1Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν ἐν τῇ ἐρήμῳ Σινά, τὸν πρῶτον μῆνα τοῦ δευτέρου ἔτους ἀφοῦ ἐξῆλθον ἐκ γῆς Αἰγύπτου, λέγων,2Ἄς κάμνωσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ τὸ πάσχα ἐν τῷ καιρῷ αὐτοῦ·3τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τούτου τοῦ μηνὸς πρὸς ἑσπέραν θέλετε κάμει αὐτό, κατὰ τὸν καιρὸν αὐτοῦ· κατὰ πάντα τὰ νόμιμα αὐτοῦ καὶ κατὰ πάσας τὰς τελετὰς αὐτοῦ θέλετε κάμει αὐτὸ.4Καὶ ἐλάλησεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ διὰ νὰ κάμωσι τὸ πάσχα.5Καὶ ἔκαμον τὸ πάσχα τὴν δεκάτην τετάρτην τοῦ πρώτου μηνὸς πρὸς ἑσπέραν ἐν τῇ ἐρήμῳ Σινά· κατὰ πάντα ὅσα προσέταξε Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν, οὕτως ἔκαμον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ.
6Καὶ εὑρίσκοντο τινες, οἵτινες ἦσαν ἀκάθαρτοι ἀπὸ νεκροῦ σώματος ἀνθρώπου καὶ δὲν ἠδύναντο νὰ κάμωσι τὸ πάσχα ἐκείνην τὴν ἡμέραν· καὶ ἦλθον ἔμπροσθεν τοῦ Μωϋσέως καὶ ἔμπροσθεν τοῦ Ἀαρὼν τὴν ἡμέραν ἐκείνην.7Καὶ εἶπον οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι πρὸς αὐτόν, Ἡμεῖς εἴμεθα ἀκάθαρτοι ἀπὸ νεκροῦ σώματος ἀνθρώπου· διὰ τί ἐμποδιζόμεθα νὰ προσφέρωμεν τὸ δῶρον τοῦ Κυρίου ἐν τῷ καιρῷ αὐτοῦ μεταξὺ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ;8Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Μωϋσῆς, Στῆτε αὐτοῦ καὶ θέλω ἀκούσει τί θέλει προστάξει ὁ Κύριος διὰ σᾶς.
9Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, λέγων,10Εἰπὲ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ λέγων, Ἐὰν τις ἄνθρωπος ἐξ ὑμῶν ἤ ἐκ τῶν γενεῶν ὑμῶν γείνῃ ἀκάθαρτος ἀπὸ νεκροῦ σώματος, ἤ ἦναι εἰς ὁδὸν μακράν, θέλει κάμει τὸ πάσχα εἰς τὸν Κύριον·11τὴν δεκάτην τοῦ δευτέρου μηνὸς πρὸς ἑσπέραν θέλουσι κάμει αὐτὸ καὶ μετὰ ἀζύμων καὶ πικραλίδων θέλουσι φάγει αὐτό.12Δὲν θέλουσιν ἀφήσει ἐξ αὐτοῦ μέχρι πρωΐας οὐδὲ θέλουσι συντρίψει ὀστοῦν ἐξ αὐτοῦ· κατὰ πάντα τὰ νόμιμα τοῦ πάσχα θέλουσι κάμει αὐτὸ.13Καὶ ὁ ἄνθρωπος ὅστις καθαρὸς ὤν, καὶ μή εὑρισκόμενος εἰς ὁδόν, λείψῃ ἀπὸ τοῦ νὰ κάμῃ τὸ πάσχα, θέλει ἐξολοθρευθῆ ἡ ψυχή ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὑτῆς· ἐπειδή δὲν προσέφερε τὸ δῶρον τοῦ Κυρίου ἐν τῷ καιρῷ αὐτοῦ, ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος θέλει βαστάσει τὴν ἁμαρτίαν αὑτοῦ.14Ἐὰν δὲ παροικῇ ξένος μεταξὺ σας καὶ κάμῃ τὸ πάσχα εἰς τὸν Κύριον κατὰ τὰ νόμιμα τοῦ πάσχα καὶ κατὰ τὰς τελετὰς αὐτοῦ, οὕτω θέλει κάμει αὐτό· τὸν αὐτὸν νόμον θέλετε ἔχει καὶ διὰ τὸν ξένον καὶ διὰ τὸν αὐτόχθονα.
15Καὶ τὴν ἡμέραν καθ᾿ ἥν ἐστήθη ἡ σκηνή, ἐκάλυψεν ἡ νεφέλη τὴν σκηνήν, τὸν οἶκον τοῦ μαρτυρίου· καὶ ἀπὸ ἑσπέρας ἕως πρωΐ ἦτο ἐπὶ τῆς σκηνῆς ὡς εἶδος πυρός.16Οὕτως ἐγίνετο πάντοτε· ἡ νεφέλη ἐκάλυπτεν αὐτήν τὴν ἡμέραν καὶ εἶδος πυρὸς τὴν νύκτα.
17Καὶ ὅτε ἀνέβαινεν ἡ νεφέλη ἀπὸ τῆς σκηνῆς, τότε ἐσηκόνοντο οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ· καὶ ἐν τῷ τόπῳ, ὅπου ἵστατο ἡ νεφέλη, ἐκεῖ ἐστρατοπέδευον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ.18Κατὰ τὴν προσταγήν τοῦ Κυρίου ἐσηκόνοντο οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ καὶ κατὰ τὴν προσταγήν τοῦ Κυρίου ἐστρατοπέδευον· πάσας τὰς ἡμέρας καθ᾿ ἅς ἡ νεφέλη ἔκειτο ἐπὶ τῆς σκηνῆς, ἔμενον ἐστρατοπεδευμένοι.19Καὶ ὅτε ἡ νεφέλη διέμενεν ἐπὶ τῆς σκηνῆς πολλὰς ἡμέρας, τότε οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ ἐφύλαττον τὰς φυλακὰς τοῦ Κυρίου καὶ δὲν ἐσηκόνοντο.20Καὶ ὁπότε μὲν ἡ νεφέλη ἵστατο ἐπὶ τῆς σκηνῆς ὁσασδήποτε ἡμέρας, κατὰ τὴν προσταγήν τοῦ Κυρίου ἔμενον ἐστρατοπεδευμένοι καὶ κατὰ τὴν προσταγήν τοῦ Κυρίου ἐσηκόνοντο.21Ὁπότε δὲ ἡ νεφέλη ἵστατο ἀπὸ ἑσπέρας ἕως πρωΐ, τὸ δὲ πρωΐ ἀνέβαινεν ἡ νεφέλη, τότε αὐτοὶ ἐσηκόνοντο· εἴτε τὴν ἡμέραν εἴτε τὴν νύκτα ἀνέβαινεν ἡ νεφέλη, τότε αὐτοὶ ἐσηκόνοντο.22Δύο ἡμέρας ἤ ἕνα μῆνα ἤ ἕν ἔτος ἐὰν διέμενεν ἡ νεφέλη ἐπὶ τῆς σκηνῆς, ἱσταμένη ἐπ᾿ αὐτῆς, ἔμενον ἐστρατοπεδευμένοι οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ καὶ δὲν ἐσηκόνοντο· ὅτε δὲ αὐτή ἀνέβαινεν, ἐσηκόνοντο.23Κατὰ τὴν προσταγήν τοῦ Κυρίου ἐστρατοπέδευον καὶ κατὰ τὴν προσταγήν τοῦ Κυρίου ἐσηκόνοντο· ἐφύλαττον τὰς φυλακὰς τοῦ Κυρίου, καθὼς προσέταξεν ὁ Κύριος διὰ χειρὸς τοῦ Μωϋσέως.