Αποδέξου την αγιότητα του Θεού και αναγνώρισε τι σημαίνει να έρχεσαι στην παρουσία Του.
Ιερεμίας 7:30–8:7
30Διότι οἱ υἱοὶ Ἰούδα ἔπραξαν πονηρὰ ἐνώπιόν μου, λέγει Κύριος· ἔθεσαν τὰ βδελύγματα αὑτῶν ἐν τῷ οἴκῳ ἐφ᾿ ὅν ἐκλήθη τὸ ὄνομά μου, διὰ νὰ μιάνωσιν αὐτόν.31Καὶ ᾠκοδόμησαν τοὺς ὑψηλοὺς τόπους τοῦ Τοφέθ, ὅστις εἶναι ἐν τῇ φάραγγι τοῦ υἱοῦ Ἐννόμ, διὰ νὰ καίωσι τοὺς υἱοὺς αὑτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὑτῶν ἐν πυρί· τὸ ὁποῖον δὲν προσέταξα οὐδὲ ἀνέβη ἐπὶ τὴν καρδίαν μου.32Διὰ τοῦτο, ἰδού, ἔρχονται ἡμέραι, λέγει Κύριος, καθ᾿ ἅς δὲν θέλει ὀνομάζεσθαι πλέον Τοφὲθ οὐδὲ Φάραγξ τοῦ υἱοῦ Ἐννόμ, ἀλλ᾿ ἡ φάραγξ τῆς σφαγῆς· διότι θέλουσι θάπτει ἐν Τοφέθ, ἑωσοῦ νὰ μή ὑπάρχῃ τόπος.33Καὶ τὰ πτώματα τοῦ λαοῦ τούτου θέλουσιν εἶσθαι τροφή εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς τὰ θηρία τῆς γῆς· καὶ δὲν θέλει εἶσθαι ὁ ἐκφοβίζων.34Καὶ θέλω παύσει ἀπὸ τῶν πόλεων τοῦ Ἰούδα καὶ ἀπὸ τῶν ὁδῶν τῆς Ἱερουσαλήμ τὴν φωνήν τῆς χαρᾶς καὶ τὴν φωνήν τῆς εὐφροσύνης, τὴν φωνήν τοῦ νυμφίου καὶ τὴν φωνήν τῆς νύμφης· διότι ἡ γῆ θέλει κατασταθῆ ἔρημος.
1Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, λέγει Κύριος, θέλουσιν ἐκρίψει τὰ ὀστᾶ τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα καὶ τὰ ὀστᾶ τῶν ἀρχόντων αὐτοῦ καὶ τὰ ὀστᾶ τῶν ἱερέων, καὶ τὰ ὀστᾶ τῶν προφητῶν καὶ τὰ ὀστᾶ τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλήμ, ἀπὸ τῶν τάφων αὐτῶν·2καὶ θέλουσιν ἁπλώσει αὐτὰ κατέναντι τοῦ ἡλίου καὶ τῆς σελήνης καὶ κατέναντι πάσης τῆς στρατιᾶς τοῦ οὐρανοῦ, τὰ ὁποῖα ἠγάπησαν καὶ τὰ ὁποῖα ἐλάτρευσαν καὶ ὀπίσω τῶν ὁποίων περιεπάτησαν καὶ τὰ ὁποῖα ἐξεζήτησαν καὶ τὰ ὁποῖα προσεκύνησαν· δὲν θέλουσι συναχθῆ οὐδὲ ταφῆ· θέλουσιν εἶσθαι διὰ κοπρίαν ἐπὶ τοῦ προσώπου τῆς γῆς.
3Καὶ ὁ θάνατος θέλει εἶσθαι προτιμότερος παρὰ τὴν ζωήν εἰς ἅπαν τὸ ὑπόλοιπον τῶν ἐναπολειφθέντων ἀπὸ ἐκείνης τῆς πονηρᾶς γενεᾶς, ὅσοι ἤθελον μείνει ἐν πᾶσι τοῖς τόποις, ὅπου ἤθελον ἐξώσει αὐτούς, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων.
4Καὶ θέλεις εἰπεῖ πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει Κύριος· Ἐὰν τις πέσῃ, δὲν σηκόνεται; ἐὰν τις ἐκκλίνῃ, δὲν θέλει ἐπιστρέψει;5Διὰ τί ὁ λαὸς οὗτος τῆς Ἱερουσαλήμ ἐστράφη παντοτεινήν στροφήν; προσηλόνονται εἰς τὴν ἀπάτην, ἀρνοῦνται νὰ ἐπιστρέψωσιν.6Ἠκροάσθην καὶ ἤκουσα, ἀλλὰ δὲν ἐλάλησαν ἐν εὐθύτητι· δὲν ὑπάρχει οὐδεὶς μετανοῶν ἀπὸ τῆς κακίας αὑτοῦ, λέγων, Τί ἔπραξα; πᾶς τις ἐστράφη εἰς τὴν ὁδὸν αὑτοῦ, ὡς ἵππος ἐφορμῶν εἰς τὴν μάχην.7Καὶ αὐτὸς ὁ πελαργὸς ἐν τῷ οὐρανῷ γνωρίζει τοὺς διωρισμένους καιροὺς αὑτοῦ· καὶ ἡ τρυγὼν καὶ ὁ γερανὸς καὶ ἡ χελιδὼν φυλάττουσι τὸν καιρὸν τῆς ἐλεύσεως αὑτῶν· ὁ δὲ λαὸς μου δὲν γνωρίζει τὴν κρίσιν τοῦ Κυρίου.
Όταν έπαιζα ποδόσφαιρο νέος, πολλές φορές έφευγα από το γήπεδο γεμάτος λάσπες· ένα καλό ντους και πλυντήριο ρούχων ήταν απαραίτητα (μόνο που τότε δεν είχαμε πλυντήρια…). Καταλαβαίνουμε τι σημαίνει να είσαι βρόμικος και να χρειάζεσαι καλό καθάρισμα. Αυτή είναι η εικόνα στα εδάφια 30-32, αλλά υπάρχει μια βαθύτερη διάσταση που μας είναι ξένη. Η αμαρτία, η ειδωλολατρία και τώρα οι θυσίες νηπίων -τις οποίες ειδικά απεχθανόταν ο Θεός (εδ. 31)- κατέστησαν τη χώρα τελετουργικά ακάθαρτη. Δεν μπορούσε να είναι πλέον η γη της επαγγελίας, όπου έρρεε γάλα και μέλι.
Οι περιγραφές της επερχόμενης κρίσης είναι φρικιαστικές (εδ. 7:31–8:3). Ωστόσο, όλο αυτό το προκάλεσε ο λαός του Ιούδα στον εαυτό του. Το τραγικό είναι ότι ο φυσικός κόσμος γνωρίζει πώς να ανταποκρίνεται σωστά (εδ. 7), αλλά ο Ιούδας δεν έχει καμία πρόθεση να επιστρέψει στον Θεό. Όλο αυτό φαίνεται εντελώς παράλογο (εδ. 4). Αυτή είναι ακριβώς η φύση της αμαρτίας. Δημιουργηθήκαμε για να βρισκόμαστε σε σχέση με τον Θεό – αυτό είναι το φυσικό για μας, όπως είναι φυσικό και το να επιστρέφουμε όταν έχουμε απομακρυνθεί (εδ. 4-6). Αλλά οι άνθρωποι κάθε εποχής προτιμούν να ακολουθούν τον δικό τους δρόμο.
Ιησούς του Ναυή 23–24, Ρωμαίους 15
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
