Εισαγωγή:
Ο Παύλος ήταν σε κατ’ οίκον εγκλεισμό, μάλλον στη Ρώμη, μάλλον στο τέλος της δεκαετίας του 50 μ.Χ. και αρχές 60 μ.Χ. Αισθανόταν ότι το τέλος της ζωής του πλησίαζε, αλλά ήταν πιο δραστήριος από ποτέ για το ευαγγέλιο. Όλη η φρουρά του παλατιού (υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί) και οι φυλακισμένοι είχαν ακούσει γι’ αυτόν.
Οι Φίλιπποι ήταν μια ρωμαϊκή αποικία για συνταξιούχους στρατιωτικούς (η επιστολή είναι γεμάτη στρατιωτικούς όρους). Ο Παύλος είχε επισκεφθεί την πόλη τουλάχιστον δύο φορές (Πράξεις κεφ. 16, 20:6), για να ενισχύσει την κοινωνικά ποικιλόμορφη εκκλησία των Φιλίππων στη νέα πίστη της. Από τους πρώτους τρεις που δέχτηκαν τον Χριστό ήταν η Λυδία, μια πλούσια μετανάστρια Ιουδαία χήρα που προσευχόταν πολύ. Επίσης, μια Ελληνίδα δούλη και ένας αξιωματικός της φυλακής.
Ο Παύλος αγαπούσε πολύ αυτούς τους χριστιανούς. Έδειχνε την εκτίμησή του μέσα από προσωπικά γράμματα που έστελνε σαν φίλος και πρότρεπε τους πιστούς να είναι ενωμένοι και δυνατοί στην πίστη, όταν αντιμετώπιζαν αντιπαραθέσεις και εχθρότητα. Αυτό το δυναμικό μήνυμα ισχύει και για μας σήμερα.
Τι πιστεύεις ότι σημαίνει να «είσαι σίγουρος»; Πόσο σίγουρος είσαι για τη χριστιανική σου πίστη;
Φιλιππησίους 1:1-11
1Παῦλος καὶ Τιμόθεος, δοῦλοι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρὸς πάντας τοὺς ἁγίους ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τοὺς ὄντας ἐν Φιλίπποις μετὰ τῶν ἐπισκόπων καὶ διακόνων.
2χάρις εἴη ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
3Εὐχαριστῶ τὸν Θεὸν μου ὁσάκις σᾶς ἐνθυμοῦμαι,4πάντοτε ἐν πάσῃ προσευχῇ μου ὑπὲρ πάντων ὑμῶν δεόμενος μετὰ χαρᾶς,5διὰ τὴν εἰς τὸ εὐαγγέλιον κοινωνίαν σας ἀπὸ τῆς πρώτης ἡμέρας μέχρι τοῦ νῦν,6βέβαιος ὤν εἰς αὐτὸ τοῦτο, ὅτι ἐκεῖνος ὅστις ἤρχισεν εἰς ἐσᾶς καλὸν ἔργον θέλει ἐπιτελέσει αὐτὸ μέχρι τῆς ἡμέρας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, 7καθὼς εἶναι δίκαιον εἰς ἐμὲ νὰ φρονῷ τοῦτο περὶ πάντων ὑμῶν, διότι σᾶς ἔχω ἐν τῇ καρδίᾳ μου, καὶ εἶσθε πάντες σεῖς καὶ εἰς τὰ δεσμὰ μου καὶ εἰς τὴν ἀπολογίαν καὶ εἰς τὴν βεβαίωσιν τοῦ εὐαγγελίου συγκοινωνοὶ μου τῆς χάριτος.8Διότι μάρτυς μου εἶναι ὁ Θεός, ὅτι σᾶς ἐπιποθῶ πάντας μὲ σπλάγχνα Ἰησοῦ Χριστοῦ.9Καὶ τοῦτο προσεύχομαι, νὰ περισσεύσῃ ἡ ἀγάπη σας ἔτι μᾶλλον καὶ μᾶλλον εἰς ἐπίγνωσιν καὶ εἰς πᾶσαν νόησιν,10διὰ νὰ διακρίνητε τὰ διαφέροντα, ὥστε νὰ ἦσθε εἰλικρινεῖς καὶ ἀπρόσκοποι μέχρι τῆς ἡμέρας τοῦ Χριστοῦ,11πλήρεις καρπῶν δικαιοσύνης τῶν διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς δόξαν καὶ ἔπαινον Θεοῦ.
«Δεν θα έχω ποτέ το κουράγιο να κάνω κάτι τέτοιο!» Άκουσες ποτέ κανέναν να εκφράζει την έλλειψη αυτοπεποίθησής του; Κάποιοι άνθρωποι ίσως είναι σίγουροι για τις ικανότητές τους, αλλά δεν είναι σίγουροι αν θα γίνουν αποδεκτοί. Άλλοι δεν είναι σίγουροι αν αυτό που θέλουν να πουν είναι αλήθεια.
Είναι εντυπωσιακό που οι πρώτες παράγραφοι της επιστολής του Παύλου είναι γεμάτες σιγουριά σε κάθε επίπεδο. Παρατήρησε πόσο σίγουρος είναι για την αγάπη των Φιλιππησίων χριστιανών προς εκείνον (εδ. 5, 7, 9). Ως απάντηση, λαχταράει κι αυτός να τους ξαναδεί. Ή δες τη σιγουριά που έχει για την πίστη τους και για το δικαίωμα που έχει να τους στηρίζει και να τους συμβουλεύει. Και δες πόσο σίγουρος είναι για τον Θεό, το ευαγγέλιο και τον Ιησού Χριστό.
Ίσως μας φαίνεται σχεδόν υπερβολικό. Ο Θεός δεν τους ζητούσε να είναι σαν τον Παύλο, αλλά το παράδειγμά του ήταν εκεί για να το μιμηθούν. Δεν χρειαζόταν να αισθάνονται άβολα ή να φοβούνται. Απλά ζούσαν την αγάπη του Θεού μέσα από τη διακονία του Παύλου. Αυτό είναι ένα λαμπρό παράδειγμα πώς ένας χριστιανός στηρίζει την πίστη αυτών που τον γνωρίζουν και τον εμπιστεύονται, και τους εμπιστεύεται κι εκείνος.
Σοφονίας 1–3, Αποκάλυψη 15
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
