«Πατέρα Θεέ, βοήθησέ με να ζω στην παρουσία Σου και να Σε λατρεύω με πνεύμα και αλήθεια κάθε στιγμή. Αμήν.»
Ιερεμίας 37:1-21
1Καὶ ἐβασίλευσε Σεδεκίας ὁ βασιλεύς, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσίου, ἀντὶ Χονίου υἱοῦ τοῦ Ἰωακείμ, τὸν ὁποῖον Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος κατέστησε βασιλέα ἐν τῇ γῇ Ἰούδα.2Καὶ δὲν ἤκουσεν αὐτὸς καὶ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ καὶ ὁ λαὸς τοῦ τόπου τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, τοὺς ὁποίους ἐλάλησε διὰ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου.
3Καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Σεδεκίας τὸν Ἰεουχὰλ υἱὸν τοῦ Σελεμίου καὶ τὸν Σοφονίαν υἱὸν τοῦ Μαασίου, τὸν ἱερέα, πρὸς Ἱερεμίαν τὸν προφήτην, λέγων, Δεήθητι, παρακαλῶ, ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν.4Ὁ δὲ Ἱερεμίας εἰσήρχετο καὶ ἐξήρχετο μεταξὺ τοῦ λαοῦ, καὶ δὲν εἶχον βάλει αὐτὸν εἰς φυλακήν.5Καὶ ἐξῆλθε τὸ στράτευμα τοῦ Φαραὼ ἐκ τῆς Αἰγύπτου· καὶ ὅτε οἱ Χαλδαῖοι οἱ πολιορκοῦντες τὴν Ἱερουσαλήμ ἤκουσαν τὴν φήμην αὐτῶν, ἀνεχώρησαν ἀπὸ Ἰερουσαλήμ.6Καὶ ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς Ἱερεμίαν τὸν προφήτην, λέγων,7Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Οὕτω θέλετε εἰπεῖ πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα, ὅστις ἀπέστειλεν ὑμᾶς πρὸς ἐμὲ διὰ νὰ μὲ ἐρωτήσητε· Ἰδού, τὸ στράτευμα τοῦ Φαραὼ τὸ ἐξελθὸν εἰς βοήθειαν ὑμῶν θέλει ἐπιστρέψει εἰς τὴν γῆν αὑτοῦ, τὴν Αἴγυπτον·8καὶ οἱ Χαλδαῖοι θέλουσιν ἐπαναστρέψει καὶ πολεμήσει κατὰ τῆς πόλεως ταύτης καὶ θέλουσι κυριεύσει αὐτήν καὶ κατακαύσει αὐτήν ἐν πυρί.9Οὕτω λέγει Κύριος· Μή πλανᾶσθε, λέγοντες, οἱ Χαλδαῖοι ἐξάπαντος θέλουσιν ἀπέλθει ἀφ᾿ ἡμῶν· ἐπειδή δὲν θέλουσιν ἀπέλθει.10Διότι καὶ ἄν πατάξητε ἅπαν τὸ στράτευμα τῶν Χαλδαίων, τὸ ὁποῖον σᾶς πολεμεῖ, καὶ ἐναπολειφθῶσι πεπληγωμένοι τινὲς μεταξὺ αὐτῶν, οὗτοι θέλουσι σηκωθῆ ἕκαστος ἐκ τῆς σκηνῆς αὑτοῦ καὶ κατακαύσει τὴν πόλιν ταύτην ἐν πυρί.
11Καὶ ὅτε τὸ στράτευμα τῶν Χαλδαίων ἀπῆλθεν ἀπὸ Ἱερουσαλήμ διὰ τὸν φόβον τοῦ στρατεύματος τοῦ Φαραώ,12τότε ἐξῆλθεν ὁ Ἱερεμίας ἐξ Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ ὑπάγῃ εἰς τὴν γῆν Βενιαμίν, ὥστε νὰ ὑπεκφύγῃ ἐκεῖθεν μεταξὺ τοῦ λαοῦ.13Καὶ ὅτε αὐτὸς ἦλθεν εἰς τὴν πύλην Βενιαμίν, ὁ ἀρχηγὸς τῆς φρουρᾶς εὑρίσκετο ἐκεῖ, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα ἦτο Ἰρεΐας υἱὸς τοῦ Σελεμίου, υἱοῦ τοῦ Ἀνανίου· καὶ ἐπίασε τὸν Ἱερεμίαν τὸν προφήτην, λέγων, Σὺ προσφεύγεις πρὸς τοὺς Χαλδαίους.14Καὶ εἶπεν ὁ Ἱερεμίας, Ψεῦδος εἶναι· ἐγὼ δὲν προσφεύγω πρὸς τοὺς Χαλδαίους. Πλήν δὲν ἤκουσεν αὐτόν· καὶ ἐπίασεν ὁ Ἰρεΐας τὸν Ἱερεμίαν καὶ ἔφερεν αὐτὸν πρὸς τοὺς ἄρχοντας.15Καὶ ὠργίσθησαν οἱ ἄρχοντες κατὰ τοῦ Ἱερεμίου καὶ ἐπάταξαν αὐτὸν καὶ ἐφυλάκισαν αὐτὸν ἐν τῇ οἰκίᾳ Ἰωνάθαν τοῦ γραμματέως, διότι ταύτην εἶχον κάμει δεσμωτήριον.16Ὅτε δὲ ὁ Ἱερεμίας εἰσῆλθεν εἰς τὸν λάκκον καὶ εἰς τὰς κρύπτας καὶ ἐκάθησεν ὁ Ἱερεμίας ἐκεῖ πολλὰς ἡμέρας,
17τότε ἀπέστειλε Σεδεκίας ὁ βασιλεὺς καὶ ἔλαβεν αὐτόν, καὶ ἠρώτησεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς κρυφίως ἐν τῇ οἰκίᾳ αὑτοῦ καὶ εἶπεν, Εἶναι λόγος παρὰ Κυρίου; Καὶ ὁ Ἱερεμίας εἶπεν, Εἶναι· καὶ εἶπεν, εἰς τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος θέλεις παραδοθῆ.18Καὶ εἶπεν ὁ Ἱερεμίας πρὸς τὸν βασιλέα Σεδεκίαν, Τὶ ἡμάρτησα εἰς σὲ ἤ εἰς τοὺς δούλους σου ἤ εἰς τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ μὲ ἐβάλετε εἰς τὸ δεσμωτήριον;19καὶ ποῦ εἶναι οἱ προφῆταί σας οἱ προφητεύσαντες εἰς ἐσᾶς, λέγοντες, Ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος δὲν θέλει ἐλθεῖ ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ ἐπὶ τὴν γῆν ταύτην;20διὰ τοῦτο ἄκουσον τώρα, παρακαλῶ, κύριέ μου βασιλεῦ· ἄς γείνῃ δεκτή, παρακαλῶ, ἡ δέησίς μου ἐνώπιόν σου· καὶ μή μὲ ἐπαναστρέψῃς εἰς τὴν οἰκίαν Ἰωνάθαν τοῦ γραμματέως, διὰ νὰ μή ἀποθάνω ἐκεῖ.
21Τότε προσέταξεν ὁ βασιλεὺς Σεδεκίας καὶ ἐφύλαττον τὸν Ἱερεμίαν ἐν τῇ αὐλῇ τῆς φυλακῆς, καὶ ἔδιδον εἰς αὐτὸν καθ᾿ ἡμέραν ὀλίγον ἄρτον ἐκ τῶν ἀρτοπωλείων, ἑωσοῦ ἐξέλιπεν ὅλος ὁ ἄρτος τῆς πόλεως. Καὶ ἔμεινεν ὁ Ἱερεμίας ἐν τῇ αὐλῇ τῆς φυλακῆς.
Ο καινούργιος βασιλιάς Σεδεκίας είναι μαριονέτα των Βαβυλωνίων (εδ. 1). Καινούργιος ηγέτης, αλλά το κείμενο λέει ότι, δυστυχώς, τίποτα δεν άλλαξε. Κανένας «δεν ήκουσεν τους λόγους του Κυρίου, τους οποίους ελάλησε διά του Ιερεμίου του προφήτου» (εδ. 2).
Ο Σεδεκίας διαφέρει λίγο από τους προκατόχους του. Στις κρίσιμες στιγμές, ζητά από τον Ιερεμία να προσευχηθεί (εδ. 3) και θέλει να μάθει τι του έχει πει ο Θεός τελευταία (εδ. 17).
Υπάρχει ένα βαθύ ανθρώπινο ένστικτο να προσευχόμαστε σε στιγμές απελπισίας ή, τουλάχιστον, να ζητάμε από κάποιον άλλο να προσευχηθεί. Μια άθεη φίλη μου ετοιμόγεννη, ένας δάσκαλος που περίμενε το αποτέλεσμα της βιοψίας, ένας παλιός συνάδελφος σε κρίση πανικού, όλοι μού ζήτησαν κάτι σαν: «σε παρακαλώ, προσευχήσου για μένα!». Όπως λέει και το ρητό, «δεν υπάρχουν άθεοι στα χαρακώματα».
Ο Θεός δεν κλείνει τα αφτιά Του στις κραυγές των απελπισμένων που, μέχρι τώρα, δεν Του έδιναν καθόλου σημασία. Στο κάτω κάτω, χωρίς δισταγμό δέχτηκε στον παράδεισο τον ληστή που ήταν δίπλα Του στον Σταυρό (Λουκάς 23:42-43). Ο Θεός μάς αποκαλεί φίλους (Ιωάννης 15:15) και το να στρεφόμαστε σε Εκείνον μόνο σε στιγμές απελπισίας δεν είναι καλός τρόπος να φερθείς σε έναν φίλο.
Ωσηέ 11–12, Αποκάλυψη 3
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
