«Σεις είσθε το άλας της γης· εάν δε το άλας διαφθαρή, με τι θέλει αλατισθή; Εις ουδέν πλέον χρησιμεύει ειμή να ριφθή έξω και να καταπατήται υπό των ανθρώπων» (Ματθαίος 5:13).
Αριθμοί 25:1-18
1Καὶ ἔμεινεν ὁ Ἰσραήλ ἐν Σιττείμ· καὶ ἤρχισεν ὁ λαὸς νὰ πορνεύῃ μετὰ τῶν θυγατέρων Μωάβ·2αἵτινες προσεκάλεσαν τὸν λαὸν εἰς τὰς θυσίας τῶν θεῶν αὑτῶν· καὶ ἔφαγεν ὁ λαὸς καὶ προσεκύνησε τοὺς θεοὺς αὑτῶν.3Καὶ προσεκολλήθη ὁ Ἰσραήλ εἰς τὸν Βέελ-φεγώρ· καὶ ἐξήφθη ἡ ὀργή τοῦ Κυρίου κατὰ τοῦ Ἰσραήλ.4Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Λάβε πάντας τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ λαοῦ καὶ κρέμασον αὐτοὺς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου κατέναντι τοῦ ἡλίου· διὰ νὰ σηκωθῇ ἀπὸ τοῦ Ἰσραήλ ἡ φλογερὰ ὀργή τοῦ Κυρίου.5Καὶ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τοὺς κριτὰς τοῦ Ἰσραήλ, Φονεύσατε ἕκαστος τοὺς ἀνθρώπους αὑτοῦ, τοὺς ὅσοι προσεκολλήθησαν εἰς τὸν Βέελ-φεγώρ.
6Καὶ ἰδού, εἷς ἐκ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ ἦλθε φέρων εἰς τοὺς ἀδελφοὺς αὑτοῦ γυναῖκα Μαδιανίτιν, ἐνώπιον τοῦ Μωϋσέως καὶ ἐνώπιον πάσης τῆς συναγωγῆς τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἐνῷ ἔκλαιον ἐν τῇ θύρᾳ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου.7Καὶ ἰδὼν Φινεές, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλεάζαρ, υἱοῦ τοῦ Ἀαρὼν τοῦ ἱερέως, ἐσηκώθη ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς, καὶ λαβὼν εἰς τὴν χεῖρα αὑτοῦ δοράτιον,8ὑπῆγε κατόπιν τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Ἰσραηλίτου εἰς τὴν σκηνήν καὶ διεπέρασεν ἀμφοτέρους, τὸν τε ἄνθρωπον τὸν Ἰσραηλίτην καὶ τὴν γυναῖκα διὰ τῆς κοιλίας αὐτῆς. Καὶ ἔπαυσεν ἡ πληγή ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.9Ἦσαν δὲ οἱ ἀποθανόντες ἐν τῇ πληγῇ εἰκοσιτέσσαρες χιλιάδες.
10Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγων,11Ὁ Φινεές, ὁ υἱὸς τοῦ Ἐλεάζαρ, υἱοῦ Ἀαρὼν τοῦ ἱερέως, ἀπέστρεψε τὸν θυμὸν μου ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, δείξας ζῆλον ὑπὲρ ἐμοῦ μεταξὺ αὐτῶν, ὅθεν δὲν ἐξωλόθρευσα τοὺς υἱοὺς Iσραήλ ἐν τῇ ζηλοτυπίᾳ μου·12διὰ τοῦτο εἰπέ, Ἰδού, ἐγὼ δίδω εἰς αὐτὸν τὴν διαθήκην μου τῆς εἰρήνης·13καὶ θέλει εἶσθαι εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τὸ σπέρμα αὐτοῦ μετ᾿ αὐτὸν διαθήκη ἱερατείας αἰωνίου· διότι ἐστάθη ζηλωτής ὑπὲρ τοῦ Θεοῦ αὑτοῦ, καὶ ἔκαμεν ἐξιλέωσιν ὑπὲρ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.
14Τὸ δὲ ὄνομα τοῦ Ἰσραηλίτου τοῦ θανατωθέντος ἐκείνου, ὅστις ἐθανατώθη μετὰ τῆς γυναικὸς τῆς Μαδιανίτιδος, ἦτο Ζιμβρί, υἱὸς Σαλοῦ, ἄρχοντος οἰκογενείας ἐπισήμου μεταξὺ τῶν Συμεωνιτῶν.15Καὶ τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς τῆς Μαδιανίτιδος τῆς θανατωθείσης ἦτο Χασβί, θυγάτηρ τοῦ Σούρ, ἀρχηγοῦ λαοῦ, ἐξ ἐπισήμου οἰκογενείας ἐν Μαδιάμ.
16Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν λέγων,17Πολεμεῖτε τοὺς Μαδιανίτας καὶ πατάξατε αὐτούς·18διότι αὐτοὶ σᾶς πολεμοῦσι μὲ τὰς δολιότητας αὑτῶν, μὲ τὰς ὁποίας σᾶς ἐδολιεύθησαν εἰς τὴν ὑπόθεσιν τοῦ Φεγὼρ καὶ εἰς τὴν ὑπόθεσιν τῆς Χασβὶ θυγατρὸς τοῦ ἄρχοντος Μαδιανίτου, τῆς ἀδελφῆς αὑτῶν, ἥτις ἐθανατώθη ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς πληγῆς διὰ τὴν ὑπόθεσιν τοῦ Φεγώρ.
Ο Βαλαάμ αναγνώρισε ότι ο Ισραήλ ήταν διαφορετικός από τα άλλα έθνη (Αριθμοί 23:9). Οι Ισραηλίτες καλούνται να είναι άγιοι, όπως ο Θεός τους είναι άγιος (Λευιτικό 19:2). Στο μεταξύ, κάτω στην πεδιάδα άρχισαν να συμπεριφέρονται όπως τα άλλα έθνη, υποκύπτοντας στη σεξουαλική ανηθικότητα που συνοδεύει τη λατρεία του Βάαλ, θεού της γονιμότητας. Η συμπεριφορά τους θυμίζει τη συμπεριφορά μιας παλαιότερης γενιάς, μόλις έλαβαν τον νόμο στο Σινά (Έξοδος 32).
Η ξεδιάντροπη συμπεριφορά του Ζιμβρί (εδ. 6, 14) συγκεφαλαιώνει τη διαφθορά ενός ολόκληρου λαού, ενώ η πράξη του Φινεές μεταδίδει την αγιότητα του Θεού (εδ. 11). Ο φόνος ενός άνδρα και μιας γυναίκας, πιθανόν κατά τη διάρκεια της επαφής, ακούγεται φρικιαστικός. Όμως είχε ως στόχο να προστατεύσει τον λαό από την πολύ πιο αυστηρή και εκτεταμένη τιμωρία, την οποία ο Θεός είχε ανακοινώσει (εδ. 4, 11).
Μάλλον μας ταράζουν περισσότερο οι πράξεις του Φινεές παρά του Ζιμβρί. Ο ρόλος του ιερατείου δεν ήταν μόνο να τελούν ιερές τελετές: ήταν να διατηρούν και να περιφρουρούν την αγιότητα του έθνους. Ο Φινεές έδρασε σαν αληθινός ιερέας. Δίχως αγιότητα, ο Ισραήλ ήταν όπως ένα οποιοδήποτε άλλο έθνος. Αυτές οι ιστορίες έχουν διατηρηθεί ώστε να μην κάνουμε κι εμείς τα ίδια λάθη (Α΄ Κορινθίους 10:6-8).
Παροιμίες 23–24, Ψαλμοί 92–93
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
