Είναι η αγάπη σου για τον Χριστό και το πάθος σου να Τον υπηρετήσεις μεγαλύτερα από όταν πρωτοπίστεψες;
Β΄ Κορινθίους 6:3-13
3μή δίδοντες μηδὲν πρόσκομμα κατ᾿ οὐδέν, διὰ νὰ μή προσαφθῇ μῶμος εἰς τὴν διακονίαν, 4ἀλλὰ ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς ὑπηρέται Θεοῦ, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις,5ἐν ῥαβδισμοῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις,6ἐν καθαρότητι, ἐν γνώσει, ἐν μακροθυμίᾳ, ἐν χρηστότητι, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ,7ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει Θεοῦ, διὰ τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν, 8διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας, διὰ δυσφημίας καὶ εὐφημίας, ὡς πλάνοι ὅμως ἀληθεῖς,9ὡς ἀγνοούμενοι ἀλλὰ καλῶς γνωριζόμενοι, ὡς ἀποθνήσκοντες ἀλλ᾿ ἰδού, ζῶμεν, ὡς παιδευόμενοι ἀλλὰ μή θανατούμενοι,10ὡς λυπούμενοι πάντοτε ὅμως χαίροντες, ὡς πτωχοὶ πολλοὺς ὅμως πλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ τὰ πάντα κατέχοντες.
11Τὸ στόμα ἡμῶν ἠνοίχθη πρὸς ἐσᾶς, Κορίνθιοι, ἡ καρδία ἡμῶν ἐπλατύνθη·12δὲν ἔχετε στενοχωρίαν ἐν ἡμῖν, ἀλλ᾿ ἔχετε στενοχωρίαν ἐν τοῖς σπλάγχνοις ὑμῶν·13τὴν αὐτήν λοιπὸν ἀντιμισθίαν ἀποδίδοντες, ὡς πρὸς τέκνα λαλῶ, πλατύνθητε καὶ σεῖς.
Στα τελευταία εδάφια της σημερινής περικοπής (εδ. 11-13), ο Παύλος εγκαταλείπει κάθε ενδοιασμό και εκφράζει τα συναισθήματά του για τους χριστιανούς της Κορίνθου. Σαν να λέει, «παιδιά μου εν Χριστώ, σας γράφω για να εξηγήσω πόσο σας αγαπώ και πόσο θα ήθελα να αισθάνεστε το ίδιο». Σε αυτά τα εδάφια υπάρχει ένα μυστικό για να ξεκλειδώσουμε ολόκληρη την επιστολή. Αυτός ο μεγάλος θεολόγος, ιδρυτής εκκλησιών, κήρυκας, ιεραπόστολος και πρώτος των αποστόλων είναι ένας ευαίσθητος άνθρωπος που – όπως κι εμείς – θέλει να αγαπά και να τον αγαπούν!
Ωστόσο, σημασία δεν έχουν μόνο τα προσωπικά συναισθήματα του Παύλου. Αυτό που πραγματικά θέλει να καταλάβουν οι Κορίνθιοι είναι η χαρά της ζωής, της παραδομένης στον Χριστό. Θέλει να παρατήσουν τη μικροπρέπεια των καυγάδων τους και τη λυπηρή τους προσκόλληση στην εξουσία και να ποθήσουν αυτό που ονομάζει «την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού» (Ρωμαίους 8:21). Δεν ενθουσιάζεται η καρδιά σου στην ιδέα μιας τέτοιας προοπτικής;
Η αναφορά του Παύλου σε αυτή την εγκατάλειψη κορυφώνεται στο «μηδέν έχοντες και τα πάντα κατέχοντες» (εδ. 10). Παρόμοιο ξεχείλισμα έρχεται και αργότερα στην επιστολή, καθώς περιγράφει το κόστος της μαθητείας (11:21-29). Διαβάζοντας τις τελευταίες του λέξεις, ταπεινώνομαι και εμπνέομαι ταυτόχρονα. Εσύ;
Α΄ Χρονικών 15–16, Β΄ Κορινθίους 13
Τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας:
Αν θέλετε να λαμβάνετε καθημερινά τα Βιβλικά Αναγνώσματα στο email σας, μπορείτε να εγγραφείτε συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
