Ξεκίνησες ποτέ κάτι καινούριο; διακόσμηση, μαγειρική, μια μεγάλη βόλτα; Πώς ένιωσες όταν τελείωσες και κοίταξες πίσω με ικανοποίηση; Έχε το στο νου σου καθώς διαβάζεις.
Ιωάννης 19:28-42
28Μετὰ τοῦτο γινώσκων ὁ Ἰησοῦς ὅτι πάντα ἤδη ἐτελέσθησαν διὰ νὰ πληρωθῇ ἡ γραφή, λέγει· Διψῶ.29Ἔκειτο δὲ ἐκεῖ ἀγγεῖον πλῆρες ὄξους· καὶ ἐκεῖνοι γεμίσαντες σπόγγον ἀπὸ ὄξους καὶ περιθέσαντες εἰς ὕσσωπον προσέφεραν εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ.30Ὅτε λοιπὸν ἔλαβε τὸ ὄξος ὁ Ἰησοῦς, εἶπε, Τετέλεσται· καὶ κλίνας τὴν κεφαλήν παρέδωκε τὸ πνεῦμα.
31Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι, διὰ νὰ μή μείνωσιν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπειδή ἦτο παρασκευή· διότι ἦτο μεγάλη ἐκείνη ἡ ἡμέρα τοῦ σαββάτου· παρεκάλεσαν τὸν Πιλᾶτον διὰ νὰ συνθλασθῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ νὰ σηκωθῶσιν.32Ἦλθον λοιπὸν οἱ στρατιῶται, καὶ τοῦ μὲν πρώτου συνέθλασαν τὰ σκέλη καὶ τοῦ ἄλλου τοῦ συσταυρωθέντος μετ᾿ αὐτοῦ·33εἰς δὲ τὸν Ἰησοῦν ἐλθόντες, ὡς εἶδον αὐτὸν ἤδη τεθνηκότα, δὲν συνέθλασαν αὐτοῦ τὰ σκέλη,34ἀλλ᾿ εἷς τῶν στρατιωτῶν ἐκέντησε μὲ λόγχην τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, καὶ εὐθὺς ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ.35Καὶ ὁ ἰδὼν μαρτυρεῖ, καὶ ἀληθινή εἶναι ἡ μαρτυρία αὐτοῦ, καὶ ἐκεῖνος ἐξεύρει ὅτι ἀλήθειαν λέγει, διὰ νὰ πιστεύσητε σεῖς.36Διότι ἔγειναν ταῦτα, διὰ νὰ πληρωθῇ ἡ γραφή, Ὀστοῦν αὐτοῦ δὲν θέλει συντριφθῆ.37Καὶ πάλιν ἄλλη γραφή λέγει· Θέλουσιν ἐπιβλέψει εἰς ἐκεῖνον, τὸν ὁποῖον ἐξεκέντησαν.
38Μετὰ δὲ ταῦτα Ἰωσήφ ὁ ἀπὸ Ἀριμαθαίας, ὅστις ἦτο μαθητής τοῦ Ἰησοῦ, κεκρυμμένος ὅμως διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, παρεκάλεσε τὸν Πιλᾶτον νὰ σηκώσῃ τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ· καὶ ὁ Πιλᾶτος ἔδωκεν ἄδειαν. Ἦλθε λοιπὸν καὶ ἐσήκωσε τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ.39Ἦλθε δὲ καὶ ὁ Νικόδημος, ὅστις εἶχεν ἐλθεῖ πρὸς τὸν Ἰησοῦν διὰ νυκτὸς κατ᾿ ἀρχάς, φέρων μίγμα σμύρνης καὶ ἀλόης ἕως ἑκατὸν λίτρας.40Ἔλαβον λοιπὸν τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἔδεσαν αὐτὸ μὲ σάβανα μετὰ τῶν ἀρωμάτων, καθὼς εἶναι συνήθεια εἰς τοὺς Ἰουδαίους νὰ ἐνταφιάζωσιν.41Ἦτο δὲ ἐν τῷ τόπῳ ὅπου ἐσταυρώθη κῆπος, καὶ ἐν τῷ κήπῳ μνημεῖον νέον, εἰς τὸ ὁποῖον οὐδεὶς ἔτι εἶχε τεθῆ.42Ἐκεῖ λοιπὸν ἔθεσαν τὸν Ἰησοῦν διὰ τὴν παρασκευήν τῶν Ἰουδαίων, διότι ἦτο πλησίον τὸ μνημεῖον.
Το «Τετέλεσται» (εδ. 28-30) σηματοδοτεί την ολοκλήρωση της αποστολής. Η τελευταία κραυγή του Ιησού, παρά την αγωνία Του, είναι μια έκφραση ικανοποίησης για το έργο που τελείωσε. Ο Σταυρός δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία. Είναι το μέσο με το οποίο ο Θεός έσωσε τον κόσμο, μια αλήθεια που υπογραμμίζεται, όταν αναφέρεται ξανά και ξανά η εκπλήρωση των προφητειών στον Σταυρό. Ο Ιησούς επέλεξε συνειδητά αυτό τον δρόμο (Ιωάννης 10:17-18)· δεν ήταν απλά οι απαιτήσεις των Ιουδαίων ή η καταδικαστική απόφαση του Πιλάτου. Επειδή ο Ιησούς επέλεξε τον δρόμο του Σταυρού και ολοκλήρωσε το έργο Του, εμείς μπορούμε να γνωρίσουμε τον Θεό.
Στην ιστορία μπαίνουν δύο κρυφοί μαθητές του Ιησού, υπενθυμίζοντάς μας ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Είναι δύο εξέχοντες Ιουδαίοι: ο ένας είναι μέλος του συμβουλίου και ο άλλος μάλλον σκεπτικιστής, όπως φαίνεται από τη συνάντησή του με τον Ιησού (Ιωάννης 3:1-15). Κατά πάσα πιθανότητα εμείς θα τους απορρίπταμε αμέσως. Αλλά η αγάπη του Θεού είναι μεγαλύτερη. Πολλές φορές έχουμε μια συγκεκριμένη εικόνα για το ποιος μπορεί να είναι μαθητής του Ιησού, αλλά η πραγματικότητα διαφέρει. Πώς βλέπεις τον Θεό να εργάζεται σε ανθρώπους που δεν το περίμενες;
Κριτές 11–12, Ψαλμοί 42–43
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
[WORDPRESS_PDF]
