«Είσαι ο Κύριός μου και ο Θεός μου. Αμήν.»
Ωσηέ 13:1–14:2
Η διαθήκη είχε σφραγίσει τη συμφωνία (εδ. 4, Δευτερονόμιο 5:1-21). Ο Θεός έσωσε τον λαό Του από την Αίγυπτο, τους φρόντισε στην έρημο και τους οδήγησε στη γη Χαναάν (εδ. 4-6). Εκείνοι όμως στράφηκαν εναντίον Του (εδ. 2, 9). Τώρα θα κάνει και Αυτός το ίδιο (εδ. 7, 8). Δεν είναι περίεργο που ο λαός τρέμει από φόβο. Ο Θεός εξαπολύει κατηγορίες και επιβάλλει ποινές.
Ο λαός έχει ασπαστεί την ειδωλολατρία, ακόμη και τις ανθρωποθυσίες (εδ. 2). Γεμάτος περηφάνια και ικανοποίηση για τον εαυτό του, απορρίπτει τη βοήθεια του Θεού. Οι πολιτικοί ηγέτες που οι ίδιοι είχαν απαιτήσει (Α’ Σαμουήλ 8:19-20) δεν μπορούν να τους σώσουν (εδ. 9-11). Τα εγωκεντρικά τους όνειρα εξαφανίζονται σαν την πρωινή ομίχλη (εδ. 3), ενώ οι αμαρτίες τους δεν ξεχνιούνται (εδ. 12). Μπορούμε να φανταστούμε την απογοήτευση του Θεού για την άρνηση του λαού Του να ανταποκριθεί στο στοργικό Του κάλεσμα. Τώρα θα έρθει η κρίση: ο ανατολικός άνεμος θα ξηράνει τις καλλιέργειες, θα υπάρχει ανομβρία και οι αποθήκες θα λεηλατηθούν (εδ. 15). Η εξέγερση κατά του Θεού θα επιφέρει αφάνταστη φρίκη (εδ. 14:1). Ο Θεός δεν θα δείξει συμπόνια. Ακόμα και εκείνοι που προκόβουν δεν θα είναι ασφαλείς (εδ. 15).
Κι όμως, εξακολουθούν να διαφαίνονται σημάδια του τελικού θριάμβου του Θεού: «Θάνατε, πού είναι η νίκη σου;» (Α΄ Κορινθίους 15:55, Ωσ. 13:14). Η κρίση δεν είναι ο τελευταίος λόγος του Θεού.
Αριθμοί 15–16, Πράξεις 18
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]