«…ας κάνουν μαζί μου ειρήνη». Πώς μπορούν να το κάνουν αυτό οι Ισραηλίτες;

Η ιδιοφυΐα του Ησαΐα ή καλύτερα του Αγίου Πνεύματος, ενώ επικεντρώνεται σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, ταυτόχρονα περιγράφει γεγονότα πέρα από τις δυσκολίες των Ισραηλιτών στο τέλος του 8ου αιώνα. Είμαστε «σ’ εκείνη την ημέρα» πάλι. Θα μπορούσαμε να αφήσουμε το ερώτημα για το πότε θα είναι εκείνη η μέρα στον Θεό. Ωστόσο, ο Ησαΐας δίνει διάφορες ενδείξεις για τη φύση και το πλαίσιό της. 

Το κεντρικό θέμα είναι η απελευθέρωση. Αρχικά ο Λεβιάθαν, το τεράστιο ον που εκπροσωπεί το κακό, νικιέται (εδ.1). Στη συνέχεια, χρησιμοποιούνται μια σειρά αγροτικές εικόνες που δείχνουν την επιθυμία του Θεού να σώσει, να φροντίσει και να δώσει τροφή στο λαό Του. Το 4ο εδάφιο εκφράζει την καρδιά του Θεού, ενώ στο εδάφιο 12 ο ίδιος ο Κύριος συγκεντρώνει τη σοδειά. Δεν πρόκειται για εύκολη διαδικασία. Αισθανόμαστε εδώ λίγο από τον αγώνα του Θεού να επιστρέψουν άνθρωποι πίσω στο «άγιο όρος» (εδ.13). Να το επιτύχει μέσω δύναμης θα ήταν απλό για Κείνον, όμως θα το εκπληρώσει μέσω της αγάπης Του. 

«Και τότε θα ηχήσει η μεγάλη σάλπιγγα και θα έρθουν όσοι ήταν στην Ασσυρία εξόριστοι και όσοι ήταν στην Αίγυπτο διωγμένοι, και θα λατρέψουνε τον Κύριο πάνω στο άγιο όρος, στην Ιερουσαλήμ» (Ησαΐας 27:13).

Ιεζεκιήλ 44–45, Ψαλμοί 129–131