Ποιον καρπό του Πνεύματος (Γαλάτες 5:22-23) νιώθεις ότι χρειάζεσαι περισσότερο;
Β΄ Σαμουήλ 4:1-12
1Καὶ ὅτε ἤκουσεν ὁ υἱὸς τοῦ Σαοὺλ ὅτι ὁ Ἀβενήρ ἀπέθανεν ἐν Χεβρών, αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἐνεκρώθησαν, καὶ πάντες οἱ Ἰσραηλῖται συνεταράχθησαν.2Εἶχε δὲ ὁ υἱὸς τοῦ Σαοὺλ δύο ἄνδρας, οἵτινες ἦσαν ὁπλαργηγοί, τὸ ὄνομα τοῦ ἑνὸς Βαανά, καὶ τὸ ὄνομα τοῦ ἄλλου Ῥηχάβ, υἱοὶ Ῥιμμὼν τοῦ Βηρωθαίου, ἐκ τῶν υἱῶν Βενιαμίν· διότι καὶ ἡ Βηρὼθ ἐλογίζετο τοῦ Βενιαμίν·3οἱ δὲ Βηρωθαῖοι εἶχον φύγει εἰς Γιτθαΐμ καὶ ἦσαν ἐκεῖ παροικοῦντες ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
4Ἰωνάθαν δέ, ὁ υἱὸς τοῦ Σαοὺλ, εἶχεν υἱὸν βεβλαμμένον τοὺς πόδας. Ἦτο ἡλικίας πέντε ἐτῶν ὅτε ἦλθον αἱ ἀγγελίαι ἐξ Ἰεζραήλ περὶ τοῦ Σαοὺλ καὶ Ἰωνάθαν, καὶ ἐσήκωσεν αὐτὸν τροφὸς αὐτοῦ καὶ ἔφυγεν· ἐνῷ δὲ ἔσπευδε νὰ φύγῃ, ἔπεσεν αὐτὸς καὶ ἐχωλώθη· τὸ δὲ ὄνομα αὐτοῦ Μεμφιβοσθέ.
5Καὶ ὑπῆγαν οἱ υἱοὶ Ῥιμμὼν τοῦ Βηρωθαίου, Ῥηχὰβ καὶ Βαανά, καὶ εἰς τὸ καῦμα τῆς ἡμέρας εἰσῆλθον εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Ἴς-βοσθὲ ὅστις ἐκοίτετο ἐπὶ κλίνης τὸ μεσημέριον·6καὶ εἰσῆλθον ἐκεῖ ἕως τοῦ μέσου τῆς οἰκίας, ὡς διὰ νὰ λάβωσι σῖτον· καὶ ἐκτύπησαν αὐτὸν ὑπὸ τὴν πέμπτην πλευράν· καὶ ὁ Ῥηχὰβ καὶ Βαανὰ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ διεσώθησαν.7Διότι ὅτε εἰσῆλθον εἰς τὴν οἰκίαν, ἐκεῖνος ἐκοίτετο ἐπὶ τῆς κλίνης αὐτοῦ ἐντὸς τοῦ κοιτῶνος αὑτοῦ· καὶ ἐκτύπησαν αὐτὸν καὶ ἐθανάτωσαν αὐτὸν καὶ ἀπέκοψαν τὴν κεφαλήν αὐτοῦ, καὶ λαβόντες τὴν κεφαλήν αὐτοῦ, ἀνεχώρησαν ὁδοιποροῦντες διὰ τῆς πεδιάδος ὅλην τὴν νύκτα.8Καὶ ἔφερον τὴν κεφαλήν τοῦ Ἴς-βοσθὲ πρὸς τὸν Δαβὶδ εἰς Χεβρὼν καὶ εἶπον πρὸς τὸν βασιλέα, Ἰδού, ἡ κεφαλή τοῦ Ἴς-βοσθέ, υἱοῦ τοῦ Σαοὺλ τοῦ ἐχθροῦ σου, ὅστις ἐζήτει τὴν ζωήν σου· καὶ ὁ Κύριος ἔδωκεν ἐκδίκησιν εἰς τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα τὴν ἡμέραν ταύτην, ἀπὸ τοῦ Σαοὺλ καὶ ἀπὸ τοῦ σπέρματος αὐτοῦ.
9Ἀπεκρίθη δὲ ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν Ῥηχὰβ καὶ πρὸς Βαανὰ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, τοὺς υἱοὺς Ῥιμμὼν τοῦ Βηρωθαίου, καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Ζῇ Κύριος, ὅστις ἐλύτρωσε τὴν ψυχήν μου ἀπὸ πάσης στενοχωρίας·10ἐκεῖνον, ὅστις ἀπήγγειλε πρὸς ἐμέ, λέγων, Ἰδού, ἀπέθανεν ὁ Σαούλ, καὶ ἐστοχάζετο ἑαυτὸν μηνυτήν ἀγαθῆς ἀγγελίας, ἐπίασα αὐτὸν καὶ ἐθανάτωσα αὐτὸν ἐν Σικλάγ, ἀντὶ νὰ βραβεύσω αὐτὸν διὰ τὴν ἀγγελίαν αὐτοῦ·11καὶ πόσῳ μᾶλλον ἀνθρώπους πονηρούς, φονεύσαντας ἄνδρα δίκαιον ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ ἐπὶ τῆς κλίνης αὐτοῦ; τώρα λοιπὸν δὲν θέλω ἐκζητήσει τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῶν χειρῶν σας καὶ δὲν θέλω σᾶς ἐξολοθρεύσει ἀπὸ τῆς γῆς;
12Καὶ προσέταξεν ὁ Δαβὶδ τοὺς νέους, καὶ ἐθανάτωσαν αὐτοὺς καὶ ἔκοψαν τὰς χεῖρας αὐτῶν καὶ τοὺς πόδας αὐτῶν καὶ ἐκρέμασαν αὐτὰ ἐπὶ τὸ ὑδροστάσιον ἐν Χεβρών· τὴν δὲ κεφαλήν τοῦ Ἴς-βοσθὲ ἔλαβον, καὶ ἔθαψαν ἐν τῷ τάφῳ τοῦ Ἀβενήρ ἐν Χεβρών.
Για τον Ις-βοσθέ, ο θάνατος του Αβενήρ μάλλον σήμαινε ότι η συνθήκη ειρήνης (3:12-15) είχε αποτύχει – και το θάρρος του τον εγκατέλειψε (εδ. 1). Ένας ηγέτης δίχως θάρρος είναι σαν κινητό δίχως φόρτιση. Σε αυτό το κενό εξουσίας, εμφανίζονται δυο αρχηγοί, ο Βαανά και ο Ρηχάβ (εδ. 2), άντρες δράσης που όμως υστερούσαν ηθικά. Ίσως πίστευαν ότι μπορούσαν να αναλάβουν την εξουσία και να ενώσουν τον Ισραήλ με τον Ιούδα και επίσης να κερδίσουν κάποια αμοιβή (εδ. 8), αλλά ο Δαβίδ γνωρίζει τι συμβαίνει και δρα αποφασιστικά (εδ. 9-12).
Μου έρχονται στον νου τα λόγια του Άλμπερτ Μάσλοου: «όταν το μόνο εργαλείο που έχεις είναι ένα σφυρί, ο πειρασμός είναι να θεωρείς τα πάντα καρφιά». Πειρασμοί για εκδίκηση και κατάχρηση εξουσίας είναι «εργαλεία» ή όπλα που χρησιμοποιούνται παντού στον κόσμο, από τα σοκάκια και γραφεία πολυεθνικών, μέχρι χωριά ή κυβερνητικά κτήρια. Αυτά τα ένστικτα, αυτή η αμαρτία ενυπάρχει σε όλους μας. Ο Ιησούς μάς δείχνει έναν καλύτερο δρόμο. Σε όλους εμάς που έχουμε την τάση να επιβαλλόμαστε σε άλλους, μας λέει να ταπεινώνουμε τον εαυτό μας και να υπηρετούμε (βλ. Ιωάννης 13:1-16). Όσους αναζητούν εξουσία, διατάζει να σηκώνουν τον σταυρό τους γιατί η βασιλεία Του είναι διαφορετική, δεν λειτουργεί έτσι (βλ. Ματθαίος 16:24-28, Ιωάννης 18:36).
Έσδρας 1–2, Λουκάς 2
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
