«Μη εις ημάς, Κύριε, μη εις ημάς, αλλ’ εις το όνομά σου δος δόξαν, διά το έλεός σου, διά την αλήθειάν σου» (Ψαλμός 115:1). Πώς νιώθεις την αγάπη και πιστότητα του Θεού;
Αποκάλυψη 18:1-10
1Καὶ μετὰ ταῦτα εἶδον ἄγγελον καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ὅστις εἶχεν ἐξουσίαν μεγάλην, καὶ ἡ γῆ ἐφωτίσθη ἐκ τῆς δόξης αὐτοῦ,2καὶ ἔκραξε δυνατὰ μετὰ φωνῆς μεγάλης, λέγων· Ἔπεσεν, ἔπεσε Βαβυλὼν ἡ μεγάλη, καὶ ἔγεινε κατοικητήριον δαιμόνων καὶ φυλακή παντὸς πνεύματος ἀκαθάρτου καὶ φυλακή παντὸς ὀρνέου ἀκαθάρτου καὶ μισητοῦ·3διότι ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς πορνείας αὐτῆς ἔπιον πάντα τὰ ἔθνη, καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς ἐπόρνευσαν μετ᾿ αὐτῆς καὶ οἱ ἔμποροι τῆς γῆς ἐπλούτησαν ἐκ τῆς ὑπερβολῆς τῆς ἐντρυφήσεως αὐτῆς.
4Καὶ ἤκουσα ἄλλην φωνήν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, λέγουσαν· Ἐξέλθετε ἐξ αὐτῆς ὁ λαὸς μου, διὰ νὰ μή συγκοινωνήσητε εἰς τὰς ἁμαρτίας αὐτῆς, καὶ νὰ μή λάβητε ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς·5διότι αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς ἔφθασαν ἕως τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐνεθυμήθη ὁ Θεὸς τὰ ἀδικήματα αὐτῆς.6Ἀπόδοτε εἰς αὐτήν ὡς καὶ αὐτή ἀπέδωκεν εἰς ἐσᾶς, καὶ διπλασιάσατε εἰς αὐτήν διπλάσια κατὰ τὰ ἔργα αὐτῆς· μὲ τὸ ποτήριον, μὲ τὸ ὁποῖον ἐκέρασε, διπλάσιον κεράσατε εἰς αὐτήν·7ὅσον ἐδόξασεν ἑαυτήν καὶ κατετρύφησε, τόσον βασανισμὸν καὶ πένθος δότε εἰς αὐτήν. Διότι λέγει ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτῆς, Κάθημαι βασίλισσα καὶ χήρα δὲν εἶμαι καὶ πένθος δὲν θέλω ἰδεῖ,8διὰ τοῦτο ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ θέλουσιν ἐλθεῖ αἱ πληγαὶ αὐτῆς, θάνατος καὶ πένθος καὶ πεῖνα, καὶ θέλει κατακαυθῆ ἐν πυρί· διότι ἰσχυρὸς εἶναι Κύριος ὁ Θεὸς ὁ κρίνων αὐτήν.
9Καὶ θέλουσι κλαύσει αὐτήν καὶ πενθήσει δι᾿ αὐτήν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, οἱ πορνεύσαντες καὶ κατατρυφήσαντες μετ᾿ αὐτῆς, ὅταν βλέπωσι τὸν καπνὸν τῆς πυρπολήσεως αὐτῆς,10ἀπὸ μακρόθεν ἱστάμενοι διὰ τὸν φόβον τοῦ βασανισμοῦ αὐτῆς, λέγοντες· Οὐαί, οὐαί, ἡ πόλις ἡ μεγάλη, Βαβυλών, ἡ πόλις ἡ ἰσχυρά, διότι ἐν μιᾷ ὥρᾳ ἦλθεν ἡ κρίσις σου.
Είναι ενδιαφέρον πώς αναμειγνύεται παρελθόν, παρόν και μέλλον στην κρίση κατά της Βαβυλώνας, δηλαδή της Ρώμης (εδ. 2, 6, 8). Όταν ο Ιωάννης έγραψε την Αποκάλυψη, η πτώση της Ρώμης δεν είχε συμβεί ακόμη, αλλά ο λόγος του Θεού για την κρίση είναι τόσο σίγουρος, που είναι σαν να έχει ήδη συμβεί. Τι ανακούφιση για όσους υπέφεραν κάτω από τη ρωμαϊκή εκμετάλλευση!
Το «μεγαλείο» της Ρώμης ήταν αποτέλεσμα κλοπής και αρπαγής των αγαθών από τις περιοχές που κατακτούσαν, ώστε να τροφοδοτείται η ρωμαϊκή ελίτ με πολυτέλεια (εδ. 7). Οι παραβάσεις της Ρώμης που έφταναν «έως του ουρανού» ήταν οι αμαρτίες της Βαβέλ (Γένεση 11:4), της Βαβυλώνας και κάθε αυτοκρατορικής δύναμης από τότε, που έχει ζητήσει την εξουσία στηριζόμενη στην ίδια της τη δύναμη. Μήπως αυτή η επιθυμία για πρωτεία και δύναμη και δόξα βρίσκεται στο κέντρο της προειδοποίησης του Θεού (εδ. 4); Ο λαός του Θεού καλείται να είναι διαφορετικός: να αναζητούμε τη δόξα του Θεού πάνω από όλα.
Επομένως, πώς «βγαίνουμε» από την πόλη; Ίσως μπορούμε να ξεκινήσουμε αναθεωρώντας τις προτεραιότητές μας: επενδύουμε σε πράγματα που θα καταστραφούν (εδ. 3, 9) ή στη σχέση μας με τον Ιησού, τον ουράνιο θησαυρό μας (βλ. επίσης Λουκάς 12:32-34); Επενδύουμε στη δική μας φήμη ή στη δόξα του Θεού;
Α΄ Βασιλέων 3–5, Α΄ Κορινθίους 11
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
