Ας επιστρέψουμε «εις τον ποιμένα και επίσκοπον των ψυχών» μας (Α΄ Πέτρου 2:25).
Αριθμοί 27:12-23
12Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Ἀνάβα εἰς τοῦτο τὸ ὄρος Ἀβαρὶμ καὶ ἰδὲ τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ·13καὶ ἀφοῦ ἴδῃς αὐτήν, θέλεις προστεθῆ καὶ σὺ εἰς τὸν λαὸν σου, καθὼς προσετέθη Ἀαρὼν ὁ ἀδελφὸς σου·14διότι σεῖς ἠναντιώθητε εἰς τὸν λόγον μου ἐν τῇ ἐρήμῳ Σὶν ἐν τῇ ἀντιλογίᾳ τῆς συναγωγῆς, ὥστε νὰ μὲ ἁγιάσητε εἰς τὸ ὕδωρ ἐνώπιον αὐτῶν. Τοῦτο εἶναι τὸ ὕδωρ Μεριβὰ ἐν Κάδης ἐν τῇ ἐρήμῳ Σίν.
15Καὶ ἐλάλησεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Κύριον, λέγων,16Κύριος, ὁ Θεὸς τῶν πνευμάτων πάσης σαρκός, ἄς διορίσῃ ἄνθρωπον ἐπὶ τὴν συναγωγήν,17ὅστις νὰ ἐξέλθῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ὅστις νὰ εἰσέλθῃ ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ὅστις νὰ ἐξάγῃ αὐτούς, καὶ ὅστις νὰ εἰσάγῃ αὐτούς· ὥστε νὰ μή ἦναι ἡ συναγωγή τοῦ Κυρίου ὡς πρόβατα μή ἔχοντα ποιμένα.
18Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Λάβε μετὰ σοῦ Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ναυή, ἄνθρωπον εἰς τὸν ὁποῖον εἶναι τὸ πνεῦμα, καὶ ἐπίθες τὴν χεῖρά σου ἐπ᾿ αὐτόν·19καὶ παράστησον αὐτὸν ἐνώπιον Ἐλεάζαρ τοῦ ἱερέως καὶ ἐνώπιον πάσης τῆς συναγωγῆς καὶ δὸς εἰς αὐτὸν διαταγὰς ἐνώπιον αὐτῶν·20καὶ θέλεις ἐπιθέσει ἐπ᾿ αὐτὸν ἀπὸ τῆς δόξης σου, διὰ νὰ ὑπακούωσιν εἰς αὐτὸν πᾶσα ἡ συναγωγή τῶν υἱῶν Ἰσραήλ·21καὶ θέλει παρασταθῆ ἐνώπιον Ἐλεάζαρ τοῦ ἱερέως, ὅστις θέλει ἐρωτήσει περὶ αὐτοῦ κατὰ τὴν κρίσιν τοῦ Οὐρὶμ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου· κατὰ τὸν λόγον αὐτοῦ θέλουσιν ἐξέρχεσθαι καὶ κατὰ τὸν λόγον αὐτοῦ θέλουσιν εἰσέρχεσθαι, αὐτὸς καὶ πάντες οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ μετ᾿ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ συναγωγή.
22Καὶ ἔκαμεν ὁ Μωϋσῆς, καθὼς προσέταξεν εἰς αὐτὸν ὁ Κύριος· καὶ ἔλαβε τὸν Ἰησοῦν καὶ παρέστησεν αὐτὸν ἐνώπιον Ἐλεάζαρ τοῦ ἱερέως, καὶ ἐνώπιον πάσης τῆς συναγωγῆς·23καὶ ἐπέθηκε τὰς χεῖρας αὑτοῦ ἐπ᾿ αὐτὸν καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν διαταγὰς, καθὼς προσέταξε Κύριος διὰ χειρὸς τοῦ Μωϋσέως.
Όπως συμβαίνει με πολλούς ηγέτες, η διορατικότητα του Μωυσή ήταν μεγαλύτερη από την ικανότητά του να ηγηθεί, και τα προηγούμενά του λάθη περιόριζαν τη δυνατότητά του να πάει το λαό εκεί που θα επιθυμούσε να πάνε (βλ. ανάγνωσμα 10 Αυγούστου). Αποδέχεται αυτό το μειονέκτημα και ετοιμάζει σχέδια διαδοχής. Οι καλοί ηγέτες εκπαιδεύουν τους διαδόχους τους! Ο Ιησούς του Ναυή, διάδοχος του Μωυσή, ήταν μαζί του από νεαρή ηλικία (Αριθμοί 11:28). Ήταν άνθρωπος «εις τον οποίον είναι το πνεύμα» (εδ. 18). Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι το Πνεύμα του Θεού ήταν εμφανές μέσα του, ή ότι είναι «πνευματικός άνθρωπος», ή ότι έχει «πνεύμα ηγεσίας», όπως το θέτουν κάποιες μεταφράσεις. Η κλήση του Ιησού είναι η αποδοχή όσων είναι ήδη φανερά.
Ο Μωυσής αγχωνόταν ότι ο λαός θα έμενε «ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα» (εδ. 17). Αυτή η φράση επαναλαμβάνεται και στα Ευαγγέλια (Ματθαίος 9:36, Μάρκος 6:34). Ο Ιησούς αναγνωρίζει την ανάγκη και τα πάθη του λαού Του και αναλαμβάνει να προσφέρει αυτό που χρειαζόταν. Αναρωτιέμαι αν οι ευαγγελιστές ήθελαν να μεταδώσουν το μήνυμα ότι Αυτός ο «Μεσσίας» ήταν που θα μας οδηγούσε έξω από την έρημο με έναν τρόπο που ο Μωυσής (συχνά ταυτιζόμενος με τον Νόμο) δεν μπορούσε.
Παροιμίες 27–28, Α΄ Θεσσαλονικείς 5
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
