17Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ, Ἐνῷ σὺ ἦσο μικρὸς ἔμπροσθεν τῶν ὀφθαλμῶν σου, δὲν ἔγεινες ἡ κεφαλή τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ σὲ ἔχρισεν ὁ Κύριος βασιλέα ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ;18καὶ σὲ ἔστειλεν ὁ Κύριος εἰς τὴν ὁδὸν καὶ εἶπεν, Ὕπαγε καὶ ἐξολόθρευσον τοὺς ἁμαρτάνοντας εἰς ἐμέ, τοὺς Ἀμαληκίτας, καὶ πολέμησον ἐναντίον αὐτῶν ἑωσοῦ ἐξαφανίσῃς αὐτούς·19διὰ τί λοιπὸν δὲν ὑπήκουσας τῆς φωνῆς τοῦ Κυρίου, ἀλλ᾿ ὥρμησας ἐπὶ τὰ λάφυρα καὶ ἔπραξας τὸ κακὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου;
20Καὶ εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τὸν Σαμουήλ, Ναί, ὑπήκουσα τῆς φωνῆς τοῦ Κυρίου καὶ ὑπῆγα εἰς τὴν ὁδὸν εἰς τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλε καὶ ἔφερα τὸν Ἀγὰγ τὸν βασιλέα τοῦ Ἀμαλήκ, τοὺς δὲ Ἀμαληκίτας ἐξωλόθρευσα·21ὁ λαὸς ὅμως ἔλαβεν ἐκ τῶν λαφύρων πρόβατα καὶ βόας, τὰ καλήτερα ἀπὸ τῶν ἀπηγορευμένων, διὰ νὰ θυσιάσῃ εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐν Γαλγάλοις.
22Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ, Μήπως ὁ Κύριος ἀρέσκεται εἰς τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ εἰς τὰς θυσίας, καθὼς εἰς τὸ νὰ ὑπακούωμεν τῆς φωνῆς τοῦ Κυρίου; ἰδού, ἡ ὑποταγή εἶναι καλητέρα παρὰ τὴν θυσίαν· ἡ ὑπακοή, παρὰ τὸ πάχος τῶν κριῶν·23διότι ἡ ἀπείθεια εἶναι καθὼς τὸ ἁμάρτημα τῆς μαγείας· καὶ τὸ πεῖσμα, καθὼς ἡ ἀσέβεια καὶ εἰδωλολατρεία· ἐπειδή σὺ ἀπέρριψας τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, διὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς ἀπέρριψε σὲ ἀπὸ τοῦ νὰ ἦσαι βασιλεύς.
24Καὶ εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τὸν Σαμουήλ, Ἡμάρτησα· διότι παρέβην τὸ πρόσταγμα τοῦ Κυρίου καὶ τοὺς λόγους σου, φοβηθεὶς τὸν λαὸν καὶ ὑπακούσας εἰς τὴν φωνήν αὐτῶν·25τώρα λοιπὸν συγχώρησον, παρακαλῶ, τὸ ἁμάρτημά μου καὶ ἐπίστρεψον μετ᾿ ἐμοῦ, διὰ νὰ προσκυνήσω τὸν Κύριον.26Ὁ δὲ Σαμουήλ εἶπε πρὸς τὸν Σαούλ, Δὲν θέλω ἐπιστρέψει μετὰ σοῦ· διότι ἀπέρριψας τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, καὶ ὁ Κύριος ἀπέρριψε σὲ ἀπὸ τοῦ νὰ ἦσαι βασιλεὺς ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ.
27Καὶ καθὼς ἐστράφη ὁ Σαμουήλ διὰ νὰ ἀναχωρήσῃ, ἐκεῖνος ἐπίασεν αὐτὸν ἀπὸ τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· καὶ ἐξεσχίσθη.28Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Σαμουήλ, Ἐξέσχισεν ἡ Κύριος τὴν βασιλείαν τοῦ Ἰσραήλ ἀπὸ σοῦ σήμερον καὶ ἔδωκεν αὐτήν εἰς τὸν πλησίον σου, τὸν καλήτερόν σου·29οὐδὲ θέλει ψευσθῆ ὁ Ἰσχυρὸς τοῦ Ἰσραήλ οὐδὲ μεταμεληθῆ· διότι οὗτος δὲν εἶναι ἄνθρωπος, ὥστε νὰ μεταμεληθῇ.
30Ὁ δὲ εἶπεν, Ἡμάρτησα· ἀλλὰ τίμησόν με τώρα, παρακαλῶ, ἔμπροσθεν τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ μου καὶ ἔμπροσθεν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ἐπίστρεψον μετ᾿ ἐμοῦ, διὰ νὰ προσκυνήσω Κύριον τὸν Θεὸν σου.
31Καὶ ἐπέστρεψεν ὁ Σαμουήλ κατόπιν τοῦ Σαοὺλ καὶ προσεκύνησεν ὁ Σαοὺλ τὸν Κύριον.32Τότε εἶπεν ὁ Σαμουήλ, Φέρετέ μοι ἐνταῦθα Ἀγὰγ τὸν βασιλέα τῶν Ἀμαληκιτῶν. Καὶ ἦλθε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀγὰγ χαριέντως· διότι ἔλεγεν ὁ Ἀγάγ, Βεβαίως ἡ πικρία τοῦ θανάτου ἐπέρασεν.33Ὁ δὲ Σαμουήλ εἶπε, Καθὼς ἠτέκνωσε γυναῖκας ἡ ῥομφαία σου, οὕτω θέλει ἀτεκνωθῆ μεταξὺ τῶν γυναικῶν ἡ μήτηρ σου. Καὶ κατέκοψεν ὁ Σαμουήλ τὸν Ἀγάγ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐν Γαλγάλοις.
34Τότε ἀνεχώρησεν ὁ Σαμουήλ εἰς Ῥαμά· ὁ δὲ Σαοὺλ ἀνέβη εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ, εἰς Γαβαὰ Σαούλ.35Ὁ δὲ Σαμουήλ δὲν εἶδε πλέον τὸν Σαοὺλ ἕως τῆς ἡμέρας τοῦ θανάτου αὑτοῦ· ἐπένθησεν ὅμως ὁ Σαμουήλ διὰ τὸν Σαούλ. Καὶ ὁ Κύριος μετεμελήθη ὅτι ἔκαμε τὸν Σαοὺλ βασιλέα ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ.
20Καὶ εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τὸν Σαμουήλ, Ναί, ὑπήκουσα τῆς φωνῆς τοῦ Κυρίου καὶ ὑπῆγα εἰς τὴν ὁδὸν εἰς τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλε καὶ ἔφερα τὸν Ἀγὰγ τὸν βασιλέα τοῦ Ἀμαλήκ, τοὺς δὲ Ἀμαληκίτας ἐξωλόθρευσα·21ὁ λαὸς ὅμως ἔλαβεν ἐκ τῶν λαφύρων πρόβατα καὶ βόας, τὰ καλήτερα ἀπὸ τῶν ἀπηγορευμένων, διὰ νὰ θυσιάσῃ εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐν Γαλγάλοις.
22Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ, Μήπως ὁ Κύριος ἀρέσκεται εἰς τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ εἰς τὰς θυσίας, καθὼς εἰς τὸ νὰ ὑπακούωμεν τῆς φωνῆς τοῦ Κυρίου; ἰδού, ἡ ὑποταγή εἶναι καλητέρα παρὰ τὴν θυσίαν· ἡ ὑπακοή, παρὰ τὸ πάχος τῶν κριῶν·23διότι ἡ ἀπείθεια εἶναι καθὼς τὸ ἁμάρτημα τῆς μαγείας· καὶ τὸ πεῖσμα, καθὼς ἡ ἀσέβεια καὶ εἰδωλολατρεία· ἐπειδή σὺ ἀπέρριψας τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, διὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς ἀπέρριψε σὲ ἀπὸ τοῦ νὰ ἦσαι βασιλεύς.
24Καὶ εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τὸν Σαμουήλ, Ἡμάρτησα· διότι παρέβην τὸ πρόσταγμα τοῦ Κυρίου καὶ τοὺς λόγους σου, φοβηθεὶς τὸν λαὸν καὶ ὑπακούσας εἰς τὴν φωνήν αὐτῶν·25τώρα λοιπὸν συγχώρησον, παρακαλῶ, τὸ ἁμάρτημά μου καὶ ἐπίστρεψον μετ᾿ ἐμοῦ, διὰ νὰ προσκυνήσω τὸν Κύριον.26Ὁ δὲ Σαμουήλ εἶπε πρὸς τὸν Σαούλ, Δὲν θέλω ἐπιστρέψει μετὰ σοῦ· διότι ἀπέρριψας τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, καὶ ὁ Κύριος ἀπέρριψε σὲ ἀπὸ τοῦ νὰ ἦσαι βασιλεὺς ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ.
27Καὶ καθὼς ἐστράφη ὁ Σαμουήλ διὰ νὰ ἀναχωρήσῃ, ἐκεῖνος ἐπίασεν αὐτὸν ἀπὸ τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· καὶ ἐξεσχίσθη.28Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Σαμουήλ, Ἐξέσχισεν ἡ Κύριος τὴν βασιλείαν τοῦ Ἰσραήλ ἀπὸ σοῦ σήμερον καὶ ἔδωκεν αὐτήν εἰς τὸν πλησίον σου, τὸν καλήτερόν σου·29οὐδὲ θέλει ψευσθῆ ὁ Ἰσχυρὸς τοῦ Ἰσραήλ οὐδὲ μεταμεληθῆ· διότι οὗτος δὲν εἶναι ἄνθρωπος, ὥστε νὰ μεταμεληθῇ.
30Ὁ δὲ εἶπεν, Ἡμάρτησα· ἀλλὰ τίμησόν με τώρα, παρακαλῶ, ἔμπροσθεν τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ μου καὶ ἔμπροσθεν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ἐπίστρεψον μετ᾿ ἐμοῦ, διὰ νὰ προσκυνήσω Κύριον τὸν Θεὸν σου.
31Καὶ ἐπέστρεψεν ὁ Σαμουήλ κατόπιν τοῦ Σαοὺλ καὶ προσεκύνησεν ὁ Σαοὺλ τὸν Κύριον.32Τότε εἶπεν ὁ Σαμουήλ, Φέρετέ μοι ἐνταῦθα Ἀγὰγ τὸν βασιλέα τῶν Ἀμαληκιτῶν. Καὶ ἦλθε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀγὰγ χαριέντως· διότι ἔλεγεν ὁ Ἀγάγ, Βεβαίως ἡ πικρία τοῦ θανάτου ἐπέρασεν.33Ὁ δὲ Σαμουήλ εἶπε, Καθὼς ἠτέκνωσε γυναῖκας ἡ ῥομφαία σου, οὕτω θέλει ἀτεκνωθῆ μεταξὺ τῶν γυναικῶν ἡ μήτηρ σου. Καὶ κατέκοψεν ὁ Σαμουήλ τὸν Ἀγάγ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐν Γαλγάλοις.
34Τότε ἀνεχώρησεν ὁ Σαμουήλ εἰς Ῥαμά· ὁ δὲ Σαοὺλ ἀνέβη εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ, εἰς Γαβαὰ Σαούλ.35Ὁ δὲ Σαμουήλ δὲν εἶδε πλέον τὸν Σαοὺλ ἕως τῆς ἡμέρας τοῦ θανάτου αὑτοῦ· ἐπένθησεν ὅμως ὁ Σαμουήλ διὰ τὸν Σαούλ. Καὶ ὁ Κύριος μετεμελήθη ὅτι ἔκαμε τὸν Σαοὺλ βασιλέα ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ.
