1Περιέλθετε ἐν ταῖς ὁδοῖς τῆς Ἱερουσαλήμ καὶ ἰδέτε τώρα καὶ μάθετε καὶ ζητήσατε ἐν ταῖς πλατείαις αὐτῆς, ἐὰν δύνασθε νὰ εὕρητε ἄνθρωπον, ἐὰν ὑπάρχῃ ὁ ποιῶν κρίσιν, ὁ ζητῶν ἀλήθειαν· καὶ θέλω συγχωρήσει εἰς αὐτήν.2Καὶ ἄν λέγωσι, Ζῇ ὁ Κύριος, ψευδῶς τῳόντι ὁμνύουσι.
3Κύριε, δὲν ἐπιβλέπουσιν οἱ ὀφθαλμοὶ σου ἐπὶ τὴν ἀλήθειαν; ἐμαστίγωσας αὐτοὺς καὶ δὲν ἐπόνεσαν· κατηνάλωσας αὐτοὺς καὶ δὲν ἠθέλησαν νὰ δεχθῶσι διόρθωσιν ἐσκλήρυναν τὰ πρόσωπα αὑτῶν ὑπὲρ τὸν βράχον· δὲν ἠθέλησαν νὰ ἐπιστρέψωσι.4Τότε ἐγὼ εἶπα, Οὗτοι βεβαίως εἶναι πτωχοί· εἶναι ἄφρονες· διότι δὲν γνωρίζουσι τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, τὴν κρίσιν τοῦ Θεοῦ αὑτῶν·5θέλω ὑπάγει πρὸς τοὺς μεγάλους καὶ θέλω λαλήσει πρὸς αὐτούς· διότι αὐτοὶ ἐγνώρισαν τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, τὴν κρίσιν τοῦ Θεοῦ αὑτῶν· ἀλλὰ καὶ οὗτοι πάντες ὁμοῦ συνέτριψαν τὸν ζυγόν, ἔκοψαν τοὺς δεσμούς.
6Διὰ τοῦτο λέων ἐκ τοῦ δάσους θέλει φονεύσει αὐτούς, λύκος τῆς ἐρήμου θέλει ἐξολοθρεύσει αὐτούς, πάρδαλις θέλει κατασκοπεύσει ἐπὶ τὰς πόλεις αὐτῶν· πᾶς ὅστις ἐξέλθῃ ἐκεῖθεν, θέλει κατασπαραχθῆ· διότι ἐπληθύνθησαν αἱ παραβάσεις αὐτῶν, ηὐξήνθησαν αἱ ἀποστασίαι αὐτῶν.
7Πῶς θέλω συγχωρήσει εἰς σὲ διὰ τοῦτο; οἱ υἱοὶ σου μὲ ἐγκατέλιπον καὶ ὥμνυον εἰς τοὺς μή θεούς· ἀφοῦ ἐχόρτασα αὐτούς, τότε ἐμοίχευον καὶ συνεσωρεύοντο εἰς οἶκον πόρνης.8Ἦσαν ὡς οἱ κεχορτασμένοι ἵπποι τὸ πρωΐ· ἕκαστος ἐχρεμέτιζε κατόπιν τῆς γυναικὸς τοῦ πλησίον αὑτοῦ.9Δὲν θέλω κάμει διὰ ταῦτα ἐπίσκεψιν; λέγει Κύριος· καὶ ἡ ψυχή μου δὲν θέλει ἐκδικηθῆ ἐναντίον ἔθνους τοιούτου;10Ἀνάβητε ἐπὶ τὰ τείχη αὐτῆς καὶ κρημνίζετε, πλήν μή κάμητε συντέλειαν· ἀφαιρέσατε τὰς ἐπάλξεις αὐτῆς, διότι δὲν εἶναι τοῦ Κυρίου·11διότι ὁ οἶκος Ἰσραήλ καὶ ὁ οἶκος Ἰούδα ἐφέρθησαν πολλὰ ἀπίστως πρὸς ἐμέ, λέγει Κύριος.
12Ἠρνήθησαν τὸν Κύριον καὶ εἶπον, Δὲν εἶναι αὐτός, καὶ δὲν θέλει ἐλθεῖ κακὸν ἐφ᾿ ἡμᾶς, οὐδὲ θέλομεν ἰδεῖ μάχαιραν ἤ πεῖναν·13καὶ οἱ προφῆται εἶναι ἄνεμος καὶ ὁ λόγος δὲν ὑπάρχει ἐν αὐτοῖς· εἰς αὐτοὺς θέλει γείνει οὕτω.14Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων· Ἐπειδή λαλεῖτε τὸν λόγον τοῦτον, ἰδού, ἐγὼ θέλω κάμει τοὺς λόγους μου ἐν τῷ στόματί σου πῦρ καὶ τὸν λαὸν τοῦτον ξύλα καὶ θέλει καταφάγει αὐτούς.
15Ἰδού, ἐγὼ θέλω φέρει ἐφ᾿ ὑμᾶς ἔθνος μακρόθεν, οἶκος Ἰσραήλ, λέγει Κύριος· εἶναι ἔθνος ἰσχυρόν, εἶναι ἔθνος ἀρχαῖον, ἔθνος τοῦ ὁποίου δὲν γνωρίζεις τὴν γλῶσσαν οὐδὲ καταλαμβάνεις τί λέγουσιν.16Ἡ φαρέτρα αὐτῶν εἶναι ὡς τάφος ἀνεῳγμένος· εἶναι πάντες ἰσχυροί.17Καὶ θέλουσι κατατρώγει τὸν θερισμὸν σου καὶ τὸν ἄρτον σου, τὸν ὁποῖον οἱ υἱοὶ σου καὶ αἱ θυγατέρες σου ἤθελον τρώγει· θέλουσι κατατρώγει τὰ ποίμνιά σου καὶ τὰς ἀγέλας σου· θέλουσι κατατρώγει τοὺς ἀμπελῶνάς σου καὶ τὰς συκέας σου· θέλουσιν ἐξολοθρεύσει διὰ τῆς ῥομφαίας τὰς ὀχυρὰς πόλεις σου, ἐπὶ τὰς ὁποίας σὺ ἤλπιζες.
18Καὶ ὅμως, ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, λέγει Κύριος, δὲν θέλω κάμει συντέλειαν εἰς ἐσᾶς.19Καὶ ὅταν εἴπητε, Διὰ τί ἔκαμε Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν πάντα ταῦτα εἰς ἡμᾶς; τότε θέλεις εἰπεῖ πρὸς αὐτούς, Καθὼς μὲ ἐγκατελίπετε καὶ ἐδουλεύσατε θεοὺς ξένους ἐν τῇ γῇ ὑμῶν, οὕτω θέλετε δουλεύσει ξένους ἐν γῇ οὐχὶ ὑμῶν.