«Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς»: Έχεις έναν καλό πατέρα στον ουρανό. Μίλα Του με ειλικρίνεια, πάντα σε καλοδέχεται.
Έξοδος 18:1-27
1Ἤκουσε δὲ ὁ Ἰοθόρ, ὁ ἱερεὺς τῆς Μαδιάμ, ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως, πάντα ὅσα ἔκαμεν ὁ Θεὸς εἰς τὸν Μωϋσῆν καὶ εἰς τὸν Ἰσραήλ τὸν λαὸν αὑτοῦ, ὅτι ἐξήγαγεν ὁ Κύριος τὸν Ἰσραήλ ἐξ Αἰγύπτου.2Καὶ ἔλαβεν ὁ Ἰοθόρ, ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως, Σεπφώραν τὴν γυναῖκα τοῦ Μωϋσέως, τὴν ὁποίαν εἶχε πέμψει ὀπίσω,3καὶ τοὺς δύο αὐτῆς υἱούς, ἐκ τῶν ὁποίων τοῦ ἑνὸς τὸ ὄνομα ἦτο Γηρσώμ, Διότι πάροικος, εἶπεν, ἐστάθην ἐν ξένῃ γῇ·4τοῦ δὲ ἄλλου τὸ ὄνομα Ἐλιέζερ, Διότι ὁ Θεός, εἶπε, τοῦ πατρὸς μου ἐστάθη βοηθὸς μου καὶ μὲ ἔσωσεν ἐκ τῆς μαχαίρας τοῦ Φαραώ·
5καὶ ἦλθεν ὁ Ἰοθὸρ ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως πρὸς τὸν Μωϋσῆν μετὰ τῶν υἱῶν αὐτοῦ καὶ μετὰ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ εἰς τὴν ἔρημον, ὅπου ἦτο ἐστρατοπεδευμένος εἰς τὸ ὄρος τοῦ Θεοῦ·6καὶ ἀνήγγειλε πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Ἐγὼ Ἰοθὸρ ὁ πενθερὸς σου ἔρχομαι πρὸς σὲ καὶ ἡ γυνή σου καὶ οἱ δύο υἱοὶ αὐτῆς μετ᾿ αὐτῆς.
7Καὶ ἐξῆλθεν ὁ Μωϋσῆς εἰς συνάντησιν τοῦ πενθεροῦ αὑτοῦ καὶ προσεκύνησεν αὐτὸν καὶ ἐφίλησεν αὐτόν· καὶ ἠρώτησαν ὁ εἷς τὸν ἄλλον περὶ τῆς ὑγείας αὑτῶν, καὶ εἰσῆλθον εἰς τὴν σκηνήν.8Καὶ διηγήθη ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν πενθερὸν αὑτοῦ πάντα ὅσα ὁ Κύριος ἔκαμεν εἰς τὸν Φαραὼ καὶ εἰς τοὺς Αἰγυπτίους ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ, πάντας τοὺς μόχθους οἵτινες συνέβησαν εἰς αὐτοὺς καθ᾿ ὁδόν, καὶ ἠλευθέρωσεν αὐτοὺς ὁ Κύριος.
9Ὑπερεχάρη δὲ ὁ Ἰοθὸρ διὰ πάντα τὰ ἀγαθὰ ὅσα ὁ Κύριος ἔκαμεν εἰς τὸν Ἰσραήλ, τὸν ὁποῖον ἠλευθέρωσεν ἐκ χειρὸς τῶν Αἰγυπτίων.10Καὶ εἶπεν ὁ Ἰοθόρ, Εὐλογητὸς Κύριος, ὅστις σᾶς ἠλευθέρωσεν ἐκ χειρὸς τῶν Αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸς τοῦ Φαραώ· ὅστις ἠλευθέρωσε τὸν λαὸν ὑποκάτωθεν τῆς χειρὸς τῶν Αἰγυπτίων·11τώρα γνωρίζω ὅτι ὁ Κύριος εἶναι μέγας ὑπὲρ πάντας τοὺς θεούς· διότι εἰς τὸ πρᾶγμα, εἰς τὸ ὁποῖον ὑπερηφανεύθησαν, ἐστάθη ἀνώτερος αὐτῶν.12Ἔλαβεν ἔπειτα ὁ Ἰοθόρ, ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως, ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας διὰ νὰ προσφέρῃ εἰς τὸν Θεόν· καὶ ἦλθεν ὁ Ἀαρών, καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι τοῦ Ἰσραήλ, νὰ φάγωσιν ἄρτον μετὰ τοῦ πενθεροῦ τοῦ Μωϋσέως, ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ.
13Καὶ τὴν ἐπαύριον ἐκάθισεν ὁ Μωϋσῆς διὰ νὰ κρίνῃ τὸν λαόν· καὶ παρίστατο ὁ λαὸς ἔμπροσθεν τοῦ Μωϋσέως ἀπὸ πρωΐας ἕως ἑσπέρας.14Καὶ ἰδὼν ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως πάντα ὅσα ἔκαμνεν εἰς τὸν λαόν, εἶπε, Τί εἶναι τοῦτο τὸ πρᾶγμα, τὸ ὁποῖον κάμνεις εἰς τὸν λαὸν; διὰ τί σὺ κάθησαι μόνος, ἅπας δὲ ὁ λαὸς παρίσταται ἔμπροσθέν σου ἀπὸ πρωΐας ἕως ἑσπέρας;
15Καὶ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν πενθερὸν αὑτοῦ, διότι ὁ λαὸς ἔρχεται πρὸς ἐμὲ διὰ νὰ ἐρωτήσῃ τὸν Θεόν·16ὅταν ἔχωσιν ὑπόθεσίν τινα, ἔρχονται πρὸς ἐμὲ καὶ ἐγὼ κρίνω μεταξὺ τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ ἄλλου· καὶ δεικνύω εἰς αὐτοὺς τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς νόμους αὐτοῦ.
17Καὶ εἶπεν ὁ πενθερὸς τοῦ Μωϋσέως πρὸς αὐτόν, Δὲν εἶναι καλὸν τὸ πρᾶγμα, τὸ ὁποῖον κάμνεις·18βεβαίως καὶ σὺ θέλεις ἀποκάμει καὶ ὁ λαὸς οὗτος ὁ μετὰ σοῦ· διότι τὸ πρᾶγμα εἶναι πολὺ βαρὺ διὰ σέ· δὲν δύνασαι μόνος νὰ κάμνῃς τοῦτο.19Ἄκουσον λοιπὸν τὴν φωνήν μου· θέλω σὲ συμβουλεύσει καὶ ὁ Θεὸς θέλει εἶσθαι μετὰ σοῦ· σὺ μὲν ἔσο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ, διὰ νὰ ἀναφέρῃς τὰς ὑποθέσεις πρὸς τὸν Θεόν·20καὶ δίδασκε αὐτοὺς τὰ προστάγματα καὶ τοὺς νόμους καὶ δείκνυε πρὸς αὐτοὺς τὴν ὁδὸν εἰς τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ περιπατῶσι, καὶ τὰ ἔργα τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ πράττωσι·21πλήν ἔκλεξον ἐκ παντὸς τοῦ λαοῦ ἄνδρας ἀξίους, φοβουμένους τὸν Θεόν, ἄνδρας φιλαλήθεις, μισοῦντας τὴν φιλαργυρίαν· καὶ κατάστησον αὐτοὺς ἐπ᾿ αὐτῶν χιλιάρχους, ἑκατοντάρχους, πεντηκοντάρχους καὶ δεκάρχους·22καὶ ἄς κρίνωσι τὸν λαὸν πάντοτε· καὶ πᾶσαν μὲν μεγάλην ὑπόθεσιν ἄς ἀναφέρωσι πρὸς σέ· πᾶσαν δὲ μικρὰν ὑπόθεσιν ἄς κρίνωσιν αὐτοί· οὕτω θέλεις ἀνακουφισθῆ, καὶ θέλουσι βαστάζει τὸ βάρος μετὰ σοῦ.23ἐὰν κάμῃς τοῦτο τὸ πρᾶγμα καὶ ὁ Θεὸς σὲ προστάζῃ οὕτω, τότε θέλεις δυνηθῆ νὰ ἀνθέξῃς, καὶ προσέτι πᾶς ὁ λαὸς οὗτος θέλει φθάσει εἰς τὸν τόπον αὑτοῦ ἐν εἰρήνῃ.
24Καὶ ἤκουσεν ὁ Μωϋσῆς τὴν φωνήν τοῦ πενθεροῦ αὑτοῦ καὶ ἔκαμε πάντα ὅσα εἶπε.25Καὶ ἔκλεξεν ὁ Μωϋσῆς ἐκ παντὸς τοῦ Ἰσραήλ ἄνδρας ἀξίους καὶ κατέστησεν αὐτοὺς ἀρχηγοὺς ἐπὶ τοῦ λαοῦ, χιλιάρχους, ἑκατοντάρχους, πεντηκοντάρχους καὶ δεκάρχους·26καὶ ἔκρινον τὸν λαὸν ἐν παντὶ καιρῷ· τὰς μὲν ὑποθέσεις τὰς δυσκόλους ἀνέφερον πρὸς τὸν Μωϋσῆν, πᾶσαν δὲ μικρὰν ὑπόθεσιν ἔκρινον αὐτοί.
27Ἔπειτα προέπεμψεν ὁ Μωϋσῆς τὸν πενθερὸν αὑτοῦ καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν γῆν αὑτοῦ.
Μετά από όλα αυτά, ο Μωυσής έχει ένα καλό βιογραφικό ως αρχηγός. Όμως, όταν έρχεται ο πεθερός του, η γυναίκα του και τα παιδιά του (εδ. 1-6), φέρνουν καινούριες ιδέες στο έργο του ως αρχηγού.
Μήπως αυτό συνέβη επειδή ως τώρα ο Μωυσής αισθανόταν απαραίτητος; Ή μήπως δεν εμπιστευόταν τους υφισταμένους του, που είχαν εξουσία κάτω από αυτόν; Ή μπορεί να ένιωθε κάποια ικανοποίηση για τον ρόλο του ως μοναδικού αρχηγού. Δεν έχουμε την απάντηση, αλλά ξέρουμε ότι είχε αναλάβει πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορούσε (εδ. 13-14). Έπρεπε ένας έμπιστος και σεβαστός άνθρωπος να του μιλήσει με ειλικρίνεια, ώστε να του δείξει ότι τα πράγματα δεν ήταν και πολύ καλά (εδ. 17) και ήταν ανάγκη να ταπεινωθεί ο παραφορτωμένος Μωυσής και να αποδεχθεί τα σχόλια του Ιοθόρ (εδ. 24).
Είναι δύσκολο να μαντέψουμε πόσο διαφορετική θα ήταν η ιστορία, αν ο Μωυσής γινόταν το εμπόδιο για να καθυστερεί το δικαστικό σύστημα του Ισραήλ. Αλλά ο σκοπός του Θεού για τον λαό Του τότε και τώρα δεν βρίσκεται στα χέρια διάσημων αρχηγών. Όταν όλοι δέχονται ενθάρρυνση και υποστήριξη ώστε να κάνουν αυτό που αναλογεί στον καθένα (εδ. 25), τότε το έθνος ακμάζει (Α΄ Κορινθίους 12:4-12).
Δευτερονόμιο 2–3, Πράξεις 26
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
