1Ὁ λόγος ὁ γενόμενος πρὸς τὸν Ἱερεμίαν περὶ πάντων τῶν Ἰουδαίων τῶν κατοικούντων ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου, τῶν κατοικούντων ἐν Μιγδὼλ καὶ ἐν Τάφνης καὶ ἐν Νὼφ καὶ ἐν τῇ γῇ Παθρώς, λέγων,2Οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· σεῖς εἴδετε πάντα τὰ κακὰ τὰ ὁποῖα ἐπέφερα ἐπὶ τὴν Ἱερουσαλήμ καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πόλεις τοῦ Ἰούδα, καὶ ἰδού, αὕται ἔρημοι τὴν σήμερον καὶ δὲν ὑπάρχει ὁ κατοικῶν ἐν αὐταῖς,3ἐξ αἰτίας τῆς κακίας αὐτῶν, τὴν ὁποίαν ἔπραξαν διὰ νὰ μὲ παροργίσωσιν, ὑπάγοντες νὰ θυμιάζωσι καὶ νὰ λατρεύωσιν ἄλλους θεούς, τοὺς ὁποίους δὲν ἐγνώρισαν αὐτοί, σεῖς, οὐδὲ οἱ πατέρες σας.4Καὶ ἀπέστειλα πρὸς ἐσᾶς πάντας τοὺς δούλους μου τοὺς προφήτας, ἐγειρόμενος πρωΐ καὶ ἀποστέλλων, λέγων, Μή πράττετε τὸ βδελυρὸν τοῦτο πρᾶγμα, τὸ ὁποῖον μισῶ.5Ἀλλὰ δὲν ἤκουσαν οὐδὲ ἔκλιναν τὸ τίον αὑτῶν διὰ νὰ ἐπιστρέψωσιν ἀπὸ τῆς κακίας αὑτῶν, ὥστε νὰ μή θυμιάζωσιν εἰς ἄλλους θεούς.6Διὰ τοῦτο ἐξεχύθη ἡ ὀργή μου καὶ ὁ θυμὸς μου καὶ ἐξεκαύθη ἐν ταῖς πόλεσι τοῦ Ἰούδα καὶ ἐν ταῖς πλατείαις τῆς Ἱερουσαλήμ· καὶ ἔγειναν ἔρημοι, ἄβατοι, ὡς τὴν ἡμέραν ταύτην.
7Καὶ τώρα οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Διὰ τί σεῖς πράττετε τὸ μέγα τοῦτο κακὸν ἐναντίον τῶν ψυχῶν σας, ὥστε νὰ ἀφανίσητε ἀφ᾿ ὑμῶν ἄνδρα καὶ γυναῖκα, νήπιον καὶ θηλάζον, ἐκ μέσου τοῦ Ἰούδα, διὰ νὰ μή μείνῃ εἰς ἐσᾶς ὑπόλοιπον·8παροργίζοντές με διὰ τῶν ἔργων τῶν χειρῶν σας, θυμιάζοντες εἰς ἄλλους θεοὺς ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου, ὅπου ἤλθετε νὰ παροικήσητε ἐκεῖ, ὥστε νὰ ἀφανίσητε ἑαυτοὺς καὶ νὰ γείνητε κατάρα καὶ ὄνειδος μεταξὺ πάντων τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς.9Μήπως ἐλησμονήσατε τὰς κακίας τῶν πατέρων σας καὶ τὰς κακίας τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα καὶ τὰς κακίας τῶν γυναικῶν αὐτῶν καὶ τὰς κακίας σας καὶ τὰς κακίας τῶν γυναικῶν σας, τὰς ὁποίας ἔπραξαν ἐν τῇ γῇ τοῦ Ἰούδα καὶ ἐν ταῖς πλατείαις τῆς Ἱερουσαλήμ;10Δὲν ἐταπεινώθησαν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης οὐδὲ ἐφοβήθησαν οὐδὲ περιεπάτησαν ἐν τῷ νόμῳ μου καὶ ἐν τοῖς διατάγμασί μου, τὰ ὁποῖα ἔθεσα ἐνώπιόν σας καὶ ἐνώπιον τῶν πατέρων σας.
11Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Ἰδού, ἐγὼ θέλω στήσει τὸ πρόσωπόν μου ἐναντίον ὑμῶν εἰς κακόν, καὶ διὰ νὰ ἐξολοθρεύσω πάντα τὸν Ἰούδαν.12Καὶ θέλω λάβει τοὺς ὑπολοίπους τοῦ Ἰούδα, οἵτινες ἔστησαν τὸ πρόσωπον αὑτῶν εἰς τὸ νὰ ὑπάγωσιν εἰς τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου, διὰ νὰ παροικήσωσιν ἐκεῖ, καὶ θέλουσι καταναλωθῆ πάντες ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου· θέλουσι πέσει ἐν μαχαίρᾳ, θέλουσι καταναλωθῆ ἐν πείνῃ· ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν πείνῃ θέλουσιν ἀποθάνει· καὶ θέλουσιν εἶσθαι εἰς βδέλυγμα, εἰς θάμβος καὶ εἰς κατάραν καὶ εἰς ὄνειδος.13Διότι θέλω ἐπισκεφθῆ τοὺς κατοικοῦντας ἐν τῇ γῆ τῆς Αἰγύπτου, ὡς ἐπεσκέφθην τὴν Ἱερουσαλήμ, ἐν μαχαίρᾳ, ἐν πείνῃ καὶ ἐν λοιμῷ.14Καὶ οὐδεὶς ἐκ τῶν ὑπολοίπων τοῦ Ἰούδα, τῶν ἀπελθόντων εἰς τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου διὰ νὰ παροικήσωσιν ἐκεῖ, θέλει ἐκφύγει ἤ διασωθῆ, διὰ νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν γῆν τοῦ Ἰούδα, εἰς τὴν ὁποίαν αὐτοὶ ἔχουσι προσηλωμένην τὴν ψυχήν αὑτῶν, διὰ νὰ ἐπιστρέψωσι νὰ κατοικήσωσιν ἐκεῖ· διότι δὲν θέλουσιν ἐπιστρέψει, εἰμή οἱ διασεσωσμένοι.
15Καὶ πάντες οἱ ἄνδρες οἱ γνωρίζοντες ὅτι αἱ γυναῖκες αὐτῶν ἐθυμίαζον εἰς ἄλλους θεούς, καὶ πᾶσαι αἱ γυναῖκες αἱ παρεστῶσαι, σύναξις μεγάλη, καὶ πᾶς ὁ λαὸς οἱ κατοικοῦντες ἐν τῇ γῆ τῆς Αἰγύπτου, ἐν Παθρώς, ἀπεκρίθησαν πρὸς τὸν Ἱερεμίαν, λέγοντες,16Περὶ τοῦ λόγου, τὸν ὁποῖον ἐλάλησας πρὸς ἡμᾶς ἐν ὀνόματι Κυρίου, δὲν θέλομεν σοῦ ἀκούσει·17ἀλλὰ θέλομεν ἐξάπαντος κάμνει πᾶν πρᾶγμα ἐξερχόμενον ἐκ τοῦ στόματος ἡμῶν, διὰ νὰ θυμιάζωμεν εἰς τὴν βασίλισσαν τοῦ οὐρανοῦ καὶ νὰ κάμνωμεν σπονδὰς εἰς αὐτήν, καθὼς ἐκάμνομεν, ἡμεῖς καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν, οἱ βασιλεῖς ἡμῶν καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν, ἐν ταῖς πόλεσι τοῦ Ἰούδα καὶ ἐν ταῖς πλατείαις τῆς Ἱερουσαλήμ· καὶ ἐχορταίνομεν ἄρτον καὶ διεκείμεθα καλῶς καὶ κακὸν δὲν ἐβλέπομεν.18Ἀλλ᾿ ἀφ᾿ ὅτου ἐπαύσαμεν θυμιάζοντες εἰς τὴν βασίλισσαν τοῦ οὐρανοῦ καὶ κάμνοντες σπονδὰς εἰς αὐτήν, ὥστε ἐστερήθημεν πάντων καὶ κατηναλώθημεν ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν πείνῃ.19Καὶ ὅτε ἡμεῖς ἐθυμιάζομεν εἰς τὴν βασίλισσαν τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐκάμνομεν σπονδὰς εἰς αὐτήν, μήπως ἄνευ τῶν ἀνδρῶν ἡμῶν ἐκάμνομεν εἰς αὐτήν πέμματα διὰ νὰ προσκυνῶμεν αὐτήν καὶ ἐκάμνομεν εἰς αὐτήν σπονδάς;
20Καὶ εἶπεν ὁ Ἱερεμίας πρὸς πάντα τὸν λαόν, πρὸς ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας καὶ πρὸς πάντα τὸν λαόν, τοὺς ἀποκριθέντας πρὸς αὐτὸν οὕτω, λέγων,21Μήπως τὸ θυμίαμα, τὸ ὁποῖον ἐθυμιάζετε ἐν ταῖς πόλεσι τοῦ Ἰούδα καὶ ἐν ταῖς πλατείαις τῆς Ἱερουσαλήμ, σεῖς καὶ οἱ πατέρες σας, οἱ βασιλεῖς σας καὶ οἱ ἄρχοντές σας καὶ ὁ λαὸς τοῦ τόπου, δὲν ἐνεθυμήθη αὐτὸ ὁ Κύριος καὶ δὲν ἀνέβη εἰς τὴν καρδίαν αὐτοῦ;22Ὥστε ὁ Κύριος δὲν ἠδυνήθη πλέον νὰ ὑποφέρῃ, ἐξ αἰτίας τῆς κακίας τῶν ἔργων σας, ἐξ αἰτίας τῶν βδελυγμάτων, τὰ ὁποῖα ἐπράττετε· ὅθεν ἡ γῆ σας κατεστάθη ἐρήμωσις καὶ θάμβος καὶ κατάρα, ἄνευ κατοίκου, ὡς τὴν ἡμέραν ταύτην.23Ἐπειδή ἐθυμιάζετε καὶ ἐπειδή ἡμαρτάνετε εἰς τὸν Κύριον καὶ δὲν ὑπηκούσατε εἰς τὴν φωνήν τοῦ Κυρίου οὐδὲ περιεπατήσατε ἐν τῷ νόμῳ αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς διατάγμασιν αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς μαρτυρίοις αὐτοῦ, διὰ τοῦτο συνέβη εἰς ἐσᾶς τὸ κακὸν τοῦτο, ὡς τὴν ἡμέραν ταύτην.
24Καὶ εἶπεν ὁ Ἱερεμίας πρὸς πάντα τὸν λαὸν καὶ πρὸς πάσας τὰς γυναῖκας, Ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, πᾶς ὁ Ἰούδας, ὁ ἐν τῇ γῆ τῆς Αἰγύπτου·25οὕτως ἐλάλησεν ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, λέγων, Σεῖς καὶ αἱ γυναῖκές σας καὶ ἐλαλήσατε διὰ τοῦ στόματός σας καὶ ἐξετελέσατε διὰ τῆς χειρὸς σας, λέγοντες, Θέλομεν ἐξάπαντος ἐκπληρώσει τὰς εὐχὰς ἡμῶν, τὰς ὁποίας ηὐχήθημεν, νὰ θυμιάζωμεν εἰς τὴν βασίλισσαν τοῦ οὐρανοῦ καὶ νὰ κάμνωμεν σπονδὰς εἰς αὐτήν· ἐξάπαντος λοιπὸν θέλετε ἐκπληρώσει τὰς εὐχὰς σας καὶ ἐξάπαντος θέλετε ἐκτελέσει τὰς εὐχὰς σας.26Διὰ τοῦτο ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, πᾶς ὁ Ἰούδας, οἱ κατοικοῦντες ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου· Ἰδού, ὥμοσα εἰς τὸ ὄνομά μου τὸ μέγα, λέγει Κύριος, ὅτι τὸ ὄνομά μου δὲν θέλει ὀνομασθῆ πλέον ἐν τῷ στόματι οὐδενὸς ἀνδρὸς τοῦ Ἰούδα, καθ᾿ ὅλην τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου, ὥστε νὰ λέγῃ, Ζῇ Κύριος ὁ Θεός.27Ἰδού, ἐγὼ θέλω ἐπαγρυπνεῖ ἐπ᾿ αὐτοὺς εἰς κακὸν καὶ οὐχὶ εἰς καλόν· καὶ πάντες οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰούδα οἱ ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου θέλουσι καταναλωθῆ ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν πείνῃ, ἑωσοῦ ἐκλείψωσιν.28Οἱ δὲ διασεσωσμένοι ἀπὸ τῆς μαχαίρας, ὀλίγοι τὸν ἀριθμόν, θέλουσιν ἐπιστρέψει ἐκ γῆς Αἰγύπτου εἰς γῆν Ἰούδα· καὶ πάντες οἱ ὑπόλοιποι τοῦ Ἰούδα, οἱ ἀπελθόντες εἰς τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου διὰ νὰ παροικήσωσιν ἐκεῖ, θέλουσι γνωρίσει τίνος λόγος θέλει πληρωθῆ, ὁ ἐμός, ἤ αὐτῶν.29Καὶ τοῦτο θέλει εἶσθαι σημεῖον εἰς σᾶς, λέγει Κύριος, ὅτι ἐγὼ θέλω σᾶς τιμωρήσει ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, διὰ νὰ γνωρίσητε ὅτι οἱ λόγοι μου θέλουσιν ἐξάπαντος πληρωθῆ ἐναντίον σας εἰς κακόν·30οὕτω λέγει Κύριος· Ἰδού, ἐγὼ θέλω παραδώσει τὸν Φαραὼ-οὐαφρή, βασιλέα τῆς Αἰγύπτου, εἰς τὴν χεῖρα τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ καὶ εἰς τὴν χεῖρα τῶν ζητούντων τὴν ψυχήν αὐτοῦ, καθὼς παρέδωκα τὸν Σεδεκίαν βασιλέα τοῦ Ἰούδα εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Ναβουχοδονόσορ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, τοῦ ἐχθροῦ αὐτοῦ καὶ ζητοῦντος τὴν ψυχήν αὐτοῦ.

1Ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον Ἱερεμίας ὁ προφήτης ἐλάλησε πρὸς τὸν Βαρούχ, τὸν υἱὸν τοῦ Νηρίου, ὅτε ἔγραψε τοὺς λόγους τούτους ἐν βιβλίῳ ἐκ στόματος τοῦ Ἱερεμίου, ἐν τῷ τετάρτῳ ἔτει τοῦ Ἰωακεὶμ υἱοῦ τοῦ Ἰωσίου, βασιλέως τοῦ Ἰούδα, λέγων,2Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ περὶ σοῦ, Βαρούχ·3Εἶπας, Οὐαὶ εἰς ἐμὲ τώρα! διότι ὁ Κύριος ἐπρόσθεσε πόνον ἐπὶ τὴν θλῖψιν μου· ἀπέκαμον ἐν τῷ στεναγμῷ μου καὶ ἀνάπαυσιν δὲν εὑρίσκω.4Οὕτω θέλεις εἰπεῖ πρὸς αὐτόν· Οὕτω λέγει ὁ Κύριος· Ἰδού, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ᾠκοδόμησα, ἐγὼ θέλω κατεδαφίσει· καὶ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἐφύτευσα, ἐγὼ θέλω ἐκριζώσει, καὶ σύμπασαν τὴν γῆν αὐτήν.5Καὶ σὺ ζητεῖς εἰς σεαυτὸν μεγάλα; μή ζητῇς· διότι, ἰδού, ἐγὼ θέλω φέρει κακὰ ἐπὶ πᾶσαν σάρκα, λέγει Κύριος, ἀλλὰ τὴν ζωήν σου θέλω δώσει εἰς σὲ ὡς λάφυρον, ἐν πᾶσι τοῖς τόποις ὅπου ὑπάγῃς.