«Δεν θέλω να καλύπτω τις αμαρτίες μου, Κύριε. Παρέκκλινα από τους δρόμους Σου, ελέησέ με σύμφωνα με το έλεος και την καλοσύνη του Ιησού. Αμήν».
Β΄ Σαμουήλ 24:1-17
1Καὶ ἐξήφθη πάλιν ἡ ὀργή τοῦ Κυρίου ἐναντίον τοῦ Ἰσραήλ, καὶ διήγειρε τὸν Δαβὶδ ἐναντίον αὐτῶν νὰ εἴπῃ, Ὕπαγε, ἀρίθμησον τὸν Ἰσραήλ καὶ τὸν Ἰούδαν.
2Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν Ἰωάβ, τὸν ἀρχηγὸν τοῦ στρατεύματος, ὅστις ἦτο μετ᾿ αὐτοῦ· Δίελθε τώρα πάσας τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ, ἀπὸ Δὰν ἕως Βήρ-σαβεέ, καὶ ἀπαρίθμησον τὸν λαόν, διὰ νὰ μάθω τὸν ἀριθμὸν τοῦ λαοῦ.3Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωὰβ πρὸς τὸν βασιλέα, Εἴθε Κύριος ὁ Θεὸς σου νὰ προσθέσῃ εἰς τὸν λαὸν ἑκατονταπλάσιον ἀφ᾿ ὅ, τι εἶναι, καὶ νὰ ἴδωσιν οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως· πλήν διὰ τί ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς ἐπιθυμεῖ τὸ πρᾶγμα τοῦτο;4Ὁ λόγος ὅμως τοῦ βασιλέως ὑπερίσχυσεν ἐπὶ τὸν Ἰωὰβ καὶ ἐπὶ τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ στρατεύματος· καὶ ἦλθεν ὁ Ἰωὰβ καὶ οἱ ἀρχηγοὶ τοῦ στρατεύματος ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως, διὰ νὰ ἀπαριθμήσωσι τὸν λαὸν τὸν Ἰσραήλ.
5Καὶ διέβησαν τὸν Ἰορδάνην καὶ ἐστρατοπέδευσαν ἐν Ἀροήρ, ἐκ τῶν δεξιῶν τῆς πόλεως, τῆς ἐν μέσῳ τῆς φάραγγος Γάδ, καὶ πρὸς Ἰαζήρ.6Ἔπειτα ἦλθον εἰς Γαλαὰδ καὶ εἰς τὴν γῆν Ταχτὶμ-ὀδσεί· καὶ ἦλθον εἰς Δὰν-ἰαὰν καὶ πέριξ, ἕως τῆς Σιδῶνος·7καὶ ἦλθον εἰς τὸ φρούριον τῆς Τύρου καὶ εἰς πάσας τὰς πόλεις τῶν Εὐαίων καὶ τῶν Χαναναίων· καὶ ἐξῆλθον κατὰ τὸ νότιον τοῦ Ἰούδα εἰς Βήρ-σαβεέ.8Ἀφοῦ δὲ περιώδευσαν πᾶσαν τὴν γῆν, ἦλθον εἰς Ἱερουσαλήμ, εἰς τὸ τέλος ἐννέα μηνῶν καὶ εἴκοσι ἡμερῶν.9Καὶ ἔδωκεν ὁ Ἰωὰβ εἰς τὸν βασιλέα τὸ κεφάλαιον τῆς ἀπαριθμήσεως τοῦ λαοῦ· καὶ ἦσαν ὁ Ἰσραήλ ὀκτακόσιαι χιλιάδες ἄνδρες δυνάμεως σύροντες ῥομφαίαν· καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ Ἰούδα πεντακόσιαι χιλιάδες.
10Καὶ ἡ καρδία τοῦ Δαβὶδ ἐκτύπησεν αὐτόν, ἀφοῦ ἀπηρίθμησε τὸν λαόν. Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν Κύριον, Ἡμάρτησα σφόδρα, πράξας τοῦτο· καὶ τώρα, δέομαί σου, Κύριε, ἀφαίρεσον τὴν ἀνομίαν τοῦ δούλου σου, ὅτι ἐμωράνθην σφόδρα.
11Καὶ ὅτε ἐσηκώθη ὁ Δαβὶδ τὸ πρωΐ, ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ἦλθε πρὸς τὸν Γὰδ τὸν προφήτην, τὸν βλέποντα τοῦ Δαβίδ, λέγων,12Ὕπαγε καὶ εἰπὲ πρὸς τὸν Δαβίδ, οὕτω λέγει Κύριος· Τρία πράγματα ἐγὼ προβάλλω εἰς σέ· ἔκλεξον εἰς σεαυτὸν ἕν ἐκ τούτων, καὶ θέλω σοὶ κάμει αὐτό.13Ἦλθε λοιπὸν ὁ Γὰδ πρὸς τὸν Δαβὶδ καὶ ἀνήγγειλε πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Θέλεις νὰ ἐπέλθωσιν εἰς σὲ ἑπτὰ ἔτη πείνης ἐπὶ τὴν γῆν σου; ἤ τρεῖς μῆνας νὰ φεύγῃς ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τῶν ἐχθρῶν σου καὶ νὰ σὲ διώκωσιν; ἤ τρεῖς ἡμέρας νὰ ἦναι θανατικὸν ἐν τῇ γῇ σου; τώρα συλλογίσθητι, καὶ ἰδὲ ποίαν ἀπόκρισιν θέλω φέρει πρὸς τὸν ἀποστείλαντά με.
14Καὶ εἶπεν ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν Γάδ, Στενὰ μοι πανταχόθεν σφόδρα· ἄς πέσω λοιπὸν εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Κυρίου, διότι εἶναι πολλοὶ οἱ οἰκτιρμοὶ αὐτοῦ· εἰς χεῖρα δὲ ἀνθρώπου ἄς μή πέσω.
15Ἀπέστειλε λοιπὸν ὁ Κύριος θανατικὸν ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ, ἀπὸ πρωΐας μέχρι τοῦ διωρισμένου καιροῦ· καὶ ἀπέθανον ἐκ τοῦ λαοῦ, ἀπὸ Δάν ἕως Βήρ-σαβεέ, ἑβδομήκοντα χιλιάδες ἀνδρῶν.16Καὶ ὅτε ὁ ἄγγελος ἐξέτεινε τὴν χεῖρα αὑτοῦ κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ ἀπολέσῃ αὐτήν, μετεμελήθη ὁ Κύριος περὶ τοῦ κακοῦ, καὶ εἶπε πρὸς τὸν ἄγγελον, ὅστις ἔκαμεν ἐν τῷ λαῷ τὴν φθοράν, Ἀρκεῖ ἤδη· σύρε τὴν χεῖρά σου. Ἦτο δὲ ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου πλησίον τοῦ ἁλωνίου τοῦ Ὀρνὰ τοῦ Ἰεβουσαίου.
17Καὶ ἐλάλησεν ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν Κύριον, ὅτε εἶδε τὸν ἄγγελον τὸν θανατόνοντα τὸν λαόν, καὶ εἶπεν, Ἰδού, ἐγὼ ἥμαρτον καὶ ἐγὼ ἠνόμησα· ταῦτα δὲ τὰ πρόβατα τί ἔπραξαν; κατ᾿ ἐμοῦ λοιπὸν ἔστω ἡ χεὶρ σου καὶ κατὰ τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸς μου.
Πρόκειται για άλλο ένα περιστατικό που συνέβη παλιότερα στη ζωή του Δαβίδ (αναφέρεται στο Α΄ Χρονικών 21:1). Ίσως σε μας η προκήρυξη απογραφής του στρατού δεν φαίνεται σαν πνευματική οπισθοδρόμηση και συμβιβασμός, αλλά έτσι το βλέπει ο Θεός. Γιατί;
Ο Ιωάβ, ο στρατηγός του Δαβίδ, φαίνεται να το κατάλαβε (εδ. 3). «Αν χρειάζεσαι κι άλλους στρατιώτες, ο Θεός θα σου τους δώσει, αλλά φαίνεται σαν να προσπαθείς να κάνεις κάτι κρυφά από τον Κύριο». Με άλλα λόγια, ο Δαβίδ δεν εμπιστεύεται ότι ο Θεός θα καλύψει τις ανάγκες του. Είναι συνηθισμένο ο Δαβίδ να χειρίζεται καταστάσεις προς όφελός του. Η σχέση του με την Βηρσαβεέ και το αποτέλεσμά της είναι άλλο ένα παράδειγμα (Β΄ Σαμουήλ κεφ. 11).
Οι ψυχολόγοι συχνά αναφέρονται στη «σκιά» των προσωπικοτήτων μας: συνήθειες, κίνητρα και πράξεις που προσπαθούμε να αποκρύψουμε, αλλά επηρεάζουν τη ζωή μας, κάποιες φορές ασυνείδητα. Ο Δαβίδ επικρίνεται για τη «σκιά» αυτή της προσωπικότητάς του και διδάσκεται με τον δύσκολο τρόπο. Έχουν υπάρξει στιγμές στη δική σου ζωή όπου είδες κι εσύ τη φτώχεια των δικών σου κινήτρων και επιθυμιών;
«Σε Σένα ανήκει η χάρη, Κύριε. Ομολογώ με χαρά ότι χρειάζομαι το Άγιο Πνεύμα Σου για να με ολοκληρώσει».
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
