Προσευχήσου τα λόγια του Ιησού να σε «συντρίψουν» σήμερα.
Λουκάς 7:36-50
36Παρεκάλει δὲ αὐτὸν εἷς ἐκ τῶν Φαρισαίων νὰ φάγῃ μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ εἰσελθὼν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Φαρισαίου, ἐκάθησεν εἰς τὴν τράπεζαν.37Καὶ ἰδού, γυνή τις ἐν τῇ πόλει, ἥτις ἦτο ἁμαρτωλή, μαθοῦσα ὅτι κάθηται εἰς τὴν τράπεζαν ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Φαρισαίου, ἔφερεν ἀλάβαστρον μύρου38καὶ σταθεῖσα πλησίον τῶν ποδῶν αὐτοῦ ὀπίσω κλαίουσα, ἤρχισε νὰ βρέχῃ τοὺς πόδας αὐτοῦ μὲ τὰ δάκρυα καὶ ἐσπόγγιζε μὲ τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς αὑτῆς καὶ κατεφίλει τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἤλειφε μὲ τὸ μῦρον.
39Ἰδὼν δὲ ὁ Φαρισαῖος ὁ καλέσας αὐτόν, εἶπε καθ᾿ ἑαυτὸν λέγων· Οὗτος, ἐὰν ἦτο προφήτης, ἤθελε γνωρίζει τίς καὶ ὁποία εἶναι ἡ γυνή, ἥτις ἐγγίζει αὐτόν, ὅτι εἶναι ἁμαρτωλή.40Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς αὐτόν· Σίμων, ἔχω νὰ σοὶ εἴπω τι. Ὁ δὲ λέγει· Διδάσκαλε, εἰπέ.41Εἶχέ τις δανειστής δύο χρεωφειλέτας· ὁ εἷς ἐχρεώστει δηνάρια πεντακόσια, ὁ δὲ ἄλλος πεντήκοντα.42Καὶ ἐπειδή δὲν εἶχον νὰ ἀποδώσωσιν, ἐχάρισεν αὐτὰ εἰς ἀμφοτέρους. Τίς λοιπὸν ἐξ αὐτῶν, εἰπέ, θέλει ἀγαπήσει αὐτὸν περισσότερον;43Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Σίμων, εἶπε· Νομίζω ὅτι ἐκεῖνος, εἰς τὸν ὁποῖον ἐχάρισε τὸ περισσότερον. Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ὀρθῶς ἔκρινας.44Καὶ στραφεὶς πρὸς τὴν γυναῖκα, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· Βλέπεις ταύτην τὴν γυναῖκα; Εἰσῆλθον εἰς τὴν οἰκίαν σου, ὕδωρ διὰ τοὺς πόδας μου δὲν ἔδωκας· αὕτη δὲ μὲ τὰ δάκρυα ἔβρεξε τοὺς πόδας μου καὶ μὲ τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς αὐτῆς ἐσπόγγισε.45Φίλημα δὲν μοι ἔδωκας· αὕτη δέ, ἀφ᾿ ἧς εἰσῆλθον, δὲν ἔπαυσε καταφιλοῦσα τοὺς πόδας μου.46Μὲ ἔλαιον τὴν κεφαλήν μου δὲν ἤλειψας· αὕτη δὲ μὲ μύρον ἤλειψε τοὺς πόδας μου.47Διὰ τοῦτο σοὶ λέγω, συγκεχωρημέναι εἶναι αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς αἱ πολλαί, διότι ἠγάπησε πολύ· εἰς ὅντινα δὲ συγχωρεῖται ὀλίγον, ὀλίγον ἀγαπᾷ.48Καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν· Συγκεχωρημέναι εἶναι αἱ ἁμαρτίαι σου.49Καὶ ἤρχισαν οἱ συγκαθήμενοι εἰς τὴν τράπεζαν νὰ λέγωσι καθ᾿ ἑαυτούς· Τίς εἶναι οὗτος, ὅστις καὶ ἁμαρτίας συγχωρεῖ;
50Εἶπε δὲ πρὸς τὴν γυναῖκα· Ἡ πίστις σου σὲ ἔσωσεν· ὕπαγε εἰς εἰρήνην.
Ο Ιησούς λέει μια μικρή ιστορία, η οποία εντάσσεται σε μια ευρύτερη ιστορία από τη ζωή του ίδιου του Ιησού. Βρισκόταν στο σπίτι ενός Φαρισαίου (εδ. 36). Τη συντροφιά διέκοψε μια αμαρτωλή γυναίκα αλείφοντας με μύρο τα πόδια του Ιησού. Ο Φαρισαίος έκρινε τη γυναίκα (εδ. 39) και έτσι ο Ιησούς είπε μια ιστορία – ίσως τη μικρότερη ιστορία που έχει πει.
Αφορά δυο άνδρες που χρωστούσαν χρήματα· και των δυο το χρέος συγχωρήθηκε (εδ. 41-42). Αυτό ήταν όλο! Αλλά η ερώτηση που ακολούθησε είχε τη μεγαλύτερη σημασία. Ποιος άνδρας αγάπησε περισσότερο αυτόν που τους συγχώρησε τα χρέη (εδ. 42); Η απάντηση ήταν προφανής: αυτός του οποίου συγχωρήθηκαν τα περισσότερα. Ο Ιησούς κατέδειξε, λοιπόν, τους παραλληλισμούς. Η φιλοξενία και η ευγένεια του Φαρισαίου ήταν περιορισμένες. Αντίθετα, η γυναίκα υπήρξε γενναιόδωρη στην αφοσίωσή της προς τον Ιησού (εδ. 44-47).
Γιορτάζουμε το ότι ο Ιησούς ήρθε να συγχωρήσει τους αμαρτωλούς. Αλλά νιώθουμε προσωπικά τη δύναμη αυτής της συγχώρησης στη δική μας ζωή; Όσο περισσότερο επιτρέπουμε στον Θεό να καταδικάζει τις αμαρτίες μας, τόσο περισσότερο οι καρδιές μας θα γεμίζουν αγάπη για τον Ιησού.
Ιώβ 22–23, Ψαλμός 85
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
