Εισαγωγή:
Αν, όπως κι εγώ, αγαπάτε πιο πολύ τη λογοτεχνία παρά τα μαθηματικά, δε θα σας τραβήξει αμέσως την προσοχή ένα βιβλίο με το όνομα «Αριθμοί». Στην ελληνική έκδοση της Βίβλου έχει αυτό το όνομα, γιατί περιέχει τα αποτελέσματα απογραφών. Όμως, στην εβραϊκή Βίβλο έχει το όνομα «Μέσα στην έρημο» και η φράση προέρχεται από τους Αριθμούς 1:1. Είναι η ιστορία της διαμόρφωσης του λαού του Θεού, καθώς ετοιμάζονται για τα καλά που έχει ετοιμάσει γι’ αυτούς.
Όλοι βρισκόμαστε στην έρημο κάπου κάπου. Αυτές οι στιγμές, όπου επίμονα και εσκεμμένα γατζωνόμαστε στον Θεό, αντιμετωπίζουμε πειρασμούς και πνευματικούς αγώνες, μπορεί να είναι πολύ παραγωγικές.
Άλλες στιγμές, βρισκόμαστε στην έρημο χωρίς να ξέρουμε ξεκάθαρα ποιος είναι ο σκοπός. Έρχονται εποχές ξηρασίας στη ζωή μας, όπου οι πόροι είναι λιγοστοί και η ζωή είναι πραγματικά δύσκολη. Το ταξίδι του λαού του Θεού από την Αίγυπτο στη γη της επαγγελίας θα μπορούσε να γίνει σε δύο εβδομάδες. Όμως, πήρε 40 χρόνια. Το ταξίδι ήταν το πλαίσιο για μια βαθύτερη σχέση με τον Θεό.
Οι Αριθμοί έχουν τρεις βασικές ενότητες και δύο μεταβατικές ενότητες:
Η έρημος του Σινά (κεφάλαια 1–10)
Ταξίδι (κεφάλαια 10–12)
Η έρημος Φαράν (κεφάλαια 13–19)
Ταξίδι (κεφάλαια 20–21)
Η έρημος Μωάβ (κεφάλαιο 22–36)
Θα εξετάσουμε την τελευταία ενότητα του ταξιδιού και την τελευταία περίοδο στην έρημο. Υπάρχει τρόπος να βγούμε από την έρημο, αλλά τα απαραίτητα μαθήματα είναι δύσκολα.
Κάθε αληθινή επαφή με τον Θεό ξεκινά με αναγνώριση της αγιότητάς Του. Αυτή ήταν η εμπειρία του Ησαΐα (Ησαΐας 6) και του Πέτρου (Λουκάς 5). Συλλογίσου και αναγνώρισε την αγιότητα του Θεού.
Αριθμοί 20:1-13, 22-29
1Καὶ ἦλθον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, πᾶσα ἡ συναγωγή, εἰς τὴν ἔρημον Σίν, τὸν πρῶτον μῆνα· καὶ ἔμεινεν ὁ λαὸς ἐν Κάδης· καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖ ἡ Μαριὰμ καὶ ἐτάφη ἐκεῖ.
2Καὶ δὲν ἦτο ὕδωρ διὰ τὴν συναγωγήν· καὶ συνηθροίσθησαν κατὰ τοῦ Μωϋσέως καὶ κατὰ τοῦ Ἀαρών.3Καὶ ὁ λαὸς ἐλοιδόρει κατὰ τοῦ Μωϋσέως καὶ εἶπον, λέγοντες, Εἴθε ν᾿ ἀπεθνήσκομεν, ὅτε οἱ ἀδελφοὶ ἡμῶν ἀπέθανον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.4Καὶ διὰ τί ἀνεβιβάσατε τὴν συναγωγήν τοῦ Κυρίου εἰς τὴν ἔρημον ταύτην, διὰ νὰ ἀποθάνωμεν ἐκεῖ ἡμεῖς καὶ τὰ κτήνη ἡμῶν;5καὶ διὰ τί ἀνεβιβάσατε ἡμᾶς ἐκ τῆς Αἰγύπτου, διὰ νὰ φέρητε ἡμᾶς εἰς τὸν κακὸν τοῦτον τόπον; οὗτος δὲν εἶναι τόπος σπορᾶς ἤ σύκων ἤ ἀμπέλων ἤ ῥοδίων· οὐδὲ ὕδωρ ὑπάρχει διὰ νὰ πίωμεν.
6Καὶ ἦλθον ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρὼν ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τῆς συναγωγῆς εἰς τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἔπεσον κατὰ πρόσωπον αὑτῶν· καὶ ἐφάνη εἰς αὐτοὺς ἡ δόξα τοῦ Κυρίου.7Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, λέγων,8Λάβε τὴν ῥάβδον καὶ συγκάλεσον τὴν συναγωγήν σὺ καὶ Ἀαρὼν ὁ ἀδελφὸς σου, καὶ λαλήσατε πρὸς τὴν πέτραν ἐνώπιον αὐτῶν· καὶ θέλει δώσει τὰ ὕδατα αὐτῆς, καὶ θέλεις ἐκβάλει εἰς αὐτοὺς ὕδωρ ἐκ τῆς πέτρας· καὶ θέλεις ποτίσει τὴν συναγωγήν καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν.
9Καὶ ἔλαβεν ὁ Μωϋσῆς τὴν ῥάβδον ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου, καθὼς προσέταξεν εἰς αὐτόν·10καὶ συνεκάλεσαν Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρὼν τὴν συναγωγήν ἔμπροσθεν τῆς πέτρας· καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Ἀκούσατε τώρα, σεῖς οἱ ἀπειθεῖς· νὰ σᾶς ἐκβάλωμεν ὕδωρ ἐκ τῆς πέτρας ταύτης;11Καὶ ὑψώσας ὁ Μωϋσῆς τὴν χεῖρα αὑτοῦ ἐκτύπησε μὲ τὴν ῥάβδον αὑτοῦ τὴν πέτραν δίς· καὶ ἐξῆλθον ὕδατα πολλά· καὶ ἔπιεν ἡ συναγωγή καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν.
12Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ πρὸς τὸν Ἀαρών, Ἐπειδή δὲν μὲ ἐπιστεύσατε, διὰ νὰ μὲ ἁγιάσητε ἔμπροσθεν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, διὰ τοῦτο σεῖς δὲν θέλετε φέρει τὴν συναγωγήν ταύτην εἰς τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς αὐτούς.
13τοῦτο εἶναι τὸ ὕδωρ Μεριβά· διότι οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ ἐλοιδόρησαν κατὰ τοῦ Κυρίου, καὶ αὐτὸς ἡγιάσθη ἐν αὐτοῖς.
22Καὶ ἐσηκώθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, πᾶσα ἡ συναγωγή, ἀπὸ Κάδης καὶ ἦλθον εἰς τὸ ὄρος Ὤρ.23Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ πρὸς τὸν Ἀαρὼν ἐν τῷ ὄρει Ὤρ πλησίον τῶν ὁρίων τῆς γῆς Ἐδώμ, λέγων,24Ὁ Ἀαρὼν θέλει προστεθῆ εἰς τὸν λαὸν αὑτοῦ· διότι δὲν θέλει εἰσέλθει εἰς τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν ἔδωκα εἰς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ· ἐπειδή ἠπειθήσατε εἰς τὸν λόγον μου εἰς τὸ ὕδωρ Μεριβά·
25λάβε τὸν Ἀαρὼν καὶ Ἐλεάζαρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἀναβίβασον αὐτοὺς εἰς τὸ ὄρος Ὤρ·26καὶ ἔκδυσον τὸν Ἀαρὼν τὴν στολήν αὐτοῦ καὶ ἔνδυσον αὐτήν Ἐλεάζαρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ· καὶ ὁ Ἀαρὼν θέλει προστεθῆ εἰς τὸν λαὸν αὑτοῦ καὶ θέλει ἀποθάνει ἐκεῖ.
27Καὶ ἔκαμεν ὁ Μωϋσῆς καθὼς προσέταξεν ὁ Κύριος· καὶ ἀνέβησαν εἰς τὸ ὄρος Ὤρ ἔμπροσθεν πάσης τῆς συναγωγῆς.28Καὶ ἐξέδυσεν ὁ Μωϋσῆς τὸν Ἀαρὼν τὴν στολήν αὐτοῦ καὶ ἐνέδυσεν αὐτήν Ἐλεάζαρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ· καὶ ἀπέθανεν ὁ Ἀαρὼν ἐκεῖ ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους· καὶ κατέβησαν Μωϋσῆς καὶ Ἐλεάζαρ ἀπὸ τοῦ ὄρους.29Καὶ εἶδε πᾶσα ἡ συναγωγή ὅτι ἐτελεύτησεν ὁ Ἀαρών· καὶ ἐπένθησαν τὸν Ἀαρὼν τριάκοντα ἡμέρας πᾶς ὁ οἶκος Ἰσραήλ.
Κρίμα ο Μωυσής… Αυτό το κεφάλαιο ξεκινάει και τελειώνει με τραγικές προσωπικές απώλειες: πέθαναν τα αδέρφια του Μωυσή Μαριάμ (εδ. 1) και Ααρών (εδ. 29). Τα προφητικά και ιερατικά τους χαρίσματα πρόσφεραν μεγάλη υποστήριξη στον ίδιο, καθώς οδηγούσε τον λαό. Με τον Μωυσή να είναι όλο και πιο μόνος στην ηγεσία, ο λαός στρέφει την αγανάκτησή του πάνω του, επειδή τους έφερε «εις τον κακόν τούτον τόπον» (εδ. 5).
Σε αυτή τη στιγμή έντασης, ένα λάθος του Μωυσή οδηγεί σε μια τρίτη απώλεια, της ευκαιρίας να μπει στη γη της επαγγελίας. Εκνευρισμένος, προβάλλει τον εαυτό του αντί για τον Θεό, ισχυριζόμενος ότι αυτός έβγαλε νερό από τον βράχο. Στην κρίσιμη στιγμή, δεν εμπιστεύτηκε αρκετά τον Θεό και νόμιζε ότι όλα εξαρτιούνται από τον ίδιο (εδ. 12).
Το μυστικό στην εξουσία του Μωυσή ήταν πάντα η ταπεινή καρδιά του (Αριθμοί 12:3). Αυτή του η αρετή επέτρεπε στη δύναμη του Θεού να ενεργεί μέσω αυτού. Χωρίς ταπείνωση, ήταν απλά ένας κουρασμένος, ηλικιωμένος άνθρωπος.
Είναι και για μας δελεαστικό σε στιγμές πίεσης να πούμε λόγια που μπορεί να ικανοποιούν για λίγο, αλλά οδηγούν σε χρόνια μετάνοιας. Τέτοιες στιγμές προσπαθώ κι εγώ να θυμηθώ: «Δεν είμαι εγώ ο σπουδαίος. Να εμπιστευτώ τον Θεό. Να Τον τιμήσω ως άγιο».
Παροιμίες 5–6, Κολοσσαείς 1
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
