1Μετὰ δὲ ταῦτα, εἰσελθόντες ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρών, εἶπαν πρὸς τὸν Φαραώ, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Ἐξαπόστειλον τὸν λαὸν μου, διὰ νὰ ἑορτάσωσιν εἰς ἐμὲ ἐν τῇ ἐρήμῳ.2Ὁ δὲ Φαραὼ εἶπε, Τίς εἶναι ὁ Κύριος, εἰς τοῦ ὁποίου τὴν φωνήν θέλω ὑπακούσει, ὥστε νὰ ἐξαποστείλω τὸν Ἰσραήλ; δὲν γνωρίζω τὸν Κύριον καὶ οὐδὲ τὸν Ἰσραήλ θέλω ἐξαποστείλει.
3Οἱ δὲ εἶπον, Ὁ Θεὸς τῶν Ἑβραίων συνήντησεν ἡμᾶς· ἄφες λοιπὸν νὰ ὑπάγωμεν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν εἰς τὴν ἔρημον, διὰ νὰ προσφέρωμεν θυσίαν εἰς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, μήποτε ἔλθῃ καθ᾿ ἡμῶν μὲ θανατικὸν ἤ μὲ μάχαιραν.
4Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, Διὰ τί, Μωϋσῆ καὶ Ἀαρών, ἀποκόπτετε τὸν λαὸν ἀπὸ τῶν ἐργασιῶν αὐτοῦ; ὑπάγετε εἰς τὰ ἔργα σας.5Καὶ εἶπεν ὁ Φαραώ, Ἰδού, ὁ λαὸς τοῦ τόπου εἶναι τώρα πολυπληθής καὶ σεῖς κάμνετε αὐτοὺς νὰ παύωσιν ἀπὸ τῶν ἔργων αὑτῶν.
6Καὶ τὴν αὐτήν ἡμέραν προσέταξεν ὁ Φαραὼ τοὺς ἐργοδιώκτας τοῦ λαοῦ καὶ τοὺς ἐπιτρόπους αὐτῶν, λέγων,7Δὲν θέλετε δώσει πλέον εἰς τὸν λαὸν τοῦτον ἄχυρον καθὼς χθὲς καὶ προχθές, διὰ νὰ κάμνωσι τὰς πλίνθους· ἄς ὑπάγωσιν αὐτοὶ καὶ ἄς συνάγωσιν εἰς ἑαυτοὺς ἄχυρον·8θέλετε ὅμως ἐπιβάλει εἰς αὐτοὺς τὸ ποσὸν τῶν πλίνθων, τὸ ὁποῖον ἔκαμνον πρότερον· παντελῶς δὲν θέλετε ἐλαττώσει αὐτὸ· διότι μένουσιν ἀργοὶ καὶ διὰ τοῦτο φωνάζουσι, λέγοντες, Ἄφες νὰ ὑπάγωμεν, διὰ νὰ προσφέρωμεν θυσίαν εἰς τὸν Θεὸν ἡμῶν·9ἄς ἐπιβαρυνθῶσιν αἱ ἐργασίαι τῶν ἀνθρώπων τούτων, διὰ νὰ ἦναι ἐνησχολημένοι εἰς αὐτὰς καὶ νὰ μή προσέχωσιν εἰς λόγια μάταια.
10Ἐξῆλθον λοιπὸν οἱ ἐργοδιῶκται τοῦ λαοῦ καὶ οἱ ἐπίτροποι αὐτοῦ καὶ ἐλάλησαν πρὸς τὸν λαόν, λέγοντες, Οὕτως εἶπεν ὁ Φαραώ· Δὲν σᾶς δίδω ἄχυρον·11σεῖς αὐτοὶ ὑπάγετε, συνάγετε ἄχυρον, ὅπου δύνασθε νὰ εὕρητε· πλήν δὲν θέλει ἐλαττωθῆ ἐκ τῶν ἐργασιῶν σας οὐδέν.
12Καὶ διεσπάρη ὁ λαὸς καθ᾿ ὅλην τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου, διὰ νὰ συνάγῃ καλάμην ἀντὶ ἀχύρου.13Οἱ δὲ ἐργοδιῶκται ἐβίαζον αὐτούς, λέγοντες, Τελειόνετε τὰς ἐργασίας σας, τὸ διωρισμένον καθ᾿ ἡμέραν, καθὼς ὅτε ἐδίδετο τὸ ἄχυρον.14Καὶ ἐμαστιγώθησαν οἱ ἐπίτροποι τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, οἱ διωρισμένοι ἐπ᾿ αὐτοὺς ὑπὸ τῶν ἐργοδιωκτῶν τοῦ Φαραώ, λεγόντων, Διὰ τί δὲν ἐτελειώσατε χθὲς καὶ σήμερον τὸ διωρισμένον εἰς ἐσᾶς ποσὸν τῶν πλίνθων, καθὼς πρότερον;
15Εἰσελθόντες δὲ οἱ ἐπίτροποι τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, κατεβόησαν πρὸς τὸν Φαραώ, λέγοντες, Διὰ τί κάμνεις οὕτως εἰς τοὺς δούλους σου;16ἄχυρον δὲν δίδεται εἰς τοὺς δούλους σου καὶ λέγουσιν εἰς ἡμᾶς, Κάμνετε πλίνθους· καὶ ἰδού, ἐμαστιγώθησαν οἱ δοῦλοί σου· τὸ δὲ σφάλμα εἶναι τοῦ λαοῦ σου.
17Ὁ δὲ ἀπεκρίθη, Ὀκνηροὶ εἶσθε, ὀκνηροί· διὰ τοῦτο λέγετε, Ἄφες νὰ ὑπάγωμεν νὰ προσφέρωμεν θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον·18ὑπάγετε λοιπὸν τώρα, δουλεύετε· διότι ἄχυρον δὲν θέλει σᾶς δοθῆ· θέλετε ὅμως ἀποδίδει τὸ ποσὸν τῶν πλίνθων.19Καὶ ἔβλεπον ἑαυτοὺς οἱ ἐπίτροποι τῶν υἱῶν Ἰσραήλ ἐν κακῇ περιστάσει, ἀφοῦ ἐρρέθη πρὸς αὐτούς, Δὲν θέλει ἐλαττωθῆ οὐδὲν ἀπὸ τοῦ καθημερινοῦ ποσοῦ τῶν πλίνθων.
20Ἐξερχόμενοι δὲ ἀπὸ τοῦ Φαραώ, συνήντησαν τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν, ἐρχομένους εἰς συνάντησιν αὐτῶν·21καὶ εἶπον πρὸς αὐτούς, Ὁ Κύριος νὰ σᾶς ἴδῃ καὶ νὰ κρίνῃ· διότι σεῖς ἐκάμετε βδελυκτήν τὴν ὀσμήν ἡμῶν ἔμπροσθεν τοῦ Φαραὼ καὶ ἔμπροσθεν τῶν δούλων αὐτοῦ, ὥστε νὰ δώσητε εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν μάχαιραν διὰ νὰ θανατώσωσιν ἡμᾶς.