1[Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν, Μασχὶλ τοῦ Δαβίδ, ὅτε ἦλθε Δωήκ ὁ Ἰδουμαῖος καὶ ἀνήγγειλε πρὸς τὸν Σαούλ, καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Ἦλθεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Ἀχιμέλεχ.] Τί καυχᾶσαι εἰς τὴν κακίαν, δυνατέ; τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ διαμένει εἰς τὸν αἰῶνα.
2Ἡ γλῶσσά σου μελετᾶ κακίας· ὡς ξυράφιον ἠκονημένον ἐργάζεται δόλον.
3Ἠγάπησας τὸ κακὸν μᾶλλον παρὰ τὸ ἀγαθόν, τὸ ψεῦδος παρὰ νὰ λαλῇς δικαιοσύνην.
Διάψαλμα.
4Ἠγάπησας πάντας τοὺς λόγους τοῦ ἀφανισμοῦ, γλῶσσαν δολίαν.
5Διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς θέλει σὲ ἐξολοθρεύσει διαπαντός· θέλει σὲ ἀποσπάσει καὶ σὲ μετατοπίσει ἐκ τῆς σκηνῆς σου, καὶ θέλει σὲ ἐκριζώσει ἐκ γῆς ζώντων.
Διάψαλμα.
6Καὶ οἱ δίκαιοι θέλουσιν ἰδεῖ καὶ φοβηθῆ· καὶ θέλουσι γελάσει ἐπ᾿ αὐτὸν λέγοντες,
7Ἰδού, ὁ ἄνθρωπος, ὅστις δὲν ἔθεσε τὸν Θεὸν δύναμιν αὑτοῦ. ἀλλ᾿ ἤλπισεν ἐπὶ τὸ πλῆθος τοῦ πλούτου αὑτοῦ καὶ ἐπεστηρίζετο ἐπὶ τὴν πονηρίαν αὑτοῦ.
8Ἐγὼ δὲ θέλω εἶσθαι ὡς ἐλαία ἀκμάζουσα ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ· ἐλπίζω ἐπὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
9 Θέλω σὲ δοξολογεῖ πάντοτε, διότι ἔκαμες οὕτω· καὶ θέλω ἐλπίζει ἐπὶ τὸ ὄνομά σου, διότι εἶναι ἀγαθὸν ἔμπροσθεν τῶν ὁσίων σου.
2Ἡ γλῶσσά σου μελετᾶ κακίας· ὡς ξυράφιον ἠκονημένον ἐργάζεται δόλον.
3Ἠγάπησας τὸ κακὸν μᾶλλον παρὰ τὸ ἀγαθόν, τὸ ψεῦδος παρὰ νὰ λαλῇς δικαιοσύνην.
Διάψαλμα.
4Ἠγάπησας πάντας τοὺς λόγους τοῦ ἀφανισμοῦ, γλῶσσαν δολίαν.
5Διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς θέλει σὲ ἐξολοθρεύσει διαπαντός· θέλει σὲ ἀποσπάσει καὶ σὲ μετατοπίσει ἐκ τῆς σκηνῆς σου, καὶ θέλει σὲ ἐκριζώσει ἐκ γῆς ζώντων.
Διάψαλμα.
6Καὶ οἱ δίκαιοι θέλουσιν ἰδεῖ καὶ φοβηθῆ· καὶ θέλουσι γελάσει ἐπ᾿ αὐτὸν λέγοντες,
7Ἰδού, ὁ ἄνθρωπος, ὅστις δὲν ἔθεσε τὸν Θεὸν δύναμιν αὑτοῦ. ἀλλ᾿ ἤλπισεν ἐπὶ τὸ πλῆθος τοῦ πλούτου αὑτοῦ καὶ ἐπεστηρίζετο ἐπὶ τὴν πονηρίαν αὑτοῦ.
8Ἐγὼ δὲ θέλω εἶσθαι ὡς ἐλαία ἀκμάζουσα ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ· ἐλπίζω ἐπὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
9 Θέλω σὲ δοξολογεῖ πάντοτε, διότι ἔκαμες οὕτω· καὶ θέλω ἐλπίζει ἐπὶ τὸ ὄνομά σου, διότι εἶναι ἀγαθὸν ἔμπροσθεν τῶν ὁσίων σου.
