1[Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν. Ψαλμὸς ᾠδῆς τοῦ Δαβίδ.] Ἄς ἐγερθῆ ὁ Θεός, καὶ ἄς διασκορπισθῶσιν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ· καὶ ἄς φύγωσιν ἀπ᾿ ἔμπροσθεν αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν.
2Καθὼς ἀφανίζεται ὁ καπνός, οὕτως ἀφάνισον αὐτούς· καθὼς διαλύεται ὁ κηρὸς ἔμπροσθεν τοῦ πυρός, οὕτως ἄς ἀπολεσθῶσιν οἱ ἀσεβεῖς ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ.
3Οἱ δὲ δίκαιοι ἄς εὐφραίνωνται· ἄς ἀγάλλωνται ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ· καὶ ἄς τέρπωνται ἐν εὐφροσύνῃ.
4Ψάλλετε εἰς τὸν Θεόν· ψαλμῳδεῖτε εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ· ἑτοιμάσατε τὰς ὁδοὺς εἰς τὸν ἐπιβαίνοντα ἐπὶ τῶν ἐρήμων· Κύριος εἶναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ· καὶ ἀγάλλεσθε ἐνώπιον αὐτοῦ.
5Πατήρ τῶν ὀρφανῶν καὶ κριτής τῶν χηρῶν, εἶναι ὁ Θεὸς ἐν τῷ ἁγίῳ αὑτοῦ τόπῳ.
6Ὁ Θεὸς κατοικίζει εἰς οἰκογένειαν τοὺς μεμονωμένους· ἐξάγει τοὺς δεσμίους εἰς ἀφθονίαν· οἱ δὲ ἀποστᾶται κατοικοῦσιν ἐν γῇ ἀνύδρῳ.
7Θεέ, ὅτε ἐξῆλθες ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ σου, ὅτε περιεπάτεις διὰ τῆς ἐρήμου· Διάψαλμα·
8ἡ γῆ ἐσείσθη, καὶ αὐτοὶ οἱ οὐρανοὶ ἔσταξαν ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ· τὸ Σινὰ αὐτὸ ἐσείσθη ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ.
9Θεέ, ἔπεμψας βροχήν ἄφθονον εἰς τὴν κληρονομίαν σου, καὶ ἐν τῇ ἀδυναμίᾳ αὐτῆς σὺ ἀνεζωοποίησας αὐτήν.
10Ἡ συναγωγή σου κατῴκησεν ἐν αὐτῇ· Θεέ, ἔκαμες ἑτοιμασίαν εἰς τὸν πτωχὸν διὰ τὴν ἀγαθότητά σου.
11Ὁ Κύριος ἔδωκε λόγον· οἱ εὐαγγελιζόμενοι ἦσαν στράτευμα μέγα.
12Βασιλεῖς στρατευμάτων φεύγοντες ἔφυγον, καὶ αἱ διαμένουσαι ἐν τῇ οἰκίᾳ ἐμοίραζον τὰ λάφυρα.
13Καὶ ἄν ἐκοίτεσθε ἐν μέσῳ ἑστίας, ὅμως θέλετε εἶσθαι ὡς πτέρυγες περιστερᾶς περιηργυρωμένης, καὶ τῆς ὁποίας τὰ πτερὰ εἶναι περικεχρυσωμένα ἀπὸ κιτρίνου χρυσίου.
14Ὅτε ὁ Παντοδύναμος διεσκόρπιζε βασιλεῖς ἐν αὐτῇ, ἔγεινε λευκή ὡς ἡ χιὼν ἐν Σαλμών.
15Τὸ ὄρος τοῦ Θεοῦ εἶναι ὡς τὸ ὄρος τῆς Βασάν· ὄρος ὑψηλὸν ὡς τὸ ὄρος τῆς Βασάν.
16Διὰ τί ζηλοτυπεῖτε, ὄρη ὑψηλά; τοῦτο εἶναι τὸ ὄρος, ἐν  εὐδόκησεν ὁ Θεὸς νὰ κατοικῇ· ὁ Κύριος, ναί, ἐν αὐτῷ θέλει κατοικεῖ εἰς τὸν αἰῶνα.
17Αἱ ἅμαξαι τοῦ Θεοῦ εἶναι δισμύριαι χιλιάδες χιλιάδων· ὁ Κύριος εἶναι μεταξὺ αὐτῶν ὡς ἐν Σινά, ἐν τῷ ἁγίῳ τόπῳ.
18Ἀνέβης εἰς ὕψος· ἠχμαλώτισας αἰχμαλωσίαν· ἔλαβες χαρίσματα διὰ τοὺς ἀνθρώπους· ἔτι δὲ καὶ διὰ τοὺς ἀπειθεῖς, διὰ νὰ κατοικῇς μεταξὺ αὐτῶν, Κύριε Θεέ.
19Εὐλογητὸς Κύριος, ὅστις καθ᾿ ἡμέραν ἐπιφορτίζεις ἡμᾶς ἀγαθά· ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας ἡμῶν.
Διάψαλμα.
20Ὁ Θεὸς ἡμῶν εἶναι Θεὸς σωτηρίας· καὶ Κυρίου τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ λύτρωσις ἀπὸ τοῦ θανάτου.
21Ὁ Θεὸς ἐξάπαντος θέλει συντρίψει τὴν κεφαλήν τῶν ἐχθρῶν αὑτοῦ· καὶ τὴν τετριχωμένην κορυφήν τοῦ περιπατοῦντος ἐν ταῖς ἀνομίαις αὑτοῦ.
22Ὁ Κύριος εἶπε, Θέλω ἐπαναφέρει ἐκ Βασάν, θέλω ἐπαναφέρει τὸν λαὸν μου ἐκ τῶν βαθέων τῆς θαλάσσης·
23διὰ νὰ βαφῇ ὁ ποῦς σου ἐν τῷ αἵματι τῶν ἐχθρῶν σου καὶ ἡ γλῶσσα τῶν κυνῶν σου ἐξ αὐτοῦ.
24Ἐθεωρήθησαν τὰ βήματά σου, Θεέ· τὰ βήματα τοῦ Θεοῦ μου, τοῦ βασιλέως μου, ἐν τῷ ἁγιαστηρίῳ.
25Προεπορεύοντο οἱ ψάλται· κατόπιν οἱ παίζοντες ὄργανα, ἐν τῷ μέσῳ νεάνιδες τυμπανίστριαι.
26Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεόν· εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, οἱ ἐκ τῆς πηγῆς τοῦ Ἰσραήλ.
27Ἐκεῖ ἦτο ὁ μικρὸς Βενιαμίν, ὁ ἀρχηγὸς αὐτῶν· οἱ ἄρχοντες Ἰούδα καὶ ὁ λαὸς αὐτῶν· οἱ ἄρχοντες Ζαβουλὼν καὶ οἱ ἄρχοντες Νεφθαλί.
28Διέταξεν ὁ Θεὸς σου τὴν δύναμίν σου· στερέωσον, Θεέ, τοῦτο, τὸ ὁποῖον ἐνήργησας εἰς ἡμᾶς.
29Διὰ τὸν ναὸν σου τὸν ἐν Ἱερουσαλήμ, βασιλεῖς θέλουσι προσφέρει εἰς σὲ δῶρα.
30Ἐπιτίμησον τὰ θηρία τοῦ καλαμῶνος, τὸ πλῆθος τῶν ταύρων καὶ τοὺς μόσχους τῶν λαῶν, ἑωσοῦ ἕκαστος προσφέρῃ ὑποταγήν μὲ πλάκας ἀργυρίου· διασκόρπισον τοὺς λαοὺς τοὺς ἀγαπῶντας πολέμους.
31Θέλουσιν ἐλθεῖ μεγιστᾶνες ἐξ Αἰγύπτου· ἡ Αἰθιοπία ταχέως θέλει ἐκτείνει τὰς χεῖρας αὑτῆς πρὸς τὸν Θεόν.
32Αἱ βασιλείαι τῆς γῆς, ψάλλετε εἰς τὸν Θεόν, ψαλμῳδεῖτε εἰς τὸν Κύριον· Διάψαλμα·
33εἰς τὸν ἐπιβαίνοντα ἐπὶ τοὺς οὐρανοὺς τῶν ἔκπαλαι οὐρανῶν· ἰδοὺ ἐκπέμπει τὴν φωνήν αὑτοῦ, φωνήν κραταιάν.
34Ἀπόδοτε τὸ κράτος εἰς τὸν Θεόν· ἡ μεγαλοπρέπεια αὐτοῦ εἶναι ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ καὶ ἡ δύναμις αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς οὐρανούς.
35Φοβερὸς εἶσαι, Θεέ, ἐκ τῶν ἁγιαστηρίων σου· ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ εἶναι ὁ διδοὺς κράτος καὶ δύναμιν εἰς τὸν λαὸν αὑτοῦ. Εὐλογητὸς ὁ Θεός.