Ο Θεός δεν είναι κάποιος που πρέπει να κρατάμε κρυφό (Ματθαίος 5:14). Είναι η πίστη σου καλά κρυμμένο μυστικό ή τη μοιράζεσαι απλόχερα;
Λουκάς 5:27-39
27Καὶ μετὰ ταῦτα ἐξῆλθε καὶ εἶδε τελώνην τινὰ Λευΐν τὸ ὄνομα, καθήμενον εἰς τὸ τελώνιον, καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἀκολούθει μοι.28Καὶ ἀφήσας ἅπαντα, ἐσηκώθη καὶ ἠκολούθησεν αὐτόν.29Καὶ ἔκαμεν εἰς αὐτὸν ὁ Λευΐς ὑποδοχήν μεγάλην ἐν τῇ οἰκίᾳ αὑτοῦ, καὶ ἦτο πλῆθος πολὺ τελωνῶν καὶ ἄλλων, οἵτινες ἐκάθηντο μετ᾿ αὐτῶν εἰς τὴν τράπεζαν.30Καὶ ἐγόγγυζον οἱ γραμματεῖς αὐτῶν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, λέγοντες· Διὰ τί μετὰ τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν τρώγετε καὶ πίνετε;31Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς αὐτούς· Δὲν ἔχουσι χρείαν ἰατροῦ οἱ ὑγιαίνοντες, ἀλλ᾿ οἱ πάσχοντες.32Δὲν ἦλθον διὰ νὰ καλέσω δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.
33Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· Διὰ τί οἱ μαθηταὶ τοῦ Ἰωάννου νηστεύουσι συχνὰ καὶ κάμνουσι δεήσεις, ὁμοίως καὶ οἱ τῶν Φαρισαίων, οἱ δὲ ἰδικοὶ σου τρώγουσι καὶ πίνουσιν;34Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Μήπως δύνασθε νὰ κάμητε τοὺς υἱοὺς τοῦ νυμφῶνος νὰ νηστεύωσιν, ἐνόσῳ εἶναι μετ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος;35θέλουσιν ὅμως ἐλθεῖ ἡμέραι, ὅταν ἀφαιρεθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος· τότε θέλουσι νηστεύει ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.36Ἔλεγε δὲ καὶ παραβολήν πρὸς αὐτούς, ὅτι οὐδεὶς βάλλει ἐπίρραμμα ἱματίου νέου ἐπὶ ἱμάτιον παλαιὸν εἰ δὲ μή, καὶ τὸ νέον σχίζει καὶ μὲ τὸ παλαιὸν δὲν συμφωνεῖ τὸ ἐπίρραμμα τὸ ἀπὸ τοῦ νέου.37Καὶ οὐδεὶς βάλλει οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιοὺς εἰ δὲ μή, ὁ νέος οἶνος θέλει σχίσει τοὺς ἀσκούς, καὶ αὐτὸς θέλει ἐκχυθῆ καὶ οἱ ἀσκοὶ θέλουσι φθαρῆ38ἀλλὰ πρέπει νὰ βάλληται ὁ νέος οἶνος εἰς ἀσκοὺς νέους, καὶ ἀμφότερα διατηροῦνται.39Καὶ οὐδεὶς ἀφοῦ πίῃ οἶνον παλαιόν, θέλει εὐθὺς νέον· διότι λέγει· Ὁ παλαιὸς εἶναι καλήτερος.
Ο Ντ. Νάιλς λέει: «Ο ευαγγελισμός είναι μαρτυρία. Είναι ένας ζητιάνος που λέει σε έναν άλλο πού θα βρει φαγητό». Ο τελώνης Λευί ήταν μάλλον πλούσιος. Κοινωνικά, ωστόσο, ήταν εξοστρακισμένος, ήταν προδότης – συνεργάτης της Ρώμης. Πνευματικά, ήταν «ζητιάνος», ένας αμαρτωλός με πλήρη ανάγκη του ελέους του Θεού. Όταν ο Λευί συνάντησε τον Ιησού, τον «άρτο της ζωής» (Ιωάννης 6:35), άφησε το τελωνείο και Τον ακολούθησε (εδ. 27-28). Αυτός ο «ζητιάνος» είχε ανακαλύψει τον άρτο της ζωής που θα ικανοποιούσε τη μεγαλύτερή του πείνα.
Αλλά όταν ο Λευί εγκατέλειψε το τελωνείο, δεν έκοψε τις σχέσεις με τους φίλους του. Η πρώτη του κίνηση ήταν να ανοίξει το σπίτι του σε άλλους «ζητιάνους» σαν τον ίδιο, ώστε και αυτοί να γνωρίσουν τον άρτο της ζωής (εδ. 29). Ο Λευί δεν επέβαλε τις απόψεις του στους φίλους του· απλά τους κάλεσε σε γεύμα και τους σύστησε στον Ιησού.
Η ιδέα της «μαρτυρίας» τρομάζει κάποιους. Μπορεί να μας φαίνεται πιο εύκολο και άνετο να βλέπουμε τον ευαγγελισμό ως το καθήκον των ιεραποστόλων και κηρύκων αντί των «απλών» χριστιανών. Αλλά κάθε μαρτυρία χριστιανού είναι συγχρόνως απλή, αλλά και επιτακτική, όσο ένας ζητιάνος που δείχνει σε έναν άλλο την πηγή του άρτου της ζωής.
Ιώβ 1–2, Ψαλμός 80
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]