Εισαγωγή:
Κατά τη διάρκεια των εορτασμών του πλατινένιου ιωβηλαίου για την αείμνηστη Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ το 2022, επαναλαμβανόταν συχνά ότι 14 πρωθυπουργοί την υπηρέτησαν στην 70ετή βασιλεία της. Η νέα ελισαβετιανή εποχή είχε προκαλέσει πολιτικές, πολιτιστικές, τεχνολογικές και παγκόσμιες αλλαγές. Το βιβλίο του Ησαΐα (πολλοί μελετητές υποστηρίζουν πως έχει γραφτεί από πολλαπλούς συγγραφείς) καλύπτει μεγαλύτερη περίοδο. Ξεκινά προς το τέλος της βασιλείας του βασιλιά Οζία, ο οποίος πιθανότατα πέθανε γύρω στο 740 π.Χ. και τελειώνει με τη βασιλεία του Κύρου του Μεγάλου (που πέθανε περίπου το 530 π.Χ.) και τη Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία. Εκτεινόμενη σε δύο αιώνες, μας δίνει πανοραμικά τη δραστηριότητα του Θεού στον κόσμο. Όταν ο Ησαΐας ξεκινά τη διακονία του, το βόρειο βασίλειο (του Ισραήλ) έχει καταληφθεί από τα ασσυριακά στρατεύματα. Ο Ιούδας στον νότο, με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, ήταν ευάλωτος στους αρπακτικούς γείτονες.
Ο Ησαΐας προσφέρει μια θεολογία ελπίδας παρά την άνοδο αυτών των παγκόσμιων υπερδυνάμεων. Στη δική του ανάλυση των παγκόσμιων γεγονότων, βλέπει την αυξανόμενη δύναμη της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας, που με τη σειρά της θα υποσκελιστεί από τον Βαβυλώνιο αντίπαλό της. Στον νότο περιγράφει την άνοδο της Αιγύπτου στην παγκόσμια σκηνή, τροφοδοτούμενης από μια αιθιοπική δυναστεία. Όλοι βλέπουν τον εαυτό τους ως την κορυφαία υπερδύναμη του κόσμου, αλλά θα απογοητευθούν. Με την ευφάνταστη μεγαλοφυΐα του, ο Ησαΐας βλέπει τον Κύριο, τον κυβερνήτη του χρόνου και του χώρου, που εργάζεται τους δικούς Του σκοπούς και μια μέρα η γνώση Του θα γεμίσει τη γη «όπως τα νερά σκεπάζουν τη θάλασσα» (Ησαΐας 11:9).
Κάποιες φορές όλα δείχνουν εναντίον μας, η ζωή μοιάζει να σωριάζεται σε κομμάτια παρά τις καλύτερες προσπάθειές μας. Θυμήσου: Ο Θεός είναι υπέρ μας, όχι εναντίον μας.
Ησαΐας 9:7-20
Αυτό το άβολο χωρίο συνδέεται με ένα από τα πιο δημοφιλή χριστουγεννιάτικα αναγνώσματα (9:1-6). Αλλά αυτή η «άλλη» ανάγνωση σπάνια ακούγεται. Τα προηγούμενα λόγια παρηγοριάς έδωσαν τη θέση τους στην κρίση. Το κέντρο έχει μετατοπιστεί. Τα πρώτα επτά εδάφια του κεφαλαίου απευθύνονται σε ανθρώπους που αισθάνονται εγκαταλειμμένοι· αν και περπατούν στο σκοτάδι, ένα μεγάλο φως θα λάμψει πάνω τους. Αλλά αυτό το ανάγνωσμα μιλά για κρίση.
Τα εδάφια αυτά απευθύνονται στο βόρειο βασίλειο του Ισραήλ που ιδρύθηκε μετά από τον εμφύλιο πόλεμο, γύρω στο 930 π.Χ. Μετά τον θάνατο του Σολομώντα και την άνοδο του γιου του Ροβοάμ, η ενότητα του βασιλείου διαλύθηκε σε αντιμαχόμενες φατρίες. Δέκα φυλές σχημάτισαν το νέο έθνος του Ισραήλ, αφήνοντας έξω τον Ιούδα και τον Βενιαμίν, τις μόνες φυλές στον νότο. Γιατί όμως αυτή η αδιάκοπη κρίση; Μέρος της απάντησης εμφανίζεται στο εδάφιο 8: εθνικό τους χαρακτηριστικό είναι η περηφάνια και η αλαζονεία. Αντί να αναζητούν τον Κύριο και την επιβεβαίωση της διαθήκης που έκανε μαζί τους, προσέγγισαν νέους πολιτικούς φίλους. Αν η υπερηφάνεια προπορεύεται της πτώσης, τότε η κατάρρευση του Ισραήλ θα είναι θανατηφόρα. Τι μπορούν να πουν αυτά τα εδάφια για μας σήμερα;
Εσθήρ 1–3, Ψαλμός 79
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
