1Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, λέγων,2Κάμε εἰς σεαυτὸν δύο σάλπιγγας ἀργυρᾶς· σφυρηλάτους θέλεις κάμει αὐτάς, καὶ θέλουσιν εἶσθαι εἰς σὲ διὰ νὰ συγκαλῇς τὴν συναγωγήν, καὶ νὰ βάλλῃς εἰς κίνησιν τὰ στρατόπεδα.3Καὶ ὅταν σαλπίζωσι δι᾿ αὐτῶν, πᾶσα ἡ συναγωγή θέλει συναθροίζεσθαι πρὸς σὲ εἰς τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου.4Ἐὰν δὲ σαλπίσωσι διὰ μιᾶς μόνης, τότε θέλουσι συναθροίζεσθαι πρὸς σὲ οἱ ἄρχοντες, οἱ ἀρχηγοὶ τῶν χιλιάδων τοῦ Ἰσραήλ.5Καὶ ὅταν σαλπίζητε ἀλαλαγμόν, τότε θέλουσι σηκόνεσθαι τὰ στρατόπεδα τὰ ἐστρατοπεδευμένα πρὸς ἀνατολάς.6Καὶ ὅταν σαλπίζητε ἀλαλαγμὸν δεύτερον, τότε θέλουσι σηκόνεσθαι τὰ στρατόπεδα τὰ ἐστρατοπεδευμένα πρὸς νότον· θέλουσι σαλπίζει ἀλαλαγμὸν διὰ νὰ σηκωθῶσι.7Ὅταν δὲ συγκαλῆται ἡ συναγωγή, θέλετε σαλπίζει, οὐχὶ ὅμως ἀλαλαγμόν.8Καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ Ἀαρών, οἱ ἱερεῖς, θέλουσι σαλπίζει διὰ τῶν σαλπίγγων· καὶ ταῦτα θέλουσιν εἶσθαι εἰς ἐσᾶς νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς σας.
9Καὶ ἐὰν ἐξέλθητε εἰς μάχην ἐν τῇ γῇ ὑμῶν κατὰ τοῦ ἐχθροῦ τοῦ πολεμοῦντος ἐναντίον ὑμῶν, τότε θέλετε σαλπίζει ἀλαλαγμὸν διὰ τῶν σαλπίγγων καὶ θέλετε ἐλθεῖ εἰς ἐνθύμησιν ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν καὶ θέλετε διασωθῆ ἐκ τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν.10Καὶ εἰς τὰς ἡμέρας τῆς εὐφροσύνης ὑμῶν καὶ εἰς τὰς ἑορτὰς ὑμῶν, καὶ εἰς τὰς νεομηνίας ὑμῶν θέλετε σαλπίζει διὰ τῶν σαλπίγγων ἐπὶ τῶν ὁλοκαυτωμάτων ὑμῶν καὶ ἐπὶ τῶν θυσιῶν τῶν εἰρηνικῶν προσφορῶν ὑμῶν, καὶ θέλουσιν εἶσθαι εἰς ὑμᾶς πρὸς ἐνθύμησιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὑμῶν. Ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν.
11Καὶ τὴν εἰκοστήν τοῦ δευτέρου μηνὸς τοῦ δευτέρου ἔτους ἀνέβη ἡ νεφέλη ἀπὸ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου.12Καὶ ἐσηκώθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ κατὰ τὴν τάξιν τῆς ὁδοιπορίας αὑτῶν ἀπὸ τῆς ἐρήμου Σινά, καὶ ἐστάθη ἡ νεφέλη ἐν τῇ ἐρήμῳ Φαράν.
13Καὶ ἐσηκώθησαν πρῶτον, καθὼς προσέταξε Κύριος διὰ χειρὸς τοῦ Μωϋσέως.14Καὶ πρώτη ἐσηκώθη ἡ σημαία τοῦ στρατοπέδου τῶν υἱῶν Ἰούδα, κατὰ τὰ τάγματα αὑτῶν, καὶ ἐπὶ τοῦ στρατεύματος αὐτοῦ ἦτο Ναασσὼν ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμμιναδάβ.15Καὶ ἐπὶ τοῦ στρατεύματος τῆς φυλῆς τῶν υἱῶν Ἰσσάχαρ ἦτο Ναθαναήλ ὁ υἱὸς τοῦ Σουάρ.16Καὶ ἐπὶ τοῦ στρατεύματος τῆς φυλῆς τῶν υἱῶν Ζαβουλών, Ἐλιὰβ ὁ υἱὸς τοῦ Χαιλών.17Καὶ κατεβίβασαν τὴν σκηνήν· καὶ οἱ υἱοὶ Γηρσὼν καὶ οἱ υἱοὶ Μεραρὶ ἐσηκώθησαν, βαστάζοντες τὴν σκηνήν.18Ἔπειτα ἐσηκώθη σημαία τοῦ στρατοπέδου τοῦ Ῥουβήν κατὰ τὰ τάγματα αὑτῶν, καὶ ἐπὶ τοῦ στρατεύματος αὐτοῦ ἦτο Ἐλισοὺρ ὁ υἱὸς τοῦ Σεδιούρ.19Καὶ ἐπὶ τοῦ στρατεύματος τῆς φυλῆς τῶν υἱῶν Συμεὼν ἦτο Σελουμιήλ ὁ υἱὸς τοῦ Σουρισαδαΐ.20Καὶ ἐπὶ τοῦ στρατεύματος τῆς φυλῆς τῶν υἱῶν Γὰδ ἦτο Ἐλιασὰφ ὁ υἱὸς τοῦ Δεουήλ.21Καὶ οἱ Κααθῖται ἐσηκώθησαν, βαστάζοντες τὰ ἅγια, καὶ οἱ ἄλλοι ἔστηνον τὴν σκηνήν ἑωσοῦ αὐτοὶ φθάσωσι.22Ἔπειτα ἐσηκώθη ἡ σημαία τοῦ στρατοπέδου τῶν υἱῶν Ἐφραΐμ, κατὰ τὰ τάγματα αὑτῶν, καὶ ἐπὶ τοῦ στρατεύματος αὐτοῦ ἦτο Ἐλισαμὰ ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμμιούδ.23Καὶ ἐπὶ τοῦ στρατεύματος τῆς φυλῆς τῶν υἱῶν Μανασσῆ ἦτο Γαμαλιήλ ὁ υἱὸς τοῦ Φεδασσούρ.24Καὶ ἐπὶ τοῦ στρατεύματος τῆς φυλῆς τῶν υἱῶν Βενιαμὶν ἦτο Ἀβειδὰν ὁ υἱὸς τοῦ Γιδεωνί.25Ἔπειτα ἐσηκώθη ἡ σημαία τοῦ στρατοπέδου τῶν υἱῶν Δὰν κατόπιν πάντων τῶν στρατοπέδων κατὰ τὰ τάγματα αὑτῶν, καὶ ἐπὶ τοῦ στρατεύματος αὐτοῦ ἦτο Ἀχιέζερ ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμμισαδαΐ.26Καὶ ἐπὶ τοῦ στρατεύματος τῆς φυλῆς τῶν υἱῶν Ἀσήρ ἦτο Φαγαιήλ ὁ υἱὸς τοῦ Ὀχράν.27Καὶ ἐπὶ τοῦ στρατεύματος τῆς φυλῆς τῶν υἱῶν Νεφθαλὶ ἦτο Ἀχιρὰ ὁ υἱὸς τοῦ Αἰνάν.28Οὕτως ἐγίνετο ἡ ὁδοιπορία τῶν υἱῶν Ἰσραήλ κατὰ τὰ τάγματα αὑτῶν, ὅτε ἐσηκόνοντο.
29Καὶ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Ὀβάβ, υἱὸν τοῦ Ῥαγουήλ τοῦ Μαδιανίτου, πενθεροῦ τοῦ Μωϋσέως, Ἡμεῖς ὑπάγομεν εἰς τὸν τόπον περὶ τοῦ ὁποίου εἶπεν ὁ Κύριος, Τοῦτον θέλω δώσει εἰς ἐσᾶς· ἐλθὲ μεθ᾿ ἡμῶν καὶ θέλομεν σὲ ἀγαθοποιήσει ἐπειδή ὁ Κύριος ἐλάλησεν ἀγαθὰ περὶ τοῦ Ἰσραήλ.30Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, δὲν θέλω ἐλθεῖ ἀλλὰ θέλω ἐπιστρέψει εἰς τὴν γῆν μου καὶ εἰς τὴν γενεὰν μου.31Καὶ εἶπε, Μή μᾶς ἀφήσῃς, παρακαλῶ, ἐπειδή σὺ γνωρίζεις ποῦ πρέπει νὰ στρατοπεδεύωμεν ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ θέλεις εἶσθαι εἰς ἡμᾶς ἀντὶ ὀφθαλμῶν·32καὶ ἐὰν ἔλθῃς μεθ᾿ ἡμῶν, τὰ ἀγαθὰ ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα θέλει κάμει εἰς ἡμᾶς ὁ Κύριος, τὰ αὐτὰ θέλομεν κάμει καὶ ἡμεῖς εἰς σέ.
33Καὶ ὡδοιπόρησαν ἀπὸ τοῦ ὄρους τοῦ Κυρίου ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν· καὶ ἡ κιβωτὸς τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου προεπορεύετο ἔμπροσθεν αὐτῶν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν, διὰ νὰ ζητήσῃ τόπον ἀναπαύσεως δι᾿ αὐτούς.34Καὶ ἡ νεφέλη τοῦ Κυρίου ἦτο ἐπάνωθεν αὐτῶν τὴν ἡμέραν, ὅτε ἐσηκόνοντο ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου.35Καὶ ὅτε ἐσηκόνετο ἡ κιβωτός, ἔλεγεν ὁ Μωϋσῆς, Ἀνάστα, Κύριε, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ σου καὶ φυγέτωσαν οἱ μισοῦντές σε ἀπὸ προσώπου σου.36Καὶ ὅτε ἀνεπαύετο, ἔλεγεν, Ἐπίστρεψον, Κύριε, εἰς τὰς χιλιάδας τῶν μυριάδων τοῦ Ἰσραήλ.