Εισαγωγή:
Ο Εκκλησιαστής είναι ένα βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης που ανήκει στη «Λογοτεχνία της Σοφίας». Η ταυτότητα του συγγραφέα δεν είναι γνωστή, παρά τις πληροφορίες του πρώτου εδαφίου. Ο συγγραφέας δημιούργησε τον «δάσκαλο» για να λειτουργεί ως η φωνή του. Η κύρια πρόθεσή του είναι να εξετάσει το νόημα και τον σκοπό της ζωής χωρίς τον Θεό. Αναζητά ως πιθανές πηγές τους τον πλούτο, την ευχαρίστηση, το κύρος και την εργασία.
Ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο είναι πως τα πάντα είναι μάταια, χωρίς νόημα (1:2 και 12:8), σαν ένα σύννεφο καπνού ή μια πνοή αέρα, κάτι που είναι προσωρινό ή παροδικό. Η φράση «τα πάντα είναι χωρίς νόημα κάτω από τον ήλιο» εμφανίζεται 38 φορές.
Η προτροπή του δασκάλου είναι να αποδεχτούμε ότι η ζωή είναι πέρα από τον έλεγχό μας. Ο πλούτος, η ευχαρίστηση, το κύρος και η εργασία είναι δώρα από τον Θεό και πρέπει να τα απολαμβάνουμε στο έπακρο στη διάρκεια της προσωρινής παροικίας μας στη γη.
Η αίσθηση της παρουσίας του Θεού γίνεται πιο ισχυρή στα κεφάλαια 6 –12. Η σοφία και ο φόβος του Κυρίου δίνουν νόημα και σκοπό στη ζωή (εδ.7:13-18). Τα εδάφια 11:7 και 12:7 παρουσιάζουν τον θάνατο να εξισώνει όλους τους ανθρώπους, πλούσιους και φτωχούς, σοφούς ή ανόητους, αφού όλοι θα πεθάνουν. Στο 12:13-14 οι αναζητήσεις και οι ερωτήσεις του συγγραφέα καταλήγουν πως ο άνθρωπος πρέπει να φοβάται τον Θεό και να τηρεί τις εντολές Του.
Ο Εκκλησιαστής φαίνεται αποθαρρυντικός, είναι όμως πολύ επίκαιρος, καθώς υπάρχουν πολλές ομοιότητες με τον κόσμο σήμερα, γιατί πολλοί άνθρωποι αποβλέπουν στον πλούτο, την ευχαρίστηση, το κύρος και την καριέρα για να δώσουν νόημα στη ζωή τους.
Πού στρέφεσαι όταν η ζωή απορροφά την ενέργειά σου και αισθάνεσαι αποκαμωμένος;
Εκκλησιαστής 1:1-8
Στο πρώτο κεφάλαιο του Εκκλησιαστή δεν γίνεται κάποια αναφορά στον Θεό. Αυτό που λέει είναι ότι όλα είναι μάταια (εδ.2), που σημαίνει είναι μια πνοή, ένα συννεφάκι καπνού, ένα απαλό αεράκι, κάτι που είναι φευγαλέο, βραχύβιο, σύντομο.
Τρεις φορές ο «δάσκαλος» αναφέρεται στη «ζωή κάτω από τον ήλιο» (εδ.3, 9, 14) για να μιλήσει για τη ζωή χωρίς τον Θεό, ενώ χρησιμοποιεί τη φράση «κάτω από τους ουρανούς» (εδ.12) για τη ζωή με τον Θεό. Στο υπόλοιπο του κεφαλαίου χρησιμοποιεί δύο παραδείγματα για να μελετήσει το νόημα της ζωής: τη δημιουργία (εδ.3-11) και τη σοφία (εδ.12-18). Ξαναδιάβασε αυτά τα εδάφια. Τι θα μπορούσες να μάθεις από αυτά;
Ο Ιησούς συνοψίζει το μήνυμα του πρώτου κεφαλαίου του Εκκλησιαστή στο Ματθαίος 16:26: «Τι ωφελείται ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, χάσει όμως τη ζωή του; Ή τι μπορεί να δώσει ο άνθρωπος αντάλλαγμα για τη ζωή του;» Δεν έχει σημασία πόσο σκληρά δουλεύουμε ή πόσα γνωρίζουμε ή κατέχουμε. Αν ζούμε χωρίς τον Θεό, ζούμε στη ματαιότητα των διαλογισμών μας (Εφεσίους 4:17).
Αυτό που υπήρξε, αυτό που θα υπάρχει κι αυτό που έγινε, το ίδιο θα επαναληφθεί. Τίποτα δεν είναι καινούριο εδώ στη γη (Εκκλησιαστής 1:9).
Ιερεμίας 15–16, Ψαλμός 116
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]