Προσευχήσου να γεμίσεις με το Πνεύμα του Θεού για τις διάφορες ανάγκες της εβδομάδας.
Ψαλμός 41
1[Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν. Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Μακάριος ὁ ἐπιβλέπων εἰς τὸν πτωχόν· ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως θέλει ἐλευθερώσει αὐτὸν ὁ Κύριος.
2Ὁ Κύριος θέλει φυλάξει αὐτὸν καὶ διατηρήσει τὴν ζωήν αὐτοῦ· μακάριος θέλει εἶσθαι ἐπὶ τῆς γῆς· καὶ δὲν θέλεις παραδώσει αὐτὸν εἰς τὴν ἐπιθυμίαν τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ.
3Ὁ Κύριος θέλει ἐνδυναμόνει αὐτὸν ἐπὶ τῆς κλίνης τῆς ἀσθενείας· ἐν τῇ ἀρρωστίᾳ αὐτοῦ σὺ θέλεις στρόνει ὅλην τὴν κλίνην αὐτοῦ.
4Ἐγὼ εἶπα, Κύριε, ἐλέησόν με· ἴασαι τὴν ψυχήν μου, διότι ἥμαρτον εἰς σέ.
5Οἱ ἐχθροὶ μου λέγουσι κακὰ περὶ ἐμοῦ, Πότε θέλει ἀποθάνει, καὶ θέλει ἀπολεσθῆ τὸ ὄνομα αὐτοῦ;
6Καὶ ἐὰν τις ἔρχηται νὰ μὲ ἴδῃ, ὁμιλεῖ ματαιότητα· ἡ καρδία αὐτοῦ συνάγει εἰς ἑαυτήν ἀνομίαν· ἐξελθὼν ἔξω, λαλεῖ αὐτήν.
7Κατ᾿ ἐμοῦ ψιθυρίζουσιν ὁμοῦ πάντες οἱ μισοῦντές με· κατ᾿ ἐμοῦ διαλογίζονται κακὰ λέγοντες,
8Πρᾶγμα κακὸν ἐκολλήθη εἰς αὐτόν· καὶ κατάκοιτος ὤν δὲν θέλει πλέον σηκωθῆ.
9Καὶ αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, μετὰ τοῦ ὁποίου ἔζων εἰρηνικῶς, ἐπὶ τὸν ὁποῖον ἤλπισα, ὅστις ἔτρωγε τὸν ἄρτον μου, ἐσήκωσεν ἐπ᾿ ἐμὲ πτέρναν.
10Ἀλλὰ σύ, Κύριε, ἐλέησόν με καὶ ἀνάστησόν με, καὶ θέλω ἀνταποδώσει εἰς αὐτούς.
11Ἐκ τούτου γνωρίζω ὅτι σὺ μὲ εὐνοεῖς, ἐπειδή δὲν θριαμβεύει κατ᾿ ἐμοῦ ὁ ἐχθρὸς μου.
12Ἐμὲ δέ, σὺ μὲ ἐστήριξας εἰς τὴν ἀκεραιότητά μου, καὶ μὲ ἐστερέωσας ἐνώπιόν σου εἰς τὸν αἰῶνα.
13Εὐλογητὸς Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ἀπ᾿ αἰῶνος καὶ ἕως αἰῶνος. Ἀμήν καὶ ἀμήν.
Ερώτηση: Ποιον σώζει, προστατεύει, συντηρεί, ευλογεί και αποκαθιστά ο Κύριος;
Απάντηση: Όσους νοιάζονται («επιβλέπουν») για τους φτωχούς (εδ. 1-3). Το να νοιάζεσαι σημαίνει κάτι περισσότερο από το να κάνεις απλά δωρεές. Σημαίνει να μπαίνεις στον κόπο του να σκέφτεσαι πραγματικά τι μπορεί να γίνει για τους ενδεείς. Ο ίδιος ο Κύριος είναι φίλος των ευάλωτων. Είναι στο χαρακτήρα Του και ευλογεί όσους από τον λαό Του Του μοιάζουν σ’ αυτό. «Μακάριοι οι ελεήμονες», είπε ο Ιησούς (Ματθαίος 5:7), «διότι αυτοί θέλουσι ελεηθή».
Η ζωή του ψαλμωδού ήταν σημαδεμένη από δυο πράγματα: μια καθηλωτική ασθένεια και αντιπάλους που την εκμεταλλεύονταν (εδ. 3-9). Όντας αμαρτωλός, προσέβλεπε στον Κύριο για έλεος και βοήθεια (εδ. 4, 10). Αν αυτός ο Ψαλμός μιλάει για τον βασιλιά Δαβίδ, πιθανόν να ήταν εποχή αναταραχών στο βασίλειό του. Πόσο θα επιθυμούσε να είχε τη δύναμη να τα διορθώσει όλα… Πόσο ψυχοφθόρο που δεν μπορούσε! Το εδάφιο 9 μας λέει πως ένας παλιός φίλος τον πρόδωσε ανελέητα. Ο Ιησούς σκεφτόταν αυτό το εδάφιο όταν τον πρόδωσε ο Ιούδας (Ιωάννης 13:18).
Ο ψαλμωδός γνωρίζει πως μπορεί να στηρίζεται στην απόλαυση και παρουσία του Κυρίου (εδ. 11, 12) και ζητάει το έλεος και τη στήριξή Του (εδ. 10).
Ιησούς του Ναυή 16–19, Ρωμαίους 14
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
