Έλα στον βράχο των αιώνων, η αγάπη Του και τα ελέη Του είναι παντοτινά.
Ιερεμίας 46:1–47:7
1Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ὁ γενόμενος πρὸς τὸν Ἱερεμίαν τὸν προφήτην κατὰ τῶν ἐθνῶν.
2κατὰ τῆς Αἰγύπτου, κατὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Φαραὼ-νεχαὼ βασιλέως τῆς Αἰγύπτου, ἥτις ἦτο παρὰ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην ἐν Χαρκεμίς, τὴν ὁποίαν ἐπάταξε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος ἐν τῷ τετάρτῳ ἔτει τοῦ Ἰωακείμ, υἱοῦ τοῦ Ἰωσίου, βασιλέως τοῦ Ἰούδα.
3Ἀναλάβετε ἀσπίδα καὶ θυρεὸν καὶ προσέλθετε εἰς πόλεμον.4Ζεύξατε τοὺς ἵππους καὶ ἀνάβητε, ἱππεῖς, καὶ παραστάθητε μὲ περικεφαλαίας· στιλβώσατε τὰς λόγχας, ἐνδύθητε τοὺς θώρακας.5Διὰ τί εἶδον αὐτοὺς ἐπτοημένους, τρεπομένους εἰς τὰ ὀπίσω; οἱ δὲ ἰσχυροὶ αὐτῶν συνετρίβησαν καὶ ἔφυγον μετὰ σπουδῆς, χωρὶς νὰ βλέπωσιν εἰς τὰ ὀπίσω· τρόμος πανταχόθεν, λέγει Κύριος.6Ὁ ταχὺς ἄς μή ἐκφύγῃ, καὶ ὁ ἰσχυρὸς ἄς μή διασωθῇ· θέλουσι προσκόψει καὶ θέλουσι πέσει πρὸς βορρᾶν, παρὰ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην.
7Τίς οὗτος, ὁ ἀναβαίνων ὡς πλημμύρα, τοῦ ὁποίου τὰ ὕδατα κυλινδοῦνται ὡς ποταμοί;8Ἡ Αἴγυπτος ἀναβαίνει ὡς πλημμύρα καὶ τὰ ὕδατα αὐτῆς κυλινδοῦνται ὡς ποταμοί· καὶ λέγει, Θέλω ἀναβῆ· θέλω σκεπάσει τὴν γῆν· θέλω ἀφανίσει τὴν πόλιν καὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν αὐτῇ.9Ἀναβαίνετε, ἵπποι, καὶ μαίνεσθε, ἅμαξαι· καὶ ἄς ἐξέλθωσιν οἱ ἰσχυροί, οἱ Αἰθίοπες καὶ οἱ Λίβυες οἱ κρατοῦντες τὴν ἀσπίδα καὶ οἱ Λύδιοι οἱ κρατοῦντες καὶ ἐντείνοντες τόξον.
10Διότι αὕτη ἡ ἡμέρα εἶναι εἰς Κύριον τὸν Θεὸν τῶν δυνάμεων, ἡμέρα ἐκδικήσεως, διὰ νὰ ἐκδικηθῆ τοὺς ἐχθροὺς αὑτοῦ· καὶ ἡ μάχαιρα θέλει καταφάγει αὐτοὺς καὶ θέλει χορτασθῆ καὶ μεθυσθῆ ἀπὸ τοῦ αἵματος αὐτῶν· διότι Κύριος ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων ἔχει θυσίαν ἐν τῇ γῇ τοῦ βορρᾶ, παρὰ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην.
11Ἀνάβα εἰς Γαλαὰδ καὶ λάβε βάλσαμον, παρθένε, θυγάτηρ τῆς Αἰγύπτου· ματαίως θέλεις πληθύνει τὰ ἰατρικά· θεραπεία δὲν ὑπάρχει διὰ σέ.12Τὰ ἔθνη ἤκουσαν τὴν αἰσχύνην σου, καὶ ἡ κραυγή σου ἐνέπλησε τὴν γῆν· διότι ἰσχυρὸς προσέκρουσεν ἐπ᾿ ἰσχυρόν, ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἔπεσον ἀμφότεροι.
13Ὀ λόγος, τὸν ὁποῖον ἐλάλησεν ὁ Κύριος πρὸς Ἱερεμίαν τὸν προφήτην, περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ναβουχοδονόσορ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, διὰ νὰ πατάξῃ τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου·
14Ἀναγγείλατε ἐν Αἰγύπτῳ καὶ κηρύξατε ἐν Μιγδὼλ καὶ κηρύξατε ἐν Νὼφ καὶ ἐν Τάφνης· εἴπατε, Παραστάθητι καὶ ἑτοιμάσθητι· διότι ἡ μάχαιρα κατέφαγε τοὺς περὶ σέ.15Διὰ τί ἐστρώθησαν κατὰ γῆς οἱ ἀνδρεῖοί σου; δὲν στέκουσι, διότι ὁ Κύριος ἀπέσπρωξεν αὐτούς.16Ἐπλήθυνε τοὺς προσκρούοντας, μάλιστα ἔπιπτεν ὁ εἷς ἐπὶ τὸν ἄλλον· καὶ ἔλεγον, Σηκώθητι καὶ ἄς ἐπαναστρέψωμεν εἰς τὸν λαὸν ἡμῶν καὶ εἰς τὴν γῆν τῆς γεννήσεως ἡμῶν ἀπὸ προσώπου τῆς ἐξολοθρευτικῆς μαχαίρας.17Ἐβόησαν ἐκεῖ, Φαραώ, ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, ἀπωλέσθη, ἐπέρασε τὸν διωρισμένον καιρόν.
18Ζῶ ἐγώ, λέγει ὁ Βασιλεύς, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα εἶναι ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, Ἐξάπαντος καθὼς τὸ Θαβὼρ εἶναι μεταξὺ τῶν ὀρέων καὶ καθὼς ὁ Κάρμηλος πλησίον τῆς θαλάσσης, οὕτω θέλει ἐλθεῖ ἐκεῖνος.19Θυγάτηρ, ἡ κατοικοῦσα ἐν Αἰγύπτῳ, παρασκευάσθητι εἰς αἰχμαλωσίαν· διότι ἡ Νὼφ θέλει ἀφανισθῆ καὶ ἐρημωθῆ, ὥστε νὰ μή ὑπάρχῃ ὁ κατοικῶν.
20Ἡ Αἴγυπτος εἶναι ὡς δάμαλις ὡραιοτάτη, πλήν ὁ ὄλεθρος ἔρχεται· ἔρχεται ἀπὸ βορρᾶ.21Καὶ αὐτοὶ οἱ μισθωτοὶ αὐτῆς εἶναι ἐν μέσῳ αὐτῆς ὡς μόσχοι παχεῖς· διότι καὶ αὐτοὶ ἐστράφησαν, ἔφυγον ὁμοῦ· δὲν ἐστάθησαν, ἐπειδή ἡ ἡμέρα τῆς συμφορᾶς αὐτῶν ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτούς, ὁ καιρὸς τῆς ἐπισκέψεως αὐτῶν.22Ἡ φωνή αὐτῆς θέλει ἐξέλθει ὡς ὄφεως· διότι θέλουσι κινηθῆ ἐν δυνάμει καὶ θέλουσιν ἐπέλθει ἐπ᾿ αὐτήν μὲ πελέκεις, ὡς ξυλοκόποι.23Θέλουσι κατακόψει τὸ δάσος αὐτῆς, λέγει Κύριος, ἄν καὶ ἦναι ἀμέτρητον· διότι εἶναι κατὰ τὸ πλῆθος ὑπὲρ τὴν ἀκρίδα καὶ ἀναρίθμητοι.24Θέλει καταισχυνθῆ ἡ θυγάτηρ τῆς Αἰγύπτου· θέλει παραδοθῆ εἰς τὴν χεῖρα τοῦ λαοῦ τοῦ βορρᾶ.
25Ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, λέγει, Ἰδού, θέλω τιμωρήσει τὸ πλῆθος τῆς Νὼ καὶ τὸν Φαραὼ καὶ τὴν Αἴγυπτον καὶ τοὺς θεοὺς αὐτῆς καὶ τοὺς βασιλεῖς αὐτῆς, τὸν Φαραὼ αὐτὸν καὶ τοὺς ἐπ᾿ αὐτὸν θαρροῦντας·26καὶ θέλω παραδώσει αὐτοὺς εἰς τὴν χεῖρα τῶν ζητούντων τὴν ψυχήν αὐτῶν καὶ εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Ναβουχοδονόσορ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος καὶ εἰς τὴν χεῖρα τῶν δούλων αὐτοῦ· καὶ μετὰ ταῦτα θέλει κατοικηθῆ, καθὼς εἰς τὰς πρότερον ἡμέρας, λέγει Κύριος.
27Σὺ δὲ μή φοβηθῇς, δοῦλέ μου Ἰακώβ, μηδὲ δειλιάσῃς, Ἰσραήλ· διότι ἰδού, θέλω σὲ σώσει ἀπὸ τοῦ μακρυνοῦ τόπου καὶ τὸ σπέρμα σου ἀπὸ τῆς γῆς τῆς αἰχμαλωσίας αὐτῶν· καὶ ὁ Ἰακὼβ θέλει ἐπιστρέψει καὶ θέλει ἡσυχάσει καὶ ἀναπαυθῆ καὶ δὲν θέλει ὑπάρχει ὁ ἐκφοβῶν.28Μή φοβηθῇς σύ, δοῦλέ μου Ἰακώβ, λέγει Κύριος· διότι ἐγὼ εἶμαι μετὰ σοῦ· διότι καὶ ἄν κάμω συντέλειαν πάντων τῶν ἐθνῶν ὅπου σὲ ἔξωσα, εἰς σὲ ὅμως δὲν θέλω κάμει συντέλειαν, ἀλλὰ θέλω σὲ παιδεύσει ἐν κρίσει καὶ δὲν θέλω ὅλως σὲ ἀθωώσει.
1Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, ὁ γενόμενος πρὸς Ἱερεμίαν τὸν προφήτην, κατὰ τῶν Φιλισταίων, πρὶν πατάξῃ τὴν Γάζαν ὁ Φαραώ.
2Οὕτω λέγει Κύριος· Ἰδού, ὕδατα ἀναβαίνουσιν ἀπὸ βορρᾶ, καὶ θέλουσιν εἶσθαι χείμαρρος πλημμυρῶν, καὶ θέλουσι πλημμυρήσει τὴν γῆν καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς, τὴν πόλιν καὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν αὐτῇ· τότε οἱ ἄνθρωποι θέλουσιν ἀναβοήσει καὶ πάντες οἱ κάτοικοι τῆς γῆς θέλουσιν ὀλολύξει.3Ὑπὸ τοῦ κρότου τῶν πατημάτων τῶν ὅπλων τῶν ῥωμαλέων αὐτοῦ ἵππων, ὑπὸ τοῦ σεισμοῦ τῶν ἁμαξῶν αὐτοῦ, ὑπὸ τοῦ ἤχου τῶν τροχῶν αὐτοῦ, οἱ πατέρες δὲν θέλουσι στραφῆ πρὸς τὰ τέκνα διὰ τὴν ἀτονίαν τῶν χειρῶν,4ἐξ αἰτίας τῆς ἡμέρας τῆς ἐπερχομένης διὰ νὰ ἀπολέσῃ πάντας τοὺς Φιλισταίους, νὰ ἐκκόψῃ ἀπὸ τῆς Τύρου καὶ τῆς Σιδῶνος πάντα ἐναπολειφθέντα βοηθόν· διότι ὁ Κύριος θέλει ἀφανίσει τοὺς Φιλισταίους, τὸ ὑπόλοιπον τῆς νήσου Καφθόρ.
5Φαλάκρωμα ἦλθεν ἐπὶ τὴν Γάζαν· ἡ Ἀσκάλων ἀπωλέσθη μετὰ τοῦ ὑπολοίπου τῆς κοιλάδος αὐτῶν. Ἕως πότε θέλεις κάμνει ἐντομὰς εἰς σεαυτήν;6Ὦ μάχαιρα τοῦ Κυρίου, ἕως πότε δὲν θέλεις ἡσυχάσει; εἴσελθε εἰς τὴν θήκην σου, ἀναπαύθητι καὶ ἡσύχασον.7Πῶς νὰ ἡσυχάσῃς; διότι ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς αὐτήν παραγγελίαν κατὰ τῆς Ἀσκάλωνος καὶ κατὰ τῆς παραθαλασσίου· ἐκεῖ διώρισεν αὐτήν.
Ας παρατηρήσουμε την κατάσταση του εκλεκτού λαού του Θεού σε αυτό το σημείο της ιστορίας. Έχουν ξεπέσει πολύ από τη ζωή που ζούσαν με τον βασιλιά Δαβίδ, στο μεγάλο, αναπτυσσόμενο και ενωμένο βασίλειο. Τώρα οι καλύτεροι του λαού έχουν σκοτωθεί ή εξορίστηκαν στη Βαβυλώνα, οι εναπομείναντες προσέφυγαν στην Αίγυπτο και η Ιερουσαλήμ είναι γεμάτη ερείπια (44:1-6). Τι συμβαίνει; Μήπως άλλαξε στρατόπεδο ο Θεός;
Αν θέλουμε σ’ αυτό το σημείο να κατανοήσουμε τη σχέση του Θεού με τον Ισραήλ, θα μελετήσουμε τη θεμελιώδη έννοια της «διαθήκης». Διαβάζουμε για τρεις πτυχές της διαθήκης του Θεού με τον Ισραήλ: Πρώτον, η διαθήκη έχει χαρακτήρα σχέσης κι όχι νόμου. Οι σχέσεις του Θεού με τον λαό Του είναι προσωπικές, όχι διαδικαστικές (εδ. 27). Δεύτερον, κάθε μέλος που συμμετέχει στη διαθήκη δίνει υποσχέσεις γνωρίζοντας ότι αν τις παραβεί, θα υποστεί τις συνέπειες (εδ. 28β, 44:1-6). Ο Ισραήλ παρέβηκε επανειλημμένα τη διαθήκη, επομένως τώρα ζει την οργή του Θεού. Τρίτον, ο Θεός προχωράει πάντα παραπέρα από τις υποχρεώσεις Του και φτάνει στο σημείο να επικυρώσει με το αίμα του Υιού Του μια νέα διαθήκη (Λουκάς 22:20). Τα πράγματα μπορεί να φαίνονται απελπιστικά, αλλά ο Θεός είναι μαζί με τον Ισραήλ (εδ. 27, 28). Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε.
Αμώς 7–8, Αποκάλυψη 8
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
