«Σ’ ευχαριστώ για τον λόγο Σου, Κύριε, είναι λύχνος στα πόδια μου και φως στο μονοπάτι μου» (Ψαλμός 119:105).
Ιερεμίας 36:1-32
1Καὶ ἐν τῷ τετάρτῳ ἔτει τοῦ Ἰωακείμ, υἱοῦ τοῦ Ἰωσίου βασιλέως τοῦ Ἰούδα, ἔγεινεν ὁ λόγος οὗτος πρὸς τὸν Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου, λέγων,2Λάβε εἰς σεαυτὸν τόμον βιβλίου καὶ γράψον ἐν αὐτῷ πάντας τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἐλάλησα πρὸς σὲ κατὰ τοῦ Ἰσραήλ καὶ κατὰ τοῦ Ἰούδα καὶ κατὰ πάντων τῶν ἐθνῶν ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ἐλάλησα πρὸς σέ, ἀπὸ τῶν ἡμερῶν τοῦ Ἰωσίου ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης·3ἴσως ἀκούσῃ ὁ οἶκος Ἰούδα πάντα τὰ κακά, τὰ ὁποῖα ἐγὼ βουλεύομαι νὰ κάμω εἰς αὐτούς, ὥστε νὰ ἐπιστρέψωσιν ἕκαστος ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὑτοῦ τῆς πονηρᾶς καὶ νὰ συγχωρήσω τὴν ἀνομίαν αὐτῶν καὶ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν.
4Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Ἱερεμίας τὸν Βαροὺχ τὸν υἱὸν τοῦ Νηρίου, καὶ ὁ Βαροὺχ ἔγραψεν ἐκ στόματος τοῦ Ἱερεμίου πάντας τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, τοὺς ὁποίους ἐλάλησε πρὸς αὐτόν, ἐπὶ τόμου βιβλίου.5Καὶ προσέταξεν ὁ Ἱερεμίας τὸν Βαρούχ, λέγων, Ἐγὼ εἶμαι ὑπὸ φύλαξιν· δὲν δύναμαι νὰ εἰσέλθω εἰς τὸν οἶκον τοῦ Κυρίου·6διὰ τοῦτο εἴσελθε σὺ καὶ ἀνάγνωσον ἐν τῷ τόμῳ, τὸν ὁποῖον ἔγραψας ἐκ στόματός μου τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, εἰς τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου ἐν ἡμέρᾳ νηστείας· καὶ θέλεις προσέτι ἀναγνώσει αὐτοὺς εἰς τὰ ὦτα παντὸς τοῦ Ἰούδα, ὅσοι ἔρχονται ἐκ τῶν πόλεων αὑτῶν·7ἴσως ἡ δέησις αὐτῶν φθάσῃ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ ἐπιστρέψωσιν ἕκαστος ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὑτοῦ τῆς πονηρᾶς· διότι μέγας εἶναι ὁ θυμὸς καὶ ἡ ὀργή, τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος ἐλάλησε κατὰ τοῦ λαοῦ τούτου.
8Καὶ ἔκαμεν ὁ Βαροὺχ ὁ υἱὸς τοῦ Νηρίου κατὰ πάντα ὅσα προσέταξεν εἰς αὐτὸν Ἱερεμίας ὁ προφήτης, ἀναγνώσας ἐν τῷ βιβλίῳ τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου.9Καὶ ἐν τῷ πέμπτῳ ἔτει τοῦ Ἰωακείμ, υἱοῦ τοῦ Ἰωσίου βασιλέως τοῦ Ἰούδα, ἐν τῷ ἐννάτῳ μηνί, ἐκήρυξαν νηστείαν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου πᾶς ὁ λαὸς ἐν Ἱερουσαλήμ καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ ἐρχόμενος ἐκ τῶν πόλεων Ἰούδα εἰς Ἱερουσαλήμ.10Καὶ ἀνέγνωσεν ὁ Βαροὺχ ἐν τῷ βιβλίῳ τοὺς λόγους τοῦ Ἱερεμίου ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Κυρίου, ἐν τῷ δωματίῳ τοῦ Γεμαρίου, υἱοῦ τοῦ Σαφάν, τοῦ γραμματέως, ἐν τῇ αὐλῇ τῇ ἄνω, ἐν τῇ εἰσόδῳ τῆς νέας πύλης τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, εἰς τὰ ὦτα παντὸς τοῦ λαοῦ.
11Καὶ ἤκουσε Μιχαΐας ὁ υἱὸς τοῦ Γεμαρίου, υἱοῦ τοῦ Σαφάν, ἐκ τοῦ βιβλίου πάντας τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου,12καὶ κατέβη πρὸς τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως, εἰς τὸ δωμάτιον τοῦ γραμματέως· καὶ ἰδού, πάντες οἱ ἄρχοντες ἐκάθηντο ἐκεῖ, Ἐλισαμὰ ὁ γραμματεὺς καὶ Δελαΐας ὁ υἱὸς τοῦ Σεμαΐου καὶ Ἐλναθὰν ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχβὼρ καὶ Γεμαρίας ὁ υἱὸς τοῦ Σαφὰν καὶ Σεδεκίας ὁ υἱὸς τοῦ Ἀνανίου καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες.13Καὶ ἀνήγγειλε πρὸς αὐτοὺς ὁ Μιχαΐας πάντας τοὺς λόγους τοὺς ὁποίους ἤκουσεν, ὅτε ὁ Βαροὺχ ἀνεγίνωσκε τὸ βιβλίον εἰς τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ.14Καὶ ἀπέστειλαν πάντες οἱ ἄρχοντες πρὸς τὸν Βαροὺχ Ἰουδεὶ τὸν υἱὸν τοῦ Νεθανίου, υἱοῦ τοῦ Σελεμίου, υἱοῦ τοῦ Χουσεί, λέγοντες, Τὸν τόμον, τὸν ὁποῖον ἀνέγνωσας εἰς τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ, λάβε αὐτὸν εἰς τὴν χεῖρά σου καὶ ἐλθέ. Καὶ ἔλαβεν ὁ Βαροὺχ ὁ υἱὸς τοῦ Νηρίου τὸν τόμον εἰς τὴν χεῖρα αὑτοῦ καὶ ἦλθε πρὸς αὐτούς.15Καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, Κάθησον τώρα καὶ ἀνάγνωσον τώρα εἰς τὰ ὦτα ἡμῶν· καὶ ἀνέγνωσεν ὁ Βαροὺχ εἰς τὰ ὦτα αὐτῶν.16Καὶ ὡς ἤκουσαν πάντας τοὺς λόγους, ἐξεπλάγησαν πρὸς ἀλλήλους καὶ εἶπον πρὸς τὸν Βαρούχ, Θέλομεν βεβαίως ἀναγγείλει πρὸς τὸν βασιλέα πάντας τοὺς λόγους τούτους.17Καὶ ἠρώτησαν τὸν Βαρούχ, λέγοντες, Εἰπὲ πρὸς ἡμᾶς τώρα, πῶς ἔγραψας πάντας τοὺς λόγους τούτους ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ;18Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Βαροὺχ, Ἀπὸ τοῦ στόματος αὑτοῦ προέφερε πρὸς ἐμὲ πάντας τοὺς λόγους τούτους, καὶ ἐγὼ ἔγραφον μὲ μελάνην ἐν τῷ βιβλίῳ.
19Καὶ εἶπον οἱ ἄρχοντες πρὸς τὸν Βαρούχ, Ὕπαγε, κρύφθητι, σὺ καὶ ὁ Ἱερεμίας· καὶ ἄνθρωπος ἄς μή ἐξεύρῃ ποῦ εἶσθε.
20Καὶ εἰσῆλθον πρὸς τὸν βασιλέα εἰς τὴν αὐλήν· ἀφῆκαν ὅμως τὸν τόμον ἐν τῷ δωματίῳ Ἐλισαμὰ τοῦ γραμματέως καὶ ἀνήγγειλαν εἰς τὰ ὦτα τοῦ βασιλέως πάντας τοὺς λόγους.21Καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς τὸν Ἰουδεὶ νὰ λάβῃ τὸν τόμον· καὶ ἔλαβεν ἐκ τοῦ δωματίου Ἐλισαμὰ τοῦ γραμματέως. Καὶ ἀνέγνωσεν αὐτὸν ὁ Ἰουδεὶ εἰς τὰ ὦτα τοῦ βασιλέως καὶ εἰς τὰ ὦτα πάντων τῶν ἀρχόντων τῶν παρεστώτων περὶ τὸν βασιλέα.
22Ὁ δὲ βασιλεὺς ἐκάθητο ἐν τῷ οἴκῳ τῷ χειμερινῷ, ἐν τῷ ἐννάτῳ μηνί, καὶ ἦτο ἔμπροσθεν αὐτοῦ ἑστία καίουσα.23Καὶ καθὼς ὁ Ἰουδεὶ ἀνεγίνωσκε τρεῖς καὶ τέσσαρας σελίδας, ἐκεῖνος ἔκοπτεν αὐτὸ διὰ τοῦ μαχαιριδίου τοῦ γραμματέως καὶ ἔρριπτεν εἰς τὸ πῦρ τὸ ἐπὶ τῆς ἑστίας, ἑωσοῦ κατηναλώθη ἅπας ὁ τόμος ἐν τῷ πυρὶ τῷ ἐπὶ τῆς ἑστίας.
24Καὶ δὲν ἐτρόμαξαν οὐδὲ διέσχισαν τὰ ἱμάτια αὑτῶν ὁ βασιλεὺς καὶ πάντες οἱ δοῦλοι αὐτοῦ οἱ ἀκούσαντες πάντας τοὺς λόγους τούτους.25Καὶ ἐνῷ, μάλιστα ὁ Ἐλναθὰν καὶ ὁ Δελαΐας καὶ ὁ Γεμαρίας ἐμεσίτευον πρὸς τὸν βασιλέα, νὰ μή καύσῃ τὸν τόμον, δὲν ἤκουσεν αὐτούς.26Καὶ προσέταξεν ὁ βασιλεὺς τὸν Ἱεραμεήλ τὸν υἱὸν τοῦ Ἀμμέλεχ καὶ τὸν Σεραΐαν τὸν υἱὸν τοῦ Ἀζριήλ καὶ τὸν Σελεμίαν τὸν υἱὸν τοῦ Ἀβδιήλ, νὰ πιάσωσι τὸν Βαροὺχ τὸν γραμματέα καὶ τὸν Ἱερεμίαν τὸν προφήτην· πλήν ὁ Κύριος ἔκρυψεν αὐτούς.
27Καὶ ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς τὸν Ἱερεμίαν, ἀφοῦ ὁ βασιλεὺς κατέκαυσε τὸν τόμον καὶ τοὺς λόγους, τοὺς ὁποίους ἔγραψεν ὁ Βαρούχ ἐκ στόματος τοῦ Ἱερεμίου, λέγων,28Λάβε πάλιν εἰς σεαυτὸν ἄλλον τόμον καὶ γράψον ἐπ᾿ αὐτῷ πάντας τοὺς προτέρους λόγους, οἵτινες ἦσαν ἐν τῷ πρώτῳ τόμῳ, τὸν ὁποῖον κατέκαυσεν Ἰωακείμ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα·29καὶ πρὸς τὸν Ἰωακείμ, τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα, θέλεις εἰπεῖ, Οὕτω λέγει Κύριος· Σὺ κατέκαυσας τὸν τόμον τοῦτον, λέγων, Διὰ τί ἔγραψας ἐν αὐτῷ, λέγων, Ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος θέλει ἐλθεῖ ἐξάπαντος καὶ θέλει ἐξολοθρεύσει τὴν γῆν ταύτην καὶ κάμει νὰ ἐκλείψῃ ἀπ᾿ αὐτῆς ἄνθρωπος καὶ κτῆνος;30Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος περὶ τοῦ Ἰωακεὶμ τοῦ βασιλέως τοῦ Ἰούδα· δὲν θέλει ἔχει καθήμενον ἐπὶ τοῦ θρόνου τοῦ Δαβίδ· καὶ τὸ πτῶμα αὐτοῦ θέλει ἐκριφθῆ τὴν ἡμέραν εἰς τὸ καῦμα καὶ τὴν νύκτα εἰς τὸν παγετόν·31καὶ θέλω παιδεύσει αὐτὸν καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ καὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ διὰ τὴν ἀνομίαν αὐτῶν· καὶ θέλω φέρει ἐπ᾿ αὐτοὺς καὶ ἐπὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ καὶ ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ Ἰούδα πάντα τὰ κακά, τὰ ὁποῖα ἐλάλησα πρὸς αὐτοὺς καὶ δὲν ἤκουσαν.
32Καὶ ἔλαβεν ὁ Ἱερεμίας ἄλλον τόμον καὶ ἔδωκεν αὐτὸν εἰς τὸν Βαρούχ, τὸν υἱὸν τοῦ Νηρίου, τὸν γραμματέα, καὶ ἔγραψεν ἐν αὐτῷ ἐκ στόματος τοῦ Ἱερεμίου πάντας τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου, τὸ ὁποῖον κατέκαυσεν ἐν πυρὶ Ἰωακεὶμ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα· καὶ ἔτι προσετέθησαν εἰς αὐτοὺς πολλοὶ λόγοι παρόμοιοι.
Στο σχολείο, η κόρη μου, στα μαθήματα φιλοσοφίας, ηθικής και θεολογίας κάθεται δίπλα σε ένα αγόρι, ο οποίος μουρμουρίζει συνεχώς μέσ’ απ’ τα δόντια του: «ένα σωρό ανοησίες. Δεν υπάρχει Θεός. Είναι χάσιμο χρόνου!». Η κόρη μου έχει πάθει σοκ από την ασέβειά του προς τις θρησκευτικές πεποιθήσεις άλλων ανθρώπων. Εγώ όμως δεν παραξενεύομαι. Πάντα υπήρχαν άνθρωποι που μισούν και προσπαθούν να γελοιοποιούν τον Θεό και τους πιστούς Του.
Το σημερινό ανάγνωσμα είναι ένα καλό παράδειγμα. Μια μέρα νηστείας ενώπιον του Κυρίου, είχαν συγκεντρωθεί άνθρωποι από την Ιερουσαλήμ και άλλες πόλεις του Ιούδα. Ο βασιλιάς και οι αυλικοί του κάθονταν άνετα και ξεκουράζονταν δίπλα στη φωτιά στο χειμερινό ανάκτορο (εδ. 22). Αξιοσημείωτη αγένεια, αλλά τα χειρότερα είναι μπροστά! Αφού άκουγε τα λόγια που ο ίδιος ο Κύριος είχε πει στον Ιερεμία και κατέγραψε ο Βαρούχ ο γραμματέας, ο βασιλιάς έκαιγε κάθε σελίδα του βιβλίου (εδ. 23)!
«Αυτοί που μισούν, θα μισήσουν» (Taylor Swift). Ο Θεός όμως δεν εμπαίζεται και εμείς θα θερίσουμε ό,τι σπέρνουμε (Γαλάτες 6:7). Αυτό το βιβλίο ήταν μια ελπίδα, μια πρόσκληση για επιστροφή από τον δρόμο του θανάτου προς τον δρόμο της ζωής. Το κάψιμό του ήταν κακή επιλογή.
Ωσηέ 9–10, Αποκάλυψη 2
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]