24Οἱ δὲ ἄνδρες τοῦ Ἰσραήλ ἀπέκαμον τὴν ἡμέραν ἐκείνην· διότι ὁ Σαοὺλ εἶχεν ὁρκίσει τὸν λαόν, λέγων, Ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος, ὅστις φάγῃ τροφήν ἕως ἑσπέρας, καὶ ἐκδικηθῶ ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν μου. Ὅθεν δὲν ἐγεύθη τροφήν πᾶς ὁ λαός.25Καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦλθεν εἰς δάσος, ὅπου ἦτο μέλι κατὰ γῆς.26Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν ὁ λαὸς εἰς τὸ δάσος, ἰδού, τὸ μέλι ἐστάλαξεν· οὐδεὶς ὅμως ἐπλησίασε τὴν χεῖρα αὑτοῦ εἰς τὸ στόμα αὑτοῦ· διότι ἐφοβήθη ὁ λαὸς τὸν ὅρκον.
27Ὁ Ἰωνάθαν ὅμως δὲν εἶχεν ἀκούσει, ὅτε ὁ πατήρ αὐτοῦ ὥρκισε τὸν λαόν· ὅθεν ἥπλωσε τὸ ἄκρον τῆς ῥάβδου τῆς ἐν τῇ χειρὶ αὑτοῦ καὶ ἐβύθισεν αὐτὸ εἰς κηρήθραν καὶ ἔβαλε τὴν χεῖρα αὑτοῦ εἰς τὸ στόμα αὑτοῦ, καὶ ἀνέβλεψαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ.28Ἀπεκρίθη δὲ εἷς ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ εἶπεν, Ὁ πατήρ σου ὥρκισε δι᾿ ὅρκου τὸν λαόν, λέγων, Ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος, ὅστις φάγῃ τροφήν σήμερον· διὰ τοῦτο ὁ λαὸς εἶναι ἐκλελυμένος.29Ὁ δὲ Ἰωνάθαν εἶπεν, Ἐτάραξεν ὁ πατήρ μου τὸν κόσμον· ἰδέτε, παρακαλῶ, πόσον ἀνέβλεψαν οἱ ὀφθαλμοὶ μου, διότι ἐγεύθην ὀλίγον ἐκ τούτου τοῦ μέλιτος·30πόσῳ μᾶλλον, ἐὰν ὁ λαὸς ἤθελε φάγει τὴν σήμερον ἐλευθέρως ἐκ τῶν λαφύρων τῶν ἐχθρῶν αὑτοῦ, τὰ ὁποῖα εὕρηκε; διότι δὲν ἤθελε γείνει τώρα πολὺ μεγαλητέρα σφαγή μεταξὺ τῶν Φιλισταίων;
31Ἐπάταξαν δὲ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ τοὺς Φιλισταίους ἀπὸ Μιχμὰς ἕως Αἰαλών· καὶ ὁ λαὸς ἦτο ἐκλελυμένος σφόδρα.32Ὅθεν ἐρρίφθη ὁ λαὸς εἰς τὰ λάφυρα, καὶ ἔλαβε πρόβατα καὶ βόας καὶ μόσχους καὶ ἔσφαξαν κατὰ γῆς· καὶ ἔτρωγεν ὁ λαὸς μετὰ τοῦ αἵματος.33Ἀνήγγειλαν δὲ πρὸς τὸν Σαούλ, λέγοντες, Ἰδού, ὁ λαὸς ἁμαρτάνει εἰς τὸν Κύριον, διότι τρώγουσι μετὰ τοῦ αἵματος. Καὶ εἶπε, Παραβάται ἐστάθητε· κυλίσατε πρὸς ἐμὲ σήμερον λίθον μέγαν.34Καὶ εἶπεν ὁ Σαούλ, Διασπάρθητε μεταξὺ τοῦ λαοῦ καὶ εἴπατε πρὸς αὐτούς, Φέρετέ μοι ἐνταῦθα ἕκαστος τὸν βοῦν αὑτοῦ καὶ ἕκαστος τὸ πρόβατον αὑτοῦ, καὶ σφάξατε ἐνταῦθα καὶ φάγετε· καὶ μή ἁμαρτάνετε εἰς τὸν Κύριον, τρώγοντες μετὰ τοῦ αἵματος. Καὶ ἔφεραν πᾶς ὁ λαὸς ἕκαστος τὸν βοῦν αὑτοῦ μεθ᾿ ἑαυτοῦ ἐκείνην τὴν νύκτα καὶ ἔσφαξαν ἐκεῖ.
35Καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Σαοὺλ θυσιαστήριον εἰς τὸν Κύριον· τοῦτο ἦτο τὸ πρῶτον θυσιαστήριον, τὸ ὁποῖον ᾠκοδόμησεν ὁ Σαοὺλ εἰς τὸν Κύριον.
36Καὶ εἶπεν ὁ Σαούλ, Ἄς καταβῶμεν ἐξοπίσω τῶν Φιλισταίων διὰ νυκτός, καὶ ἄς διαρπάσωμεν αὐτοὺς ἕως νὰ φέγξῃ ἡ ἡμέρα, καὶ ἄς μή ἀφήσωμεν μηδὲ ἕνα ἐξ αὐτῶν. Καὶ εἶπον, Κάμε πᾶν ὅ, τι σοὶ φαίνεται καλόν. Τότε εἶπεν ὁ ἱερεύς, Ἄς προσέλθωμεν ἐνταῦθα εἰς τὸν Θεόν.37Καὶ ἠρώτησεν ὁ Σαοὺλ τὸν Θεόν, Νὰ καταβῶ ἐξοπίσω τῶν Φιλισταίων; θέλεις παραδώσει αὐτοὺς εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Ἰσραήλ; Ἀλλὰ δὲν ἀπεκρίθη πρὸς αὐτὸν τὴν ἡμέραν ἐκείνην.38Καὶ εἶπεν ὁ Σαούλ, Πλησιάσατε ἐνταῦθα πάντες οἱ ἀρχηγοὶ τοῦ λαοῦ· καὶ μάθετε καὶ ἰδέτε, εἰς ποῖον ἐστάθη ἡ ἁμαρτία αὕτη σήμερον·39διότι ζῇ Κύριος, ὁ σώσας τὸν Ἰσραήλ, ὅτι καὶ εἰς τὸν Ἰωνάθαν τὸν υἱὸν μου ἄν ἐστάθη, θέλει βεβαίως θανατωθῆ. Καὶ δὲν εὑρέθη οὐδεὶς μεταξὺ παντὸς τοῦ λαοῦ, ὅστις ἀπεκρίθη πρὸς αὐτόν.
40Καὶ εἶπε πρὸς πάντα τὸν Ἰσραήλ, Σταθῆτε σεῖς ἐκ τοῦ ἑνὸς μέρους, ἐγὼ δὲ καὶ Ἰωνάθαν ὁ υἱὸς μου θέλομεν σταθῆ ἐκ τοῦ ἄλλου μέρους. Καὶ εἶπεν ὁ λαὸς πρὸς τὸν Σαούλ, Κάμε πᾶν ὅ, τι σοὶ φαίνεται καλόν.
41Τότε εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τὸν Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, Δεῖξον τὸν ἀθῶον. Καὶ ἐπιάσθη ὁ Ἰωνάθαν καὶ ὁ Σαούλ· ὁ δὲ λαὸς ἀπελύθη.42Καὶ εἶπεν ὁ Σαούλ, Ῥίψατε κλήρους μεταξὺ ἐμοῦ καὶ Ἰωνάθαν τοῦ υἱοῦ μου. Καὶ ἐπιάσθη ὁ Ἰωνάθαν.43Τότε εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τὸν Ἰωνάθαν, Φανέρωσόν μοι τί ἔπραξας. Καὶ ἐφανέρωσε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰωνάθαν, καὶ εἶπε, Τῳόντι ἐγεύθην ὁλίγον μέλι διὰ τοῦ ἄκρου τῆς ῥάβδου τῆς ἐν τῇ χειρὶ μου· ἰδού, ἐγώ, ἀποθνήσκω.44Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Σαούλ, Οὕτω νὰ κάμῃ ὁ Θεὸς καὶ οὕτω νὰ προσθέσῃ· βεβαίως θέλεις ἀποθάνει, Ἰωνάθαν.
45Ὁ δὲ λαὸς εἶπε πρὸς τὸν Σαούλ, Ὁ Ἰωνάθαν θέλει ἀποθάνει, ὅστις ἔκαμε τὴν μεγάλην ταύτην σωτηρίαν εἰς τὸν Ἰσραήλ; Μή γένοιτο· Ζῇ Κύριος, οὐδὲ μία θρὶξ ἐκ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ θέλει πέσει εἰς τὴν γῆν· διότι ἐνήργησε μετὰ τοῦ Θεοῦ τὴν ἡμέραν ταύτην. Καὶ ἐλύτρωσεν ὁ λαὸς τὸν Ἰωνάθαν, καὶ δὲν ἀπέθανε.
46Τότε ἀνέβη ὁ Σαοὺλ ἐκ τῆς καταδιώξεως τῶν Φιλισταίων· καὶ οἱ Φιλισταῖοι ὑπῆγαν εἰς τὸν τόπον αὑτῶν.
47Καὶ ἔλαβεν ὁ Σαοὺλ τὴν βασιλείαν ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ, καὶ ἐπολέμησεν ἐναντίον πάντων τῶν ἐχθρῶν αὑτοῦ κύκλῳ· ἐναντίον τοῦ Μωὰβ καὶ ἐναντίον τῶν υἱῶν τοῦ Ἀμμὼν καὶ ἐναντίον τοῦ Ἐδὼμ καὶ ἐναντίον τῶν βασιλέων τῆς Σωβὰ καὶ ἐναντίον τῶν Φιλισταίων· καὶ ἐναντίον πάντων ὅπου καὶ ἄν ἐστρέφετο, κατετρόπονε.48Συνεκρότησεν ἔτι δύναμιν καὶ ἐπάταξε τὸν Ἀμαλήκ, καὶ ἠλευθέρωσε τὸν Ἰσραήλ ἐκ χειρὸς τῶν διαρπαζόντων αὐτούς.
49Οἱ δὲ υἱοὶ τοῦ Σαοὺλ ἦσαν Ἰωνάθαν καὶ Ἰσονεὶ καὶ Μελχὶ-σουέ· καὶ τὰ ὀνόματα τῶν δύο θυγατέρων αὐτοῦ, τὸ ὄνομα τῆς πρωτοτόκου Μεράβ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς νεωτέρας Μιχάλ·50τὸ δὲ ὄνομα τῆς γυναικὸς τοῦ Σαοὺλ ἦτο Ἀχινοάμ, θυγάτηρ τοῦ Ἀχιμάας. Καὶ τὸ ὄνομα τοῦ ἀρχιστρατήγου αὐτοῦ Ἀβενήρ, υἱὸς τοῦ Νήρ, θείου τοῦ Σαούλ.51Ὁ δὲ Κεὶς ὁ πατήρ τοῦ Σαούλ, καὶ ὁ Νήρ ὁ πατήρ τοῦ Ἀβενήρ, ἦσαν υἱοὶ τοῦ Ἀβιήλ.
52Ἦτο δὲ πόλεμος δυνατὸς ἐναντίον τῶν Φιλισταίων κατὰ πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ Σαούλ· καὶ ὁπότε ἔβλεπεν ὁ Σαοὺλ ἄνδρα τινὰ δυνατὸν ἤ ἄνδρεῖον, παρελάμβανεν αὐτὸν πλησίον ἑαυτοῦ.