Θυμήσου κάτι που κατάφερες με δική σου δύναμη και κάτι που κατάφερες με τη δύναμη του Θεού. Ποια ήταν η διαφορά;
Εκκλησιαστής 12:1-14
Ο δάσκαλος δίνει οδηγίες σε νέους ανθρώπους, προτρέποντας τους να βάλουν τον Θεό πρώτο στη ζωή τους, γιατί τα γηρατειά και ο θάνατος έρχονται γρήγορα: «Θυμήσου τον δημιουργό σου στης νιότης σου τις μέρες» (εδ. 1). Τα εδ. 1-5 απεικονίζουν τα γηρατειά, περιγράφοντας την εξασθένηση των αισθήσεων (εδ. 2-4), τη μοναξιά (εδ. 4) και τη σωματική αδυναμία (εδ. 5). Τα εδ. 6-7 περιγράφουν τον θάνατο, είμαστε χώμα και στο χώμα θα επιστρέψουμε (βλ. επίσης Γένεση 3:19). Έτσι, ο δάσκαλος επαναλαμβάνει τον αρχικό του προβληματισμό για τη ζωή (εδ. 8, βλ.1:2): «Ματαιότητα! Ματαιότητα!»
Στα εδάφια 9-14 ο δάσκαλος ανακαλεί όσα είπε νωρίτερα. Η αναφορά σε έναν ποιμένα στο εδ. 11 οδηγεί στη σκέψη για έναν Θεό πιο οικείο από τον Θεό Δημιουργό του πρώτου εδαφίου. Το εδ. 12β είναι μια γνωστή παροιμία. Πώς θα μπορούσες να το ερμηνεύσεις στο γενικό πλαίσιο του βιβλίου του Εκκλησιαστή;
Αυτό οδηγεί στο τελικό συμπέρασμα του δασκάλου (εδ.13-14). Τα λόγια του λειτουργούν σαν αντίδοτο στη μάταιη και χωρίς νόημα ζωή μακριά από τον Θεό που στηρίζεται στη δική της δύναμη.
Άκου το συμπέρασμα όλων αυτών των λόγων: να σέβεσαι το Θεό και να τηρείς τις εντολές Του, αυτό είναι το παν για τον άνθρωπο (Εκκλησιαστής 12:13).
Ιερεμίας 36–37, Ψαλμός 119:25-48
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]