31Τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁδὸς αὐτοῦ εἶναι ἄμωμος, ὁ λόγος τοῦ Κυρίου εἶναι δεδοκιμασμένος· εἶναι ἀσπὶς πάντων τῶν ἐλπιζόντων ἐπ᾿ αὐτόν.32Διότι τίς Θεός, πλήν τοῦ Κυρίου; καὶ τίς φρούριον, πλήν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν·33ὁ Θεὸς εἶναι τὸ κραταιὸν ὀχύρωμά μου· καὶ καθιστῶν ἄμωμον τὴν ὁδὸν μου.34Κάμνει τοὺς πόδας μου ὡς τῶν ἐλάφων καὶ μὲ στήνει ἐπὶ τοὺς ὑψηλοὺς τόπους μου.
35Διδάσκει τὰς χεῖράς μου εἰς πόλεμον, καὶ ἔκαμε τόξον χαλκοῦν τοὺς βραχίονάς μου.36Καὶ ἔδωκας εἰς ἐμὲ τὴν ἀσπίδα τῆς σωτηρίας σου· καὶ ἡ ἀγαθότης σου μὲ ἐμεγάλυνεν.37Σὺ ἐπλάτυνας τὰ βήματά μου ὑποκάτω μου, καὶ οἱ πόδες μου δὲν ἐκλονίσθησαν.38Κατεδίωξα τοὺς ἐχθροὺς μου καὶ ἠφάνισα αὐτούς· καὶ δὲν ἐπέστρεψα ἑωσοῦ συνετέλεσα αὐτούς.39Καὶ συνετέλεσα αὐτούς, καὶ δὲν ἠδυνήθησαν νὰ ἀνεγερθῶσιν· καὶ ἔπεσον ὑπὸ τοὺς πόδας μου.40Καὶ περιέζωσάς με δύναμιν εἰς πόλεμον· συνέκαμψας ὑποκάτω μου τοὺς ἐπανισταμένους ἐπ᾿ ἐμέ.41Καὶ ἔκαμες τοὺς ἐχθροὺς μου νὰ στρέψωσιν εἰς ἐμὲ τὰ νῶτα, καὶ ἐξωλόθρευσα τοὺς μισοῦντάς με.42Περιέβλεψαν, ἀλλ᾿ οὐδεὶς ὁ σώζων· ἐβόησαν πρὸς τὸν Κύριον, καὶ δὲν εἰσήκουσεν αὐτῶν.43Καὶ κατελέπτυνα αὐτοὺς ὡς τὴν σκόνην τῆς γῆς· συνέτριψα αὐτοὺς ὡς τὸν πηλὸν τῆς ὁδοῦ καὶ κατεπάτησα αὐτούς.44Καὶ ἠλευθέρωσάς με ἐκ τῶν ἀντιλογιῶν τοῦ λαοῦ μου· κατέστησάς με κεφαλήν ἐθνῶν· λαός, τὸν ὁποῖον δὲν ἐγνώρισα, ἐδούλευσεν εἰς ἐμέ.45Ξένοι ὑπετάχθησαν εἰς ἐμέ· μόλις ἤκουσαν, καὶ ὑπήκουσαν εἰς ἐμέ.
46Ξένοι παρελύθησαν καὶ κατετρόμαξαν ἐκ τῶν ἀποκρύφων τόπων αὑτῶν.47Ζῇ Κύριος· καὶ εὐλογημένον τὸ φρούριόν μου· καὶ ἄς ὑψωθῇ ὁ Θεός, τὸ φρούριον τῆς σωτηρίας μου.48Ὁ Θεός, ὁ ἐκδικῶν με καὶ ὑποτάττων τοὺς λαοὺς ὑποκάτω μου·49Καὶ ὁ ἐξαγαγὼν με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου· σύ, ναί, μὲ ὑψόνεις ὑπεράνω τῶν ἐπανισταμένων ἐπ᾿ ἐμέ· ἠλευθέρωσάς με ἀπὸ ἀνδρὸς ἀδίκου.50Διὰ τοῦτο θέλω σὲ ὑμνεῖ, Κύριε, μεταξὺ τῶν ἐθνῶν καὶ εἰς τὸ ὄνομά σου θέλω ψάλλει.51Αὐτὸς μεγαλύνει τὰς σωτηρίας τοῦ βασιλέως αὑτοῦ· καὶ κάμνει ἔλεος εἰς τὸν κεχρισμένον αὑτοῦ, εἰς τὸν Δαβὶδ καὶ εἰς τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἕως αἰῶνος.