Ετοίμασε την καρδιά σου ενώπιον του Κυρίου σήμερα. Ζήτα Του να σου μιλήσει και να σου δώσει θέληση να ακούσεις και να Τον υπακούσεις.
Ιώβ 30:1-31
1Ἀλλὰ τώρα οἱ νεώτεροί μου τὴν ἡλικίαν μὲ περιγελῶσι, τῶν ὁποίων τοὺς πατέρας δὲν ἤθελον καταδεχθῇ νὰ βάλω μετὰ τῶν κυνῶν τοῦ ποιμνίου μου.2Καὶ εἰς τί τῳόντι ἠδύνατο νὰ μὲ φελήσῃ ἡ δύναμις τῶν χειρῶν αὐτῶν, εἰς τοὺς ὁποίους ἡ ἰσχὺς ἐξέλιπε;3Δι᾿ ἔνδειαν καὶ πεῖναν ἦσαν ἀπομεμονωμένοι· ἔφευγον εἰς γῆν ἄνυδρον, σκοτεινήν, ἠφανισμένην καὶ ἔρημον·4ἔκοπτον μολόχην πλησίον τῶν θάμνων καὶ τὴν ῥίζαν τῶν ἀρκεύθων διὰ τροφήν αὑτῶν.5Ἦσαν ἐκ μέσου δεδιωγμένοι· ἐφώναζον ἐπ᾿ αὐτοὺς ὡς κλέπτας.6Κατῴκουν ἐν τοῖς κρημνοῖς τῶν χειμάρρων, ταῖς τρύπαις τῆς γῆς καὶ τοῖς βρόχοις.7Μεταξὺ των θάμνων γκῶντο· ὑποκάτω τῶν ἀκανθῶν συνήγοντο·
8ἄφρονες καὶ δύσφημοι, ἐκδεδιωγμένοι ἐκ τῆς γῆς.9Καὶ τώρα ἐγὼ εἶμαι τὸ τραγῴδιον αὐτῶν, εἶμαι καὶ ἡ παροιμία αὐτῶν.10Μὲ βδελύττονται, ἀπομακρύνονται ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ δὲν συστέλλονται νὰ πτύωσιν εἰς τὸ πρόσωπόν μου.11Ἐπειδή ὁ Θεὸς διέλυσε τὴν ὑπεροχήν μου καὶ μὲ ἔθλιψεν, ἀπέρριψαν καὶ αὐτοὶ τὸν χαλινὸν ἔμπροσθέν μου.12Ἐκ δεξιῶν ἀνίστανται οἱ νέοι· ἀπωθοῦσι τοὺς πόδας μου, καὶ ἑτοιμάζουσι κατ᾿ ἐμοῦ τὰς ὀλεθρίους ὁδοὺς αὑτῶν.13Ἀνατρέπουσι τὴν ὁδὸν μου, ἐπαυξάνουσι τὴν συμφοράν μου, χωρὶς νὰ ἔχωσι βοηθόν.14Ἐφορμῶσιν ὡς σφοδρὰ πλημμύρα, ἐπὶ τῆς ἐρημώσεώς μου περικυλίονται.15Τρόμοι ἐστράφησαν ἐπ᾿ ἐμέ· καταδιώκουσι τὴν ψυχήν μου ὡς ἄνεμος· καὶ ἡ σωτηρία μου παρέρχεται ὡς νέφος.16Καὶ τώρα ἡ ψυχή μου ἐξεχύθη ἐντὸς μου· ἡμέραι θλίψεως μὲ κατέλαβον.17τὴν νύκτα τὰ ὀστᾶ μου διεπεράσθησαν ἐν ἐμοί, καὶ τὰ νεῦρά μου δὲν ἀναπαύονται.18Ὑπὸ τῆς σφοδρᾶς δυνάμεως ἠλλοιώθη τὸ ἔνδυμά μου· μὲ περισφίγγει ὡς τὸ περιλαίμιον τοῦ χιτῶνος μου.19Μὲ ἔρριψεν εἰς τὸν πηλόν, καὶ ὡμοιώθην μὲ χῶμα καὶ κόνιν.20Κράζω πρὸς σέ, καὶ δὲν μοὶ ἀποκρίνεσαι· ἵσταμαι, καὶ μὲ παραβλέπεις.21Ἔγεινες ἀνελεήμων πρὸς ἐμέ· διὰ τῆς κραταιᾶς χειρὸς σου μὲ μαστιγόνεις.22Μὲ ἐσήκωσας ἐπὶ τὸν ἄνεμον· μὲ ἐπεβίβασας καὶ διέλυσας τὴν οὐσίαν μου.
23Ἐξεύρω μὲν ὅτι θέλεις μὲ φέρει εἰς θάνατον καὶ τὸν οἶκον τὸν προσδιωρισμένον εἰς πάντα ζῶντα.24Ἀλλὰ δὲν θέλει ἐκτείνει χεῖρα εἰς τὸν τάφον, ἐὰν κράζωσι πρὸς αὐτὸν ὅταν ἀφανίζῃ.25Δὲν ἔκλαυσα ἐγὼ διὰ τὸν ὄντα ἐν ἡμέραις σκληραῖς, καὶ ἐλυπήθη ἡ ψυχή μου διὰ τὸν πτωχόν;26Ἐνῷ περιέμενον τὸ καλόν, τότε ἦλθε τὸ κακόν· καὶ ἐνῷ ἀνέμενον τὸ φῶς, τότε ἦλθε τὸ σκότος.27Τὰ ἐντόσθιά μου ἀνέβρασαν καὶ δὲν ἀνεπαύθησαν· ἡμέραι θλίψεως μὲ προέφθασαν.28Περιεπάτησα μελαγχροινὸς οὐχὶ ὑπὸ ἡλίου· ἐσηκώθην, ἐβοήσα ἐν συνάξει.29Ἔγεινα ἀδελφὸς τῶν δρακόντων καὶ σύντροφος τῶν στρουθοκαμήλων.30Τὸ δέρμα μου ἐμαύρισεν ἐπ᾿ ἐμέ, καὶ τὰ ὀστᾶ μου κατεκαύθησαν ὑπὸ τῆς φλογώσεως.31Ἡ δὲ κιθάρα μου μετεβλήθη εἰς πένθος καὶ τὸ ὄργανόν μου εἰς φωνήν κλαιόντων.
Τι μπορούμε να μάθουμε από ένα κεφάλαιο όπως το σημερινό, στο οποίο ο Ιώβ αντιπαραβάλλει τις διαφορετικές αντιδράσεις που εισπράττει από τους άλλους, τώρα που δεν είναι πλέον πλούσιος και πετυχημένος;
Ίσως χρειάζεται να αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας ανάμεσα σε αυτούς που κατηγορούν τον Ιώβ. Πόσο εύκολα κρίνουμε ανθρώπους με βάση την εξωτερική τους επιτυχία; Πόσο συχνά τους αποθεώνουμε ενόσω τα πάντα πάνε καλά, αλλά γυρνάμε την πλάτη όταν αποτυγχάνουν; Δυστυχώς αυτό συμβαίνει στις εκκλησίες, τουλάχιστον όσο συχνά συμβαίνει και στον «κόσμο». Ένας φίλος μού είπε πρόσφατα ότι η εκκλησία του ήταν εξαιρετικά υποστηρικτική κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του γάμου του, αλλά όταν ο γάμος αντιμετώπισε προβλήματα, η βοήθεια είχε εξαφανιστεί!
Μπορεί να είναι δύσκολο για αυτούς που πονούν να ακούσουν τον Θεό ή να νιώσουν την παρηγοριά Του – όπως και στην περίπτωση του Ιώβ. Αυτοί που υποφέρουν μας χρειάζονται περισσότερο από ποτέ να παρέμβουμε και να δείξουμε την αδιάκοπη και τέλεια αγάπη του Θεού.
Μπορεί να μη γνωρίζουμε τι να πούμε ή τι να πράξουμε, αλλά το να δείχνουμε ότι νοιαζόμαστε και ότι στεκόμαστε δίπλα τους με προσευχή είναι μια καλή αρχή.
Αριθμοί 28–29, Ψαλμός 31
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
