Υπάρχουν μέρες όπου όλα πηγαίνουν στραβά; Ζήτα ο Θεός να σε βοηθήσει, αν σήμερα είναι έτσι.
Λουκάς 9:37-50
37τὴν δὲ ἀκόλουθον ἡμέραν, ὅτε κατέβησαν ἀπὸ τοῦ ὄρους, ὑπήντησεν αὐτὸν ὄχλος πολύς.38Καὶ ἰδού, ἄνθρωπός τις ἐκ τοῦ ὄχλου ἀνέκραξε, λέγων· Διδάσκαλε, δέομαί σου, ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸν υἱὸν μου, διότι μονογενής μου εἶναι·39καὶ ἰδού, δαιμόνιον πιάνει αὐτόν, καὶ ἐξαίφνης κράζει καὶ σπαράττει αὐτὸν μετὰ ἀφροῦ, καὶ μόλις ἀναχωρεῖ ἀπ᾿ αὐτοῦ, συντρῖβον αὐτόν·40καὶ παρεκάλεσα τοὺς μαθητὰς σου διὰ νὰ ἐκβάλωσιν αὐτό, καὶ δὲν ἠδυνήθησαν.41Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν· Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε θέλω εἶσθαι μεθ᾿ ὑμῶν καὶ θέλω ὑπομένει ὑμᾶς; φέρε τὸν υἱὸν σου ἐδώ. 42Καὶ ἐνῷ αὐτὸς ἔτι προσήρχετο, ἔρριψεν αὐτὸν κάτω τὸ δαιμόνιον καὶ κατεσπάραξεν· ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπετίμησε τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον καὶ ἰάτρευσε τὸ παιδίον καὶ ἀπέδωκεν αὐτὸ εἰς τὸν πατέρα αὐτοῦ.
43Ἐξεπλήττοντο δὲ πάντες ἐπὶ τὴν μεγαλειότητα τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐνῷ πάντες ἐθαύμαζον διὰ πάντα ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ·44Βάλετε σεῖς εἰς τὰ ὦτά σας τοὺς λόγους τούτους· διότι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει νὰ παραδοθῇ εἰς χεῖρας ἀνθρώπων.45Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ἐνόουν τὸν λόγον τοῦτον, καὶ ἦτο ἀποκεκρυμμένος ἀπ᾿ αὐτῶν, διὰ νὰ μή νοήσωσιν αὐτόν, καὶ ἐφοβοῦντο νὰ ἐρωτήσωσιν αὐτὸν περὶ τοῦ λόγου τούτου.
46Εἰσῆλθε δὲ εἰς αὐτοὺς διαλογισμός, τίς τάχα ἐξ αὐτῶν ἦτο μεγαλήτερος.47Ὁ δὲ Ἰησοῦς, ἰδὼν τὸν διαλογισμὸν τῆς καρδίας αὐτῶν, ἐπίασε παιδίον καὶ ἔστησεν αὐτὸ πλησίον ἑαυτοῦ48καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὅστις δεχθῇ τοῦτο τὸ παιδίον εἰς τὸ ὄνομά μου, ἐμὲ δέχεται, καὶ ὅστις δεχθῇ ἐμέ, δέχεται τὸν ἀποστείλαντά με· διότι ὁ ὑπάρχων μικρότερος μεταξὺ πάντων ὑμῶν οὗτος θέλει εἶσθαι μέγας.
49Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰωάννης, εἶπεν· Ἐπιστάτα, εἴδομέν τινα ἐκβάλλοντα τὰ δαιμόνια ἐν τῷ ὀνόματί σου, καὶ ἠμποδίσαμεν αὐτόν, διότι δὲν ἀκολουθεῖ μεθ᾿ ἡμῶν.50Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Μή ἐμποδίζετε· διότι ὅστις δὲν εἶναι καθ᾿ ἡμῶν, εἶναι ὑπὲρ ἡμῶν.
Μετά από τη μεταμόρφωση στο βουνό, όλα φαίνεται να προσγειώνονται με κατακόρυφη πτώση. Διαβάζουμε για ένα παιδί που ελευθερώνεται από δαιμόνιο (εδ. 42), για πρόβλεψη των παθών του Ιησού (εδ. 44), για ένα παιδί που γίνεται το εποπτικό μέσο του μαθήματος (εδ. 46-48), για μια σύντομη αναφορά από έναν μαθητή (εδ. 49). Αλλά σε καθεμιά από αυτές τις ιστορίες, οι μαθητές δεν τα πάνε και τόσο καλά.
Ο πατέρας του δαιμονισμένου παιδιού παραπονιέται γιατί οι μαθητές δεν μπόρεσαν να εκβάλουν το δαιμόνιο. Τότε ο Ιησούς προλέγει ξανά τα πάθη Του, αλλά οι μαθητές δεν κατάλαβαν τι εννοούσε και φοβήθηκαν να ρωτήσουν. Έπειτα βλέπουμε τους μαθητές να μαλώνουν για το ποιος απ’ αυτούς είναι ο ανώτερος. Ο Ιησούς εξηγεί την αλαζονεία τους μέσω του παραδείγματος ενός παιδιού. Τέλος, ο Ιωάννης αναφέρει ότι προσπάθησαν να σταματήσουν κάποιον που διακονούσε, επειδή δεν ήταν ένας από τους δώδεκα. Ο Ιησούς τον διόρθωσε.
Ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας του Θεού, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι ακόλουθοί Του έχουν πάντα δίκιο. Επειδή είμαστε τόσο αργοί στη μάθηση και ζούμε σε έναν αμαρτωλό κόσμο, έπρεπε πρώτα να έρθει ο Ιησούς!
Παροιμίες 3–4, Ψαλμός 89
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
