loader image
Το αιώνιο σπίτι μας

Πέμπτη, 01/05/2025

Προετοιμάσου

Πού νιώθεις σαν στο σπίτι σου;

Απόσπασμα της Βίβλου:
Ψαλμός 90
1Προσευχή του Μωυσή, ανθρώπου του Θεού.
Κύριε, καταφύγιό μας έγινες εσύ
από γενιά σ’ άλλη γενιά.
2Πριν γεννηθούνε τα βουνά
και πάρει υπόσταση η οικουμένη,
από πάντα και για παντοτινά
εσύ ’σαι ο Θεός.
3Ξαναγυρνάς τον άνθρωπο στο χώμα,
λέγοντας:
«Γυρίστε πίσω, άνθρωποι, σ’ αυτό».
4Χίλια χρόνια
στα μάτια σου είναι σαν τη μέρα τη χτεσινή,
που πέρασε,
και σαν τη βάρδια τη νυχτερινή.
5Παίρνεις σαν την πλημμύρα κάθε χρόνο κάτι απ’ αυτούς.
Είναι καθώς η χλόη, που φυτρώνει το πρωί.
6Το πρωί ανθίζει και ψηλώνει,
το βράδυ γέρνει και ξεραίνεται.
7Η οργή σου μας αφάνισε
και μας συντάραξε ο θυμός σου.
8Τις ανομίες μας τις έβαλες μπροστά σου,
τις αμαρτίες μας τις κρυφές
στης όψης σου το φως.
9Γι’ αυτό όλες τις μέρες μας
η οργή σου τις αφάνισε·
τα χρόνια μας διαβήκαν
σαν στεναγμός.
10Όλη η ζωή μας είναι δεν είναι εβδομήντα χρόνια,
ογδόντα, αν υπάρχει ακόμη ακμή,
και τα καλύτερα απ’ αυτά κόπος και πόνος·
γιατί φεύγουν γοργά κι εμείς μισεύουμε.
11Ποιος ξέρει της οργής σου τη δύναμη,
και ποιος τη βία του θυμού σου;
12Δίδαξέ μας, λοιπόν, ότι οι μέρες μας είναι μετρημένες·
έτσι βαθιά μας θ’ αποκτήσουμε επίγνωση.
13Γύρισε, Κύριε,
ως πότε;
και σπλαχνίσου τους δούλους σου.
14Χόρτασέ μας το πρωί απ’ την αγάπη σου,
και θα ’χουμε ευφροσύνη κι αγαλλίαση
όλες τις μέρες της ζωής μας.
15Δώσε μας τόσες μέρες αγαλλίασης
όσες ήταν οι μέρες που μας παίδευες,
όσος ο χρόνος που δυστυχούσαμε.
16Δείξε στους αφοσιωμένους σου το έργο σου,
και στα παιδιά τους τη μεγαλοσύνη σου.
17Ας είναι πάνω μας η καλοσύνη σου,
Κύριε, Θεέ μας·
και δώσε διάρκεια στο αποτέλεσμα των έργων μας,
ναι, στέριωνε το αποτέλεσμα των έργων μας.
Σκέψου

Η επικεφαλίδα του Ψαλμού, «προσευχή του Μωυσή», μας ωθεί να φανταστούμε τον ηλικιωμένο Μωυσή μετά το μακρύ ταξίδι στην έρημο να στέκεται έξω από τη γη της επαγγελίας (αλλά να μην μπορεί να μπει), σκεπτόμενος τη ζωή του (Δευτερονόμιο 4:21-24).

Ο Ψαλμός αρχίζει με την υπενθύμιση της αιώνιας πιστότητας του Θεού προς τον λαό Του. Έχουμε ήδη διαβάσει στο βιβλίο του Λευιτικού για την κατοικία του Θεού ανάμεσα στον λαό Του καθώς αυτός πορευόταν προς τη γη της επαγγελίας. Εδώ ο ψαλμωδός βλέπει τον ίδιο τον Κύριο ως τη μόνιμη κατοικία στην οποία ζει ο λαός Του (εδ. 1). Το σπίτι δεν ορίζεται ως τοποθεσία, αλλά ως σχέση.

Ο ψαλμωδός προσεύχεται για σοφία που προέρχεται από την αντίληψη της προσωρινής φύσης της ζωής μας στο φως του αιώνιου σχεδίου του Θεού (εδ. 12). Αν και όλα μπορεί να καταρρεύσουν γύρω μας και εμείς έχουμε επίγνωση της παροδικότητας της ζωής, είναι καλό να θυμόμαστε ότι η αγάπη του Θεού είναι αδιάλειπτη (εδ. 14). 

Αποφεύγοντας το όρια του πανικού μπροστά στην αβεβαιότητα, αλλά εφησυχάζοντας μέσα στην ασφάλεια του οίκου του Θεού, ο ψαλμωδός ζητάει την επέμβαση του Θεού σε όλα τα έργα του (εδ. 17).

Ανταποκρίσου
«Κύριε στη σκιά Σου κατοικώ / και γνωρίζω ελπίδα πως θα βρω / κι όταν νύχτα έρθει δεν θα φοβηθώ / γιατί εγώ στη σκιά σου κατοικώ».
Η Βίβλος σε έναν χρόνο:

Α΄ Σαμουήλ 26–28, Μάρκος 16

Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:

Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.

ΕΓΓΡΑΦΗ

[WORDPRESS_PDF]