Φέρε τις ανησυχίες και δυσκολίες σου στον ουράνιο Πατέρα που ξέρει να αγαπάει.
Ιερεμίας 48:26-47
26Μεθύσατε αὐτόν· διότι ἐμεγαλύνθη κατὰ τοῦ Κυρίου· καὶ ὁ Μωὰβ θέλει κυλισθῆ εἰς τὸν ἐμετὸν αὑτοῦ καὶ θέλει εἶσθαι εἰς γέλωτα καὶ αὐτός.27Διότι μήπως ὁ Ἰσραήλ δὲν ἐστάθη γέλως εἰς σέ; μήπως εὑρέθη μεταξὺ κλεπτῶν; διότι ὁσάκις ὁμιλεῖς περὶ αὐτοῦ, σκιρτᾶς ὑπὸ χαρᾶς.
28Κάτοικοι τοῦ Μωάβ, καταλίπετε τὰς πόλεις καὶ κατοικήσατε ἐν πέτρᾳ καὶ γένεσθε ὡς περιστερὰ φωλεύουσα εἰς τὰ πλάγια τοῦ στόματος τοῦ σπηλαίου.
29Ἠκούσαμεν τὴν ὑπερηφανίαν τοῦ Μωάβ, τοῦ καθ᾿ ὑπερβολήν ὑπερηφάνου· τὴν ὑψηλοφροσύνην αὐτοῦ καὶ τὴν ἀλαζονείαν αὐτοῦ καὶ τὴν ὑπερηφανίαν αὐτοῦ καὶ τὴν ἔπαρσιν τῆς καρδίας αὐτοῦ.
30Ἐγὼ γνωρίζω τὴν μανίαν αὐτοῦ, λέγει Κύριος, πλήν οὐχὶ οὕτω· τὰ ψεύδη αὐτοῦ δὲν θέλουσι τελεσφορήσει.
31Διὰ τοῦτο θέλω ὀλολύξει διὰ τὸν Μωὰβ καὶ θέλω ἀναβοήσει διὰ ὅλον τὸν Μωάβ· θέλουσι θρηνολογήσει διὰ τοὺς ἄνδρας τῆς Κὶρ-ἔρες.32Ἄμπελε τῆς Σιβμά, θέλω κλαύσει διὰ σὲ ὑπὲρ τὸν κλαυθμὸν τῆς Ἰαζήρ· τὰ κλήματά σου διεπέρασαν τὴν θάλασσαν, ἔφθασαν ἕως τῆς θαλάσσης τῆς Ἰαζήρ· ὁ λεηλάτης ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸ θέρος σου καὶ ἐπὶ τὸν τρυγητὸν σου.33Καὶ χαρὰ καὶ ἀγαλλίασις ἐξηλείφθη ἀπὸ τῆς καρποφόρου πεδιάδος καὶ ἀπὸ τῆς γῆς Μωάβ· καὶ ἀφῄρεσα τὸν οἶνον ἀπὸ τῶν ληνῶν· οὐδεὶς θέλει ληνοπατήσει ἀλαλάζων· ἀλαλαγμὸς δὲν θέλει ἀκουσθῆ.
34Διὰ τὴν κραυγήν τῆς Ἐσεβών, ἥτις ἔφθασεν ἕως Ἐλεαλή καὶ ἕως Ἰαάς, αὐτοὶ ἔδωκαν τὴν φωνήν αὑτῶν ἀπὸ Σηγὼρ ἕως Ὀροναΐμ ὡς δάμαλις τριετής· διότι καὶ τὰ ὕδατα τοῦ Νιμρεὶμ θέλουσιν ἐκλείψει.
35Καὶ θέλω παύσει ἐν τῷ Μωάβ, λέγει Κύριος, τὸν προσφέροντα ὁλοκαύτωμα εἰς τοὺς ὑψηλοὺς τόπους καὶ τὸν θυμιάζοντα εἰς τοὺς θεοὺς αὐτοῦ.
36Διὰ τοῦτο ἡ καρδία μου θέλει βομβήσει διὰ τὸν Μωὰβ ὡς αὐλὸς καὶ ἡ καρδία μου θέλει βομβήσει ὡς αὐλὸς διὰ τοὺς ἄνδρας τῆς Κὶρ-ἔρες· διότι τὰ ἀποκτηθέντα εἰς αὐτήν ἀγαθὰ ἀπωλέσθησαν.37Διότι πᾶσα κεφαλή θέλει εἶσθαι φαλακρὰ καὶ πᾶς πώγων ἐξυρισμένος· ἐπὶ πάσας τὰς χεῖρας θέλουσιν εἶσθαι ἐντομαὶ καὶ ἐπὶ τὴν ὀσφὺν σάκκος.
38Ἐπὶ πάντα τὰ δώματα τοῦ Μωὰβ καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πλατείας αὐτοῦ θρῆνος θέλει εἶσθαι· διότι συνέτριψα τὸν Μωὰβ ὡς σκεῦος ἐν δὲν ὑπάρχει χάρις, λέγει Κύριος.
39Ὀλολύξατε, λέγοντες, Πῶς συνετρίβη· πῶς ὁ Μωὰβ ἔστρεψε τὰ νῶτα ἐν καταισχύνῃ· οὕτως ὁ Μωὰβ θέλει εἶσθαι γέλως καὶ φρίκη εἰς πάντας τοὺς περὶ αὐτόν.
40Διότι οὕτω λέγει Κύριος· Ἰδού, θέλει πετάξει ὡς ἀετός, καὶ θέλει ἁπλώσει τὰς πτέρυγας αὑτοῦ ἐπὶ τὸν Μωάβ.
41Ἡ Κεριὼθ ἐκυριεύθη καὶ τὰ ὀχυρώματα ἐπιάσθησαν, καὶ αἱ καρδίαι τῶν ἰσχυρῶν τοῦ Μωὰβ θέλουσιν εἶσθαι κατ᾿ ἐκείνην τὴν ἡμέραν ὡς καρδία γυναικὸς κοιλοπονούσης.42Καὶ ὁ Μωὰβ θέλει ἐξαλειφθῆ ἀπὸ τοῦ νὰ ἦναι λαός, διότι ἐμεγαλύνθη κατὰ τοῦ Κυρίου.
43Φόβος καὶ λάκκος καὶ παγὶς θέλουσιν εἶσθαι ἐπὶ σέ, κάτοικε τοῦ Μωάβ, λέγει Κύριος.44Ὁ ἐκφυγὼν ἀπὸ τοῦ φόβου θέλει πέσει εἰς τὸν λάκκον, καὶ ὁ ἀναβὰς ἐκ τοῦ λάκκου θέλει πιασθῆ ἐν τῇ παγίδι· διότι θέλω φέρει ἐπ᾿ αὐτόν, ἐπὶ τὸν Μωάβ, τὸ ἔτος τῆς ἐπισκέψεως αὐτῶν, λέγει Κύριος.
45Οἱ φυγόντες ἐστάθησαν ὑπὸ τὴν σκιὰν τῆς Ἑσεβὼν ἠτονημένοι· πῦρ ὅμως θέλει ἐξέλθει ἐξ Ἑσεβὼν καὶ φλὸξ ἐκ μέσου τῆς Σηών, καὶ θέλει καταφάγει τὸ ὅριον τοῦ Μωὰβ καὶ τὴν ἀκρόπολιν τῶν θορυβούντων πολεμιστῶν.46Οὐαὶ εἰς σέ, Μωάβ· ὁ λαὸς τοῦ Χεμὼς ἀπωλέσθη· διότι οἱ υἱοὶ σου ἐπιάσθησαν αἰχμάλωτοι καὶ αἱ θυγατέρες σου αἰχμάλωτοι.
47Ἀλλ᾿ ἐγὼ θέλω ἐπιστρέψει τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ Μωὰβ ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις, λέγει Κύριος. Μέχρι τούτου ἡ κρίσις τοῦ Μωάβ.
Πώς μοιάζει ο Θεός; Ζητάμε απάντηση σε αυτό το σημαντικό ερώτημα. Στον 5ο αιώνα π.Χ., οι ενέργειες του Θεού, οι προφήτες και η ερμηνεία τους στα γεγονότα έδιναν φως στον κόσμο: από αυτό μπορούμε να βοηθηθούμε κι εμείς.
Τι, λοιπόν, παίρνουμε από το σημερινό ανάγνωσμα; Η Μωάβ ερημώθηκε, η παραγωγή τροφής σταμάτησε, σε όλη τη χώρα ακούγονταν θρήνοι και όλα αυτά ήλθαν από το χέρι του Θεού: «και αφήρεσα τον οίνον από των ληνών» (εδ. 33), «θέλω παύσει εν τω Μωάβ τον προσφέροντα ολοκαύτωμα» (εδ. 35), «συνέτριψα τον Μωάβ» (εδ. 38). Ο Θεός είναι άγιος και Τον εξοργίζει η αμαρτία, κυρίως η ειδωλολατρία, είναι δυνατός και φοβερός. Υπάρχουν, όμως, κι άλλες ιδιότητές Του που φαίνονται εδώ, που μας αποτρέπουν από του να Τον χαρακτηρίσουμε κακό, σαδιστή και ψυχρό.
Ο Ιεζεκιήλ λέει ότι ο Θεός δεν χαίρεται με τον θάνατο των αδίκων (Ιεζεκιήλ 18:23), όμως εδώ δεν τηρεί ουδέτερη στάση – η εφαρμογή της δίκαιης κρίσης Του Τον πονάει: «θα ολολύξω… θα θρηνολογήσω… θα κλαύσω… η καρδιά μου θα βομβήσει…» (εδ. 31, 32, 36).
Στον Ιησού, ο Θεός μάς φανερώνει την πληρότητα του εαυτού Του σε ανθρώπινη μορφή. Και η σταύρωσή Του είναι η υπέρτατη απεικόνιση του πάθους Του για την εξιλέωση των αμαρτιών μας (Ησαΐας 53:4-6).
Οβδιού, Ψαλμοί 142–143
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
