39Σηκωθεῖσα δὲ ἡ Μαριὰμ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις, ὑπῆγε μετὰ σπουδῆς εἰς τὴν ὀρεινήν εἰς πόλιν Ἰούδα,40καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου καὶ ἠσπάσθη τὴν Ἐλισάβετ.41Καὶ ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς· καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ42καὶ ἀνεφώνησε μετὰ φωνῆς μεγάλης καὶ εἶπεν· Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου.43Καὶ πόθεν μοι τοῦτο, νὰ ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρὸς μέ;44Διότι ἰδού, καθὼς ἦλθεν ἡ φωνή τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησεν ἐν ἀγαλλιάσει τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ μου.45Καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα, διότι θέλει γείνει ἐκπλήρωσις τῶν λαληθέντων πρὸς αὐτήν παρὰ Κυρίου.
46Καὶ εἶπεν ἡ Μαριάμ· Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον47καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου εἰς τὸν Θεὸν τὸν Σωτῆρά μου,48διότι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὑτοῦ. Ἐπειδή ἰδού, ἀπὸ τοῦ νῦν θέλουσι μὲ μακαρίζει πᾶσαι αἱ γενεαί·49διότι ἔκαμεν εἰς ἐμὲ μεγαλεῖα ὁ δυνατὸς καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ,50καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς γενεῶν ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν.51Ἐνήργησε κραταιῶς διὰ τοῦ βραχίονος αὑτοῦ· διεσκόρπισε τοὺς ὑπερηφάνους κατὰ τὰ διανοήματα τῆς καρδίας αὐτῶν.52Ἐκρήμνισε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε ταπεινούς,53πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀπὸ ἀγαθὰ καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλε κενούς.54Ἐβοήθησεν Ἰσραήλ τὸν δοῦλον αὑτοῦ, ἐνθυμηθεὶς τὸ ἔλεος αὑτοῦ,55Καθὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, πρὸς τὸν Ἀβραὰμ καὶ πρὸς τὸ σπέρμα αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.
56Ἔμεινε δὲ ἡ Μαριὰμ μετ᾿ αὐτῆς ὡς τρεῖς μῆνας καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὑτῆς.