη και τιμή.
Η υπερηφάνεια είναι διαχρονικός πειρασμός. Μας κάνει να νομίζουμε ότι είμαστε πιο σημαντικοί από τον Θεό και αυτό έχει καταστροφικές συνέπειες. Ευτυχώς, ο ουράνιος Πατέρας μάς αγαπάει και μας νουθετεί για το καλό μας, μας συγχωρεί και εργάζεται με τον χαρακτήρα μας.
Αμώς 1–2, Αποκάλυψη 6
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
