«να θεωρώ το κάλλος του Κυρίου και να επισκέπτωμαι τον ναόν αυτού» (Ψαλμός 27:4β). Πριν συνεχίσεις, σκέψου την ωραιότητά Του.
Έξοδος 35:30–36:7
30Καὶ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, Ἰδέτε, ὁ Κύριος ἐκάλεσεν ἐξ ὀνόματος Βεσελεήλ τὸν υἱὸν τοῦ Οὐρί, υἱοῦ τοῦ Ὤρ, ἐκ φυλῆς Ἰούδα·31καὶ ἐνέπλησεν αὐτὸν πνεύματος θείου, σοφίας συνέσεως καὶ ἐπιστήμης καὶ πάσης καλλιτεχνίας·32καὶ διὰ νὰ ἐπινοῇ ἔντεχνα ἔργα, ὥστε νὰ ἐργάζηται εἰς χρυσίον καὶ εἰς ἀργύριον καὶ εἰς χαλκόν·33καὶ νὰ γλύφῃ λίθους ἐνθέσεως καὶ νὰ σκαλίζῃ ξύλα δι᾿ ἐργασίαν, διὰ πᾶν ἔντεχνον ἔργον.34Καὶ ἔδωκεν εἰς τὴν καρδίαν αὐτοῦ τὸ νὰ διδάσκῃ, αὐτὸς καὶ Ἐλιὰβ ὁ υἱὸς τοῦ Ἀχισαμάχ, ἐκ φυλῆς Δάν.35Τούτους ἐνέπλησε συνέσεως καρδίας, διὰ νὰ ἐργάζωνται πᾶν ἔργον ἐγχαράκτου καὶ καλλιτέχνου καὶ κεντητοῦ εἰς κυανοῦν καὶ εἰς πορφυροῦν, εἰς κόκκινον καὶ εἰς βύσσον, καὶ ὑφαντοῦ, τῶν ἐργαζομένων πᾶν ἔργον καὶ ἐπινοούντων ἔντεχνα ἔργα.
1Καὶ ἔκαμεν ὁ Βεσελεήλ καὶ ὁ Ἐλιὰβ καὶ πᾶς σοφὸς τὴν καρδίαν, εἰς τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος ἔδωκε σοφίαν καὶ σύνεσιν διὰ νὰ ἐξεύρῃ νὰ ἐργάζηται πᾶν τὸ ἔργον τῆς ὑπηρεσίας τοῦ ἁγιαστηρίου, κατὰ πάντα ὅσα προσέταξεν ὁ Κύριος.
2Καὶ ἐκάλεσεν ὁ Μωϋσῆς τὸν Βεσελεήλ καὶ τὸν Ἐλιὰβ καὶ πάντα σοφὸν τὴν καρδίαν, εἰς τοῦ ὁποίου τὴν καρδίαν ὁ Κύριος ἔδωκε σοφίαν, πάντα ἄνθρωπον τοῦ ὁποίου ἡ καρδία διήγειρεν αὐτὸν εἰς τὸ νὰ ἔλθῃ πρὸς τὸ ἔργον διὰ νὰ κάμῃ αὐτὸ.
3Καὶ ἔλαβον ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τοῦ Μωϋσέως πάσας τὰς προσφοράς, τὰς ὁποίας ἔφεραν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ διὰ τὸ ἔργον τῆς ὑπηρεσίας τοῦ ἁγιαστηρίου, διὰ νὰ κάμωσιν αὐτό. Καὶ ἔφερον ἔτι πρὸς αὐτὸν αὐτοπροαιρέτους προσφορὰς καθ᾿ ἑκάστην πρωΐαν.4Καὶ ἦλθον πάντες οἱ σοφοὶ οἱ ἐργαζόμενοι πᾶν τὸ ἔργον τοῦ ἁγιαστηρίου, ἕκαστος ἀπὸ τοῦ ἔργου αὑτοῦ, τὸ ὁποῖον ἔκαμνον·5καὶ εἶπον πρὸς τὸν Μωϋσῆν, λέγοντες, Ὁ λαὸς φέρει πλειότερον παρὰ τὸ ἱκανὸν διὰ τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ ἔργου, τὸ ὁποῖον ὁ Κύριος προσέταξε νὰ γείνῃ.
6Καὶ προσέταξεν ὁ Μωϋσῆς καὶ ἐκήρυξαν ἐν τῷ στρατοπέδῳ, λέγοντες, Μηδεὶς ἀνήρ μήτε γυνή, ἄς μή κάμνῃ πλέον ἐργασίαν διὰ τὴν προσφορὰν τοῦ ἁγιαστηρίου. Καὶ ὁ λαὸς ἔπαυσεν ἀπὸ τοῦ νὰ φέρῃ·7διότι ἡ ὕλη, τὴν ὁποίαν εἶχον, ἦτο ἱκανή δι᾿ ὅλον τὸ ἔργον, ὥστε νὰ κάμωσιν αὐτὸ, καὶ ἐπερίσσευεν.
Ο πρώτος άνθρωπος στη Βίβλο πλήρης Πνεύματος ήταν ο Βεσελεήλ (εδ. 31, 31:1-5). Δεν ήταν ιερέας, προφήτης ή κήρυκας, αλλά καλλιτέχνης/τεχνίτης. Αν υποτιμούμε τις τέχνες στην εκκλησία, να θυμόμαστε ότι ο Θεός δημιούργησε εντυπωσιακή ποικιλία δέντρων για να τρώμε φρούτα και για να είναι «ωραίον εις την όρασιν» (Γένεση 2:9). Ο Βεσελεήλ λαμβάνει «επιστήμην και πάσαν καλλιτεχνίαν», για να δημιουργήσει έναν χώρο δοξολογίας καλοχτισμένο, αλλά και όμορφο (εδ. 31-33).
Οι καλλιτέχνες και οι τεχνίτες δεν λειτουργούν αυτόνομα. Το έργο του Βεσελεήλ χαρακτηρίζεται από αναγνώριση του προσώπου του Θεού και του σκοπού Του. Ο Βεσελεήλ μπόρεσε να δουλέψει στο έργο που έχει ορίσει ο Κύριος (36:1β) χάρη στις ικανότητες που του έδωσε ο Θεός: «σοφία… επιστήμη… καλλιτεχνία» (εδ. 31). Η δημιουργικότητα που δίνει ο Θεός έχει περιορισμούς. Οι τέχνες και οι επιστήμες χρειάζονται οδηγία και οριοθέτηση θεϊκή, ώστε να είναι ευλογία για τον άνθρωπο και δοξολογία για τον Θεό.
Ο Βεσελεήλ με τον βοηθό του τον Ελιάβ θα εκπαιδεύσουν δια του Πνεύματος τους εργάτες (35:34–36:2). Η δουλειά αυτών των χρισμένων τεχνιτών υποστηρίζεται από γενναιόδωρες χορηγίες (36:3-5). Η σκηνή του μαρτυρίου δεν είναι απλά για την κοινότητα, είναι συνολική προσπάθεια όλης της κοινότητας.
Α΄ Χρονικών 1–3, Β΄ Κορινθίους 10
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
