10Καὶ ἐνῷ ἐλάλει ὁ Ἀαρὼν πρὸς πᾶσαν τὴν συναγωγήν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἔστρεψαν τὸ πρόσωπον πρὸς τὴν ἔρημον, καὶ ἰδού, ἡ δόξα τοῦ Κυρίου ἐφάνη ἐν τῇ νεφέλη.11Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, λέγων,12Ἤκουσα τοὺς γογγυσμοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραήλ· λάλησον πρὸς αὐτούς, λέγων, Τὸ ἑσπέρας θέλετε φάγει κρέας, καὶ τὸ πρωΐ θέλετε χορτασθῆ ἀπὸ ἄρτου, καὶ θέλετε γνωρίσει ὅτι ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς σας.
13Καὶ τὸ ἑσπέρας ἀνέβησαν ὀρτύκια καὶ ἐσκέπασαν τὸ στρατόπεδον· καὶ τὸ πρωΐ καθ᾿ ὅλα τὰ πέριξ τοῦ στρατοπέδου ἦτο στρῶμα δρόσου.14Καὶ ἀφοῦ τὸ στρῶμα τῆς δρόσου ἀνέβη, ἰδού, ἐπὶ τὸ πρόσωπον τῆς ἐρήμου ἦτο λεπτὸν τι στρογγύλον, λεπτὸν ὡς πάχνη ἐπὶ τῆς γῆς.15Καὶ ὅτε εἶδον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, εἶπον πρὸς ἀλλήλους, Τί εἶναι τοῦτο; διότι δὲν ἤξευρον τί ἦτο. Καὶ ὁ Μωϋσῆς εἶπε πρὸς αὐτούς, Οὗτος εἶναι ὁ ἄρτος, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος σᾶς δίδει διὰ νὰ φάγητε·16οὗτος εἶναι ὁ λόγος τὸν ὁποῖον προσέταξεν ὁ Κύριος, Συνάξατε ἐξ αὐτοῦ ἕκαστος ὅσον χρειάζεται διὰ νὰ φάγῃ, ἕν γομὸρ κατὰ κεφαλήν, κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν ψυχῶν σας· λάβετε ἕκαστος διὰ τοὺς ὁμοσκήνους αὑτοῦ.
17Καὶ ἔκαμον οὕτως οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ συνήγαγον ἄλλος πολὺ καὶ ἄλλος ὀλίγον.18Καὶ ὅτε ἐμέτρησαν μὲ τὸ γομόρ, ὅστις εἶχε συνάξει πολύ, δὲν ἐλάμβανε πλειότερον· καὶ ὅστις εἶχε συνάξει ὀλίγον, δὲν ἐλάμβανεν ὀλιγώτερον· ἕκαστος ἐλάμβανεν ὅσον ἐχρειάζετο εἰς αὐτὸν διὰ τροφήν.
19εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς ὁ Μωϋσῆς, Ἄς μή ἀφίνῃ ἐξ αὐτοῦ μηδεὶς ὑπόλοιπον ἕως πρωΐ.20Πλήν δὲν ὑπήκουσαν εἰς τὸν Μωϋσῆν· ἀλλὰ ἀφῆκαν τινὲς ὑπόλοιπον ἐξ αὐτοῦ ἕως πρωΐ, καὶ ἐγέννησε σκώληκας καὶ ἐβρώμησε· καὶ ἐθυμώθη ἐναντίον αὐτῶν ὁ Μωϋσῆς.
21Καὶ συνῆγον αὐτὸ καθ᾿ ἑκάστην πρωΐαν, ἕκαστος ὅσον ἐχρειάζετο διὰ τροφήν αὑτοῦ· καὶ ὅτε ὁ ἥλιος ἐθέρμαινε, διελύετο.
22τὴν δὲ ἕκτην ἡμέραν συνήγαγον τροφήν διπλασίαν, δύο γομὸρ δι᾿ ἕνα· καὶ ἦλθον πάντες οἱ ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς καὶ ἀνήγγειλαν τοῦτο πρὸς τὸν Μωϋσῆν.23Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς, Τοῦτο εἶναι τὸ ὁποῖον εἶπε Κύριος· Αὔριον εἶναι σάββατον, ἀνάπαυσις ἁγία εἰς τὸν Κύριον· ψήσατε ὅ, τι ἔχετε νὰ ψήσητε καὶ βράσατε ὅ, τι ἔχετε νὰ βράσητε· καὶ πᾶν τὸ περισσεῦον ἐναποταμιεύσατε εἰς ἑαυτοὺς διὰ νὰ φυλάττηται ἕως πρωΐ.
24Καὶ ἐναπεταμίευσαν αὐτὸ ἕως πρωΐ, καθὼς προσέταξεν ὁ Μωϋσῆς· καὶ δὲν ἐβρώμησεν οὐδὲ ἔγεινε σκώληξ ἐν αὐτῷ. 25Καὶ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς, Φάγετε αὐτὸ σήμερον· διότι σήμερον εἶναι σάββατον εἰς τὸν Κύριον· σήμερον δὲν θέλετε εὑρεῖ αὐτὸ ἐν τῇ πεδιάδι·26ἕξ ἡμέρας θέλετε συνάγει αὐτὸ· ἐν τῇ ἑβδόμῃ ὅμως ἡμέρᾳ, τῷ σαββάτῳ, ἐν ταύτῃ δὲν θέλει εὑρίσκεσθαι.
27Τινὲς δὲ ἐκ τοῦ λαοῦ ἐξῆλθον τὴν ἑβδόμην ἡμέραν διὰ νὰ συνάξωσι, πλήν δὲν εὗρον.28Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, Ἕως πότε δὲν θέλετε νὰ φυλάττητε τὰς ἐντολὰς μου καὶ τοὺς νόμους μου;29ἴδετε ὅτι ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς ἐσᾶς τὸ σάββατον, διὰ τοῦτο τὴν ἕκτην ἡμέραν σᾶς δίδει ἄρτον δύο ἡμερῶν· καθίσατε ἕκαστος εἰς τὸν τόπον αὑτοῦ· ἄς μή ἐξέρχεται μηδεὶς ἐκ τοῦ τόπου αὑτοῦ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν.
30Καὶ ἔκαμε κατάπαυσιν ὁ λαὸς τὴν ἑβδόμην ἡμέραν.
31Καὶ ἐκάλεσεν ὁ οἶκος τοῦ Ἰσραήλ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Μάν· ἦτο δὲ ὅμοιον μὲ σπόρον κοριάνδρου λευκόν· καὶ ἡ γεῦσις αὐτοῦ ὡς πλακούντιον μὲ μέλι.
32Καὶ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς, Οὗτος εἶναι ὁ λόγος τὸν ὁποῖον προσέταξεν ὁ Κύριος· Γεμίσατε ἐξ αὐτοῦ ἕν γομόρ, διὰ νὰ φυλάττηται εἰς τὰς γενεὰς σας, διὰ νὰ βλέπωσι τὸν ἄρτον μὲ τὸν ὁποῖον ἔθρεψα ὑμᾶς ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἀφοῦ ἐξήγαγον ὑμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου.33Καὶ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Ἀαρών, Λάβε μίαν στάμνον, καὶ βάλε ἐν αὐτῇ ἕν γομὸρ πλῆρες ἀπὸ μάννα, καὶ θὲς αὐτήν ἔμπροσθεν τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ φυλάττηται εἰς τὰς γενεὰς σας.34Καὶ ἔθεσεν αὐτήν ὁ Ἀαρὼν ἔμπροσθεν τοῦ Μαρτυρίου, διὰ νὰ φυλάττηται, καθὼς προσέταξεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν.
35Καὶ ἔτρωγον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ τὸ μάννα τεσσαράκοντα ἔτη, ἑωσοῦ ἦλθον εἰς γῆν κατοικουμένην· ἔτρωγον τὸ μάννα, ἑωσοῦ ἦλθον εἰς τὰ ὅρια τῆς γῆς Χαναάν.36Τὸ δὲ γομὸρ εἶναι τὸ δέκατον τοῦ ἐφά.