12Πρὸς δὲ τοὺς λοιποὺς ἐγὼ λέγω, οὐχὶ ὁ Κύριος Ἐὰν τις ἀδελφὸς ἔχῃ γυναῖκα ἄπιστον, καὶ αὐτή συγκατανεύῃ νὰ συνοικῇ μετ᾿ αὐτοῦ, ἄς μή ἀφίνῃ αὐτήν13καὶ γυνή ἥτις ἔχει ἄνδρα ἄπιστον, καὶ αὐτὸς συγκατανεύει νὰ συνοικῇ μετ᾿ αὐτῆς, ἄς μή ἀφίνῃ αὐτόν.14Διότι ὁ ἀνήρ ὁ ἄπιστος ἡγιάσθη διὰ τῆς γυναικός, καὶ ἡ γυνή ἡ ἄπιστος ἡγιάσθη διὰ τοῦ ἀνδρός ἐπειδή ἄλλως τὰ τέκνα σας ἤθελον εἶσθαι ἀκάθαρτα, ἀλλὰ τώρα εἶναι ἅγια.15Ἐὰν δὲ ὁ ἄπιστος χωρίζηται, ἄς χωρισθῇ. Ὁ ἀδελφὸς ὅμως ἤ ἀδελφή δὲν εἶναι δεδουλωμένοι εἰς τὰ τοιαῦτα ὁ Θεὸς ὅμως προσεκάλεσεν ἡμᾶς εἰς εἰρήνην.16Διότι τί ἐξεύρεις, γύναι, ἄν μέλλῃς νὰ σώσῃς τὸν ἄνδρα; ἤ τί ἐξεύρεις, ἄνερ, ἄν μέλλῃς νὰ σώσῃς τὴν γυναῖκα;
17Ἀλλὰ καθὼς ὁ Θεὸς ἐμοίρασεν εἰς ἕκαστον, καὶ καθὼς ὁ Κύριος προσεκάλεσεν ἕκαστον, οὕτως ἄς περιπατῇ. Καὶ οὕτω διατάττω εἰς πάσας τὰς ἐκκλησίας.18Προσεκλήθη τις εἰς τὴν πίστιν περιτετμημένος; Ἄς μή καλύπτῃ τὴν περιτομήν. Προσεκλήθη τις ἀπερίτμητος; Ἄς μή περιτέμνηται.19Ἡ περιτομή εἶναι οὐδέν, καὶ ἡ ἀκροβυστία εἶναι οὐδέν, ἀλλ᾿ ἡ τήρησις τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. 20Ἕκαστος ἐν τῇ κλήσει, καθ᾿ ἥν ἐκλήθη, ἐν ταύτῃ ἄς μένῃ.21Ἐκλήθης δοῦλος; μή σὲ μέλῃ ἀλλ᾿ ἐὰν δύνασαι νὰ γείνῃς ἐλεύθερος, μεταχειρίσου τοῦτο καλήτερα.22Διότι ὅστις δοῦλος ἐκλήθη εἰς τὸν Κύριον, εἶναι ἀπελεύθερος τοῦ Κυρίου ὁμοίως καὶ ὅστις ἐλεύθερος ἐκλήθη, δοῦλος εἶναι τοῦ Χριστοῦ.23Διὰ τιμῆς ἠγοράσθητε μή γίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων. 24Ἕκαστος, ἀδελφοί, εἰς ὅ, τι ἐκλήθη, ἐν τούτῳ ἄς μένῃ παρὰ τῷ Θεῷ.