loader image
Πήγαινε μαζί με τον Θεό

Δευτέρα, 09/12/2024

Προετοιμάσου

«Μίλα, Κύριε. Σε ακούω».

Απόσπασμα της Βίβλου:
Ιερεμίας 41:16–43:13

16Καὶ ἔλαβεν ὁ Ἰωανὰν ὁ υἱὸς τοῦ Καρηὰ καὶ πάντες οἱ ἀρχηγοὶ τῶν στρατευμάτων οἱ μετ᾿ αὐτοῦ, ἅπαν τὸ ὑπόλοιπον τοῦ λαοῦ, τὸ ὁποῖον ἠλευθέρωσεν ἀπὸ τοῦ Ἰσμαήλ υἱοῦ τοῦ Νεθανίου, ἀπὸ Μισπά, ἀφοῦ ἐπάταξε Γεδαλίαν τὸν υἱὸν τοῦ Ἀχικάμ, τοὺς δυνατοὺς ἄνδρας τοῦ πολέμου καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ παιδία καὶ τοὺς εὐνούχους, τοὺς ὁποίους ἠχμαλώτισεν ἀπὸ Γαβαών,17καὶ ὑπῆγαν καὶ κατῴκησαν ἐν τῇ κατοικίᾳ τοῦ Χιμάμ, τῇ πλησίον τῆς Βηθλεέμ, διὰ νὰ ὑπάγωσι νὰ εἰσέλθωσιν εἰς τὴν Αἴγυπτον,18ἐξ αἰτίας τῶν Χαλδαίων· διότι ἐφοβήθησαν ἀπὸ αὐτούς, ἐπειδή ὁ Ἰσμαήλ ὁ υἱὸς τοῦ Νεθανίου ἐπάταξε τὸν Γεδαλίαν τὸν υἱὸν τοῦ Ἀχικάμ, τὸν ὁποῖον ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος κατέστησεν ἐπὶ τὴν γῆν.

1Καὶ προσῆλθον πάντες οἱ ἀρχηγοὶ τῶν στρατευμάτων καὶ Ἰωανὰν ὁ υἱὸς τοῦ Καρηὰ καὶ Ἰεζανίας ὁ υἱὸς τοῦ Ὠσαΐου καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου,2καὶ εἶπον πρὸς Ἱερεμίαν τὸν προφήτην, Ἄς γείνῃ δεκτή, παρακαλοῦμεν, ἡ δέησις ἡμῶν ἐνώπιόν σου, καὶ δεήθητι ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν σου περὶ πάντων τούτων τῶν ἐναπολειφθέντων· διότι ἐμείναμεν ὀλίγοι ἐκ πολλῶν, καθὼς οἱ ὀφθαλμοὶ σου βλέπουσιν ἡμᾶς3διὰ νὰ φανερώσῃ εἰς ἡμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς σου τὴν ὁδὸν εἰς τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ περιπατήσωμεν καὶ τὸ πρᾶγμα τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ κάμωμεν.
4Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς Ἱερεμίας ὁ προφήτης, Ἤκουσα· ἰδού, θέλω δεηθῆ πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν κατὰ τοὺς λόγους ὑμῶν, καὶ ὁποιονδήποτε λόγον ὁ Κύριος ἀποκριθῇ περὶ ὑμῶν, θέλω ἀναγγείλει πρὸς ὑμᾶς· δὲν θέλω κρύψει οὐδὲν ἀφ᾿ ὑμῶν.5Καὶ αὐτοὶ εἶπον πρὸς τὸν Ἱερεμίαν, Ὁ Κύριος ἄς ἦναι ἀληθής καὶ πιστὸς μάρτυς μεταξὺ ἡμῶν, ὅτι βεβαίως θέλομεν κάμει κατὰ πάντας τοὺς λόγους, καθ᾿ οὕς Κύριος ὁ Θεὸς σου σὲ ἀποστείλῃ πρὸς ἡμᾶς·6εἴτε καλὸν καὶ εἴτε κακόν, θέλομεν ὑπακούσει εἰς τὴν φωνήν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, πρὸς τὸν ὁποῖον ἡμεῖς σὲ ἀποστέλλομεν, διὰ νὰ γείνῃ καλὸν εἰς ἡμᾶς, ὅταν ὑπακούσωμεν εἰς τὴν φωνήν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.
7Καὶ μετὰ δέκα ἡμέρας ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς τὸν Ἱερεμίαν.8Καὶ ἐκάλεσε τὸν Ἰωανὰν τὸν υἱὸν τοῦ Καρηὰ καὶ πάντας τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν στρατευμάτων τοὺς μετ᾿ αὐτοῦ καὶ πάντα τὸν λαόν, ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου,9καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, πρὸς τὸν ὁποῖον μὲ ἀπεστείλατε διὰ νὰ ὑποβάλω τὴν δέησιν ὑμῶν ἐνώπιον αὐτοῦ·10Ἐὰν ἐξακολουθῆτε νὰ κατοικῆτε ἐν τῇ γῇ ταύτῃ, τότε θέλω σᾶς οἰκοδομήσει καὶ δὲν θέλω σᾶς κατακρημνίσει, καὶ θέλω σᾶς φυτεύσει καὶ δὲν θέλω σᾶς ἐκριζώσει, διότι μετενόησα διὰ τὸ κακὸν τὸ ὁποῖον ἔκαμα εἰς ἐσᾶς.11Μή φοβηθῆτε ἀπὸ τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, ἀπὸ τοῦ ὁποίου τώρα φοβεῖσθε· μή φοβηθῆτε ἀπ᾿ αὐτοῦ, λέγει Κύριος, διότι ἐγὼ εἶμαι μεθ᾿ ὑμῶν, διὰ νὰ σώσω ὑμᾶς καὶ νὰ ἐλευθερώσω ὑμᾶς ἐκ τῆς χειρὸς αὐτοῦ.12Καὶ θέλω δώσει οἰκτιρμοὺς εἰς ὑμᾶς, διὰ νὰ οἰκτείρῃ ὑμᾶς καὶ νὰ ἐπιστρέψῃ ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν ὑμῶν.
13Ἀλλ᾿ ἐὰν σεῖς λέγητε, Δὲν θέλομεν κατοικήσει ἐν τῇ γῆ ταύτῃ, μή ὑπακούοντες εἰς τὴν φωνήν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν,14λέγοντες, Οὐχί· ἀλλὰ θέλομεν εἰσέλθει εἰς τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου, ὅπου δὲν θέλομεν βλέπει πόλεμον, καὶ ἦχον σάλπιγγος δὲν θέλομεν ἀκούει, καὶ ἀπὸ ἄρτον δὲν θέλομεν πεινάσει, καὶ ἐκεῖ θέλομεν κατοικήσει·15διὰ τοῦτο, ἀκούσατε τώρα τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, σεῖς οἱ ὑπόλοιποι τοῦ Ἰούδα· οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Ἐὰν σεῖς προσηλώσητε τὸ πρόσωπόν σας εἰς τὸ νὰ εἰσέλθητε εἰς τὴν Αἴγυπτον καὶ ὑπάγητε νὰ παροικήσητε ἐκεῖ,16τότε ἡ μάχαιρα, τὴν ὁποίαν σεῖς φοβεῖσθε, θέλει σᾶς φθάσει ἐκεῖ ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου· καὶ ἡ πεῖνα, ἀπὸ τῆς ὁποίας σεῖς τρομάζετε, θέλει εἶσθαι προσκεκολλημένη ὀπίσω σας ἐκεῖ ἐν τῇ Αἰγύπτῳ, καὶ ἐκεῖ θέλετε ἀποθάνει·17καὶ πάντες οἱ ἄνδρες οἱ προσηλώσαντες τὸ πρόσωπον αὑτῶν εἰς τὸ νὰ ὑπάγωσιν εἰς τὴν Αἴγυπτον διὰ νὰ παροικήσωσιν ἐκεῖ, θέλουσιν ἀποθάνει ἐν μαχαίρᾳ, ἐν πείνῃ καὶ ἐν λοιμῷ· καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν θέλει μείνει ἤ ἐκφύγει ἀπὸ τοῦ κακοῦ, τὸ ὁποῖον ἐγὼ θέλω φέρει ἐπ᾿ αὐτούς.
18Διότι οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Καθὼς ὁ θυμὸς μου καὶ ἡ ὀργή μου ἐξεχύθησαν ἐπὶ τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ, οὕτως ἡ ὀργή μου θέλει ἐκχυθῆ ἐφ᾿ ὑμᾶς, ὅταν εἰσέλθητε εἰς τὴν Αἴγυπτον· καὶ θέλετε εἶσθαι εἰς βδέλυγμα καὶ εἰς θάμβος καὶ εἰς κατάραν καὶ εἰς ὄνειδος· καὶ δὲν θέλετε ἰδεῖ πλέον τὸν τόπον τοῦτον.19Ὁ Κύριος εἶπε περὶ ὑμῶν, ὦ ὑπόλοιποι τοῦ Ἰούδα, Μή ὑπάγητε εἰς τὴν Αἴγυπτον· γνωρίσατε καλῶς ὅτι σήμερον διεμαρτυρήθην ἐναντίον σας.20Διότι σεῖς ἐδολιεύθητε ἐν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν, ὅτε μὲ ἀπεστείλατε πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ὑμῶν, λέγοντες, Δεήθητι ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν· καὶ κατὰ πάντα ὅσα λαλήσῃ Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν, οὕτως ἀπάγγειλον πρὸς ἡμᾶς καὶ θέλομεν κάμει.21Καὶ ἀπήγγειλα σήμερον πρὸς ἐσᾶς· καὶ δὲν ὑπηκούσατε εἰς τὴν φωνήν Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν οὐδὲ εἰς πάντα, διὰ τὰ ὁποῖα μὲ ἀπέστειλε πρὸς ἐσᾶς.22Τώρα λοιπὸν ἐξεύρετε βεβαίως, ὅτι θέλετε ἀποθάνει ἐν μαχαίρᾳ, ἐν πείνῃ καὶ ἐν λοιμῷ, ἐν τῷ τόπῳ ὅπου ἐπιθυμεῖτε νὰ ὑπάγητε διὰ νὰ παροικήσητε ἐκεῖ.

1Καὶ ὅτε ἔπαυσεν ὁ Ἱερεμίας λαλῶν πρὸς πάντα τὸν λαὸν πάντας τοὺς λόγους Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτῶν, διὰ τοὺς ὁποίους Κύριος ὁ Θεὸς αὐτῶν ἀπέστειλεν αὐτὸν πρὸς αὐτούς, πάντας τοὺς λόγους τούτους,2τότε ἐλάλησεν Ἀζαρίας ὁ υἱὸς τοῦ Ὠσαΐου καὶ Ἰωανὰν ὁ υἱὸς τοῦ Καρηὰ καὶ πάντες οἱ ὑπερήφανοι ἄνδρες, λέγοντες πρὸς τὸν Ἱερεμίαν· Ψεύδεσαι· Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν δὲν σὲ ἀπέστειλε νὰ εἴπῃς, Μή ὑπάγητε εἰς τὴν Αἴγυπτον διὰ νὰ παροικήσητε ἐκεῖ·3ἀλλ᾿ ὁ Βαροὺχ ὁ υἱὸς τοῦ Νηρίου σὲ διεγείρει ἐναντίον ἡμῶν, διὰ νὰ μᾶς παραδώσῃς εἰς τὴν χεῖρα τῶν Χαλδαίων, νὰ μᾶς θανατώσωσι καὶ νὰ μᾶς φέρωσιν αἰχμαλώτους εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
4Καὶ δὲν ὑπήκουσεν Ἰωανὰν ὁ υἱὸς τοῦ Καρηὰ καὶ πάντες οἱ ἀρχηγοὶ τῶν στρατευμάτων καὶ πᾶς ὁ λαὸς εἰς τὴν φωνήν τοῦ Κυρίου, νὰ κατοικήσωσιν ἐν γῇ Ἰούδα·5ἀλλ᾿ ὁ Ἰωανὰν ὁ υἱὸς τοῦ Καρηὰ καὶ πάντες οἱ ἀρχηγοὶ τῶν στρατευμάτων ἔλαβον πάντας τοὺς ὑπολοίπους τοῦ Ἰούδα, τοὺς ἐπιστρέψαντας ἐκ πάντων τῶν ἐθνῶν, ὅπου εἶχον διασπαρῆ, διὰ νὰ κατοικήσωσιν ἐν γῇ Ἰούδα,6τοὺς ἄνδρας καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ παιδία καὶ τὰς θυγατέρας τοῦ βασιλέως καὶ πάντα ἄνθρωπον, τὸν ὁποῖον Νεβουζαραδὰν ὁ ἀρχισωματοφύλαξ εἶχεν ἀφήσει μετὰ τοῦ Γεδαλίου υἱοῦ τοῦ Ἀχικάμ υἱοῦ τοῦ Σαφάν, καὶ τὸν Ἱερεμίαν τὸν προφήτην καὶ τὸν Βαροὺχ τὸν υἱὸν τοῦ Νηρίου·7καὶ εἰσῆλθον εἰς τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου· διότι δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὴν φωνήν τοῦ Κυρίου· καὶ ἦλθον ἕως Τάφνης.
8Καὶ ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς τὸν Ἱερεμίαν ἐν Τάφνης, λέγων,9Λάβε εἰς τὴν χεῖρά σου λίθους μεγάλους καὶ κρύψον αὐτοὺς ἔμπροσθεν τῶν ὀφθαλμῶν τῶν ἀνδρῶν τῶν Ἰουδαίων ἐν ἀργίλλῳ ἐν τῇ κεραμεικῇ καμίνῳ τῇ πρὸς τὴν εἴσοδον τῆς οἰκίας τοῦ Φαραώ, ἐν Τάφνης·10καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Ἰδού, θέλω ἐξαποστείλει καὶ λάβει τὸν Ναβουχοδονόσορ τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος, τὸν δοῦλόν μου, καὶ θέλω θέσει τὸν θρόνον αὐτοῦ ἐπάνω τῶν λίθων τούτων, τοὺς ὁποίους ἔκρυψα· καὶ θέλει ἁπλώσει τὴν βασιλικήν αὑτοῦ σκηνήν ἐπάνω αὐτῶν.11Καὶ θέλει ἐλθεῖ καὶ πατάξει τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου καὶ παραδώσει τοὺς μὲν διὰ θάνατον, εἰς θάνατον, τοὺς δὲ διὰ αἰχμαλωσίαν, εἰς αἰχμαλωσίαν, τοὺς δὲ διὰ ῥομφαίαν, εἰς ῥομφαίαν.12Καὶ θέλω ἀνάψει πῦρ ἐν ταῖς οἰκίαις τῶν θεῶν τῆς Αἰγύπτου, καὶ τὰς μὲν θέλει κατακαύσει τοὺς δὲ θέλει φέρει εἰς αἰχμαλωσίαν· καὶ θέλει ἐνδυθῆ τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου, καθὼς ὁ ποιμήν ἐνδύεται τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ, καὶ θέλει ἐξέλθει ἐκεῖθεν ἐν εἰρήνῃ.13Καὶ θέλει συντρίψει τὰ εἴδωλα τοῦ οἴκου τοῦ ἡλίου, τοῦ ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου· καὶ τοὺς οἴκους τῶν θεῶν τῶν Αἰγυπτίων θέλει κατακαύσει ἐν πυρί.

Σκέψου

Πώς παίρνεις τις αποφάσεις σου; Κάποιοι χρησιμοποιούν το μυαλό τους, άλλοι την καρδιά τους. Τούτοι οι ταλαιπωρημένοι πρόσφυγες λένε ότι θέλουν να είναι μαζί με τον Θεό: «Προσευχήσου ώστε ο Κύριος ο Θεός σου να μας πει πού να πάμε και τι να κάνουμε» (42:3). Πριν τους κατηγορήσουμε για αερολογίες, ας θυμηθούμε ότι πέρασαν δύο φρικτά χρόνια: εισβολή, πολιορκία, θάνατος ή εξορία των περισσοτέρων συμπατριωτών τους, εσωτερικές μετακινήσεις, εμφύλιος πόλεμος και η συνεχιζόμενη απειλή των Βαβυλωνίων από τον βορρά. Κι όμως ήταν πρόθυμοι να περιμένουν δέκα ολόκληρες μέρες για την οδηγία του Θεού (42:7).

Κι όταν ήρθε, δεν ήταν αυτό που ήθελαν να ακούσουν. Κι έτσι, η ιστορία αποκτά μια οξεία, ειρωνική πορεία. Οι απόγονοι αυτών που ο Θεός έσωσε δραματικά από τα 400 χρόνια σκλαβιάς στην Αίγυπτο τώρα επιστρέφουν οικειοθελώς στα δεσμά τους (43:7).

Είναι κατανοητό να φοβόμαστε τον πόνο, την πείνα και την απώλεια και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τα αποφύγουμε. Όμως μέσα στη Βίβλο, ξανά και ξανά ο Θεός λέει: «μη φοβού, διότι εγώ είμαι μετά σου» (π.χ. Ησαΐας 41:10). Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να αποχωριστούμε από τον Θεό. Έχοντας αυτό ως βάση για τις αποφάσεις που παίρνουμε, βαδίζουμε στον δρόμο της σοφίας.

Ανταποκρίσου
«Κύριε, βοήθα με να Σε εμπιστευτώ με όλη μου την καρδιά κι όχι να στηρίζομαι στη δική μου κρίση. Προσεύχομαι να κάνεις τον δρόμο μου ευθύ. Αμήν».
Η Βίβλος σε έναν χρόνο:

Αμώς 3–4, Ψαλμοί 140–141

Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:

Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.

[WORDPRESS_PDF]